နာမွာေၾကာက္လို႔

နာမွာေျကာက္လို့့

အခ်စ္၏အစကုိ သူ၀ုိးတ၀ါးျဖစ္ေနသည္။ အဘယ္ကဲ့သုိ႔ အဆင္ေျပေအာင္ျမင္သြားခဲ့သည္ကုိပင္ သူမမွတ္မိေတာ့ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ခဲ့သည္။ တစ္ရပ္ကြက္လုံး၏ သရဖူ အားကစားမယ္ေလး““ရြယ္ရြယ္””ႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်ခဲ့သည္ကုိ သူ႔အသုိင္းအ၀ုိင္းက အ့ံေအာၾက၏။

သုိ႔ေသာ္ ““ရြယ္””ကဲ့သုိ႔ ေခ်ာေမာ ႏုပ်ိဳေတာင့္တင္းေသာ မိန္းကေလးကုိ မုိးေကာင္းမွ ခြန္ဂ်ာ အေဖကလဲ သေဘာတူခဲ့သည္။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး၏ သီးျခားကမၻာေလးတစ္ခုကုိ ပူးေပါင္းတည္ ေဆာက္ခဲ့ၾက ပါသည္။လြတ္ေသာငါးသည္ ႀကီးေလ့ရိွပါသည္။

သူႏွင့္ လက္ထပ္ၿပီး (၁)ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္မွာပင္ ရြယ္ရြယ္ ကြယ္ လြန္သည္။ ရြယ္ရြယ္ အသက္က ငယ္ အရြယ္ကႏု အရပ္ပု၍ ညွပ္ရုိးက်ဥ္းေသာေၾကာင့္ ခေလးမေမြးႏုိင္ ပဲ ကြယ္လြန္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ သူ အရူးလုိပင္ ေဆာက္တည္ရာမရ ေလ်ာက္ သြားသည္။ ေတာင္ႀကီး အင္းေလး ပင္းဒယ ပုဂံ ေညာင္ဦး အစုံပင္။ ေရာက္ေလရာ၌ ကင္မရာတစ္လုံးႏွင့္ ဓါတ္ပုံ ရုိက္ျဖစ္သည္။

ရြယ္ရြယ္ကဲ့သုိ႔ ႏုပ်ိဳေခ်ာေမာသမွ် စိတ္ သေဘာထားျပည့္၀ေသာ မိန္းကေလးမ်ိဳးကုိလဲ ထပ္မ ေတြ႔ေတာ့ဟု သူထင္သည္။ ဘက္စုံၿပီးျပည့္စုံေသာ မိန္းကေလးဟု ရြယ္ရြယ္ကုိ သူျမင္ထားခဲ့သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ပင္ လြတ္သည္ငါး ႀကီးသည္ဟု ဆုိခဲ့ ျခင္းျဖစ္၏။ ႏွလုံးသား၏ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္မႈ ေ၀ဒ နာကုိ ခါးစည္းခံရသည္။ ““အခ်စ္””ကုိ ေရငတ္သလုိ ဆာဆာေလာင္ေလာင္ရိွခဲ့သည္။

သုိ႔ေသာ္ သူသည္ ဘ၀ကုိ ““ေမ်ာခ်ျပစ္ရမွာကုိ အလြန္စုိးသည္။ ဤေလာက ေ၀ဒနာ တစ္ခုတည္းက ဘ၀ကုိ၀ါးၿမိဳဖုံးလႊမ္းသြားျခင္း၊ သူလုံး၀ အျဖစ္မခံႏုိင္သည္အထိ သည္စိတ္ေၾကာင့္လည္း သူလူ႔ ေလာက၌ ေအာင္ျမင္ေသာ ဓါတ္ပုံဆရာတစ္ေယာက္ အျဖစ္ ဘ၀ကုိ ခန္႔ညားစြာ ထူေထာင္ႏုိင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ သူႏွင့္အတူ ဘ၀တူ မုဆုိးဖုိအခ်ိဳ႕ကုိ သူေတြ႔သည္။

အရက္သမုဒၵရာအတြင္း၀ယ္ အေပါစားအပ်က္မ ဟူ ေသာ ဒုိက္သေရာမ်ားႏွင့္ “ေမ်ာေနၾကသူေတြ ဒုႏွင့္ေဒး။ ဘ၀ကုိ သူက ေဒၚလာေစ်း တန္ဘုိးညိွယူသလုိ ျမွင့္ႏုိင္သမွ် ျမွင့္ထားခ်င္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္လည္း သူဓါတ္ပုံရုိက္ရာ၌ပင္ မိန္းကေလးမ်ား ေအာက္ဒုိးေခၚလ်င္ မလုိက္ မိသားစုရွင္ျပဳ မဂၤလာေဆာင္လုိပဲြမ်ိဳးပဲ လက္ခံ သည္။ဘ၀ကုိ အစြန္းအထင္းမခံလုိ ခ်စ္ေသာ ရြယ္ရြယ္ တစ္ေယာက္ သူ႔အနားမွာရိွေနသလုိပင္ သူအၿမဲ ခံစား ေနရသည္။

“ေမာင္က အရက္ေသာက္တတ္ေနပလားကြယ္’’ရြယ္ရြယ္အသံဟုပဲထင္သည္။ ကုိင္ထားေသာ အရက္ ခြက္က စားပဲြေပၚသုိ႔ ျပန္က်သည္။ရြယ္ရြယ္သည္ သူ႔ဘ၀ကုိ ထာ၀စဥ္ ထိန္းေက်ာင္းခဲ့ေသာ ဧကရီသခင္မေလးပဲျဖစ္ပါသည္။“ေဟး ခြန္ဂ်ာ ဟား ဘယ္လုိလဲကြ ပိန္လွ ခ်ည္လားထက္ေက်ာ္ဆုိသည့္ ေကာင္က ခြန္ဂ်ာႏွင့္ ေက်ာင္းေနစဥ္ကတည္းက ခင္သည္။

“ေဆးေလးဘာေလး စားစမ္းပါအုံး ခြန္ဂ်ာရာ မင္းေဆာ္ေတြ နင္းကုိင္ၿပီး ေဆးမသုံးဘူးထင္တယ္ျမင္းသမားက စကားထဲမွာ ျမင္းဥပမာပဲ ေပးတတ္သလုိ ႏြားသမားကလည္း စကားဥပမာ ႏြားမပါ လ်င္မၿပီးေခ်။ ၾကက္သမားအရက္သမားသည္လည္း ဤနည္းအတုိင္းပင္။ ထင္ေက်ာ္ဆုိသည့္ေကာင္က ခြန္ဂ်ာကုိ ပိန္သြား သည္မွာ မိန္းမလုိက္စား၍ဟုဆုိသည္ သူကုိယ္တုိင္ ကမိန္းမလုိက္စားသူေပးကုိး။

ေအးကြာ မင္းပဲ ေဆးနည္းေလးဘာေလး လုပ္ ခဲ့ပါအုံးလုပ္စမ္းပါ ၀န္ခံစမ္းပါ ဟဲဟဲ ပိန္တာ က်န္းမာ ေရးအရ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္၇ိွလုိ႔ကြ ..ဟဲဟဲထင္ေက်ာ္ ဆရာႀကီးလုပ္ေနသည္ကုိ ခြန္ဂ်ာ ၿပံဳး၍ပဲၾကည့္သည္။ ခြန္ဂ်ာ့ကုိယ္ ခြန္ဂ်ာ အသိဆုံး။မင္းလာတဲ့ကိစၥငနဲမေလးတစ္ေယာက္ကုိစေတပုံရုိက္ခ်င္လုိ႔ကြ”ဟ ..ငါမွ ဖက္ရွင္မရုိက္တာ“ေအးပါ ငါသိပါတယ္ အခုဟာက ဖက္ရွင္သက္သက္ မဟုတ္ ဖူးဟ မင္း ပြမဲ့ဂြင္ပါကြငါ စိတ္မ၀င္စားဘူး ထက္ေက်ာ္၀ွား မင္းကလဲ နားေ၀းလုိက္တာ ေဆာ္ ေလးက အစိမ္းသက္သက္“ပါကင္”အသစ္ကေလးကြ ငါက အခုမွ ပႏၷက္ရုိက္ၿပီး ““ခ်စ္ဘုိ႔စဥ္းစားေနတာလုပ္စမ္းပါ”ထက္ေက်ာ္က အတင္းအၾကပ္ႀကီး မေျပာစဖူးေျပာသည္။ ခြန္ဂ်ာက ေခါင္းကုိသာ တြင္တြင္ခါေနမိသည္။

မင္း မနစ္နာေစရပါဘူး ခြန္ဂ်ာ”“ေကာင္မ ေလးဘက္ကေတာ့ နစ္နာစရာေတြျဖစ္လာမယ္ထင္ တယ္ ထက္ေက်ာ္သြားပါကြာ ကင္မရာမင္း တစ္ ေယာက္ေလာက္ရွာလုိက္ပါ ..ေနာ္”ထက္ေက်ာ္ကခြန္ဂ်ာ့ကုိ ေရေနသတၱ၀ါ တစ္ ေကာင္ ကုန္းေပၚတက္လာသလုိ ထူးထူးဆန္းဆန္း ၾကည့္သည္။ ၿပီးေတာ့ မဲ့ၿပံဳးေလးတစ္ခ်က္ၿပံဳးသည္။ရပါတယ္စိတ္ဓါတ္ေလးေတြသိရတာေပါ့သည္စကားလုံးကလည္း သည္ေခတ္မွာ အေတာ္ေလး ေဖါေဖါသီသီ သုံးၾကသည္။ ခြန္ဂ်ာက မ်က္ခုံးပင့္ၾကည့္သည္။ ပါးရုိးမ်ားတင္းသြားသည္။

သိရင္လဲ သြားေတာ့ ထက္ေက်ာ္ဟား ဟားရပါတယ္ ရပါတယ္”ထက္ေက်ာ္ရယ္ရင္း ခြန္ဂ်ာ့ကုိ ေက်ာခုိင္းထြက္ ခြာသြားသည္။ ဆုိင္ေရွ႕အေရာက္ ဟြန္ဒါဆုိင္ကယ္ကုိ တက္ခြၿပီးမွခြန္ဂ်ာ ေအးေအးေဆးေဆးမွ လာခဲ့ အုံးမယ္”လက္အိတ္စြပ္ထားေသာ လက္တစ္ဖက္ကုိဟန္ပါပါျဖင့္ ၀ဲျပကာ ဟြန္ဒါေလးကုိ “ရိွပ္”ကနဲ ေမာင္းထြက္သည္။ ခြန္ဂ်ာ မ်က္ေစ့အစုံကုိ မိွတ္ရင္း စိတ္မ်ားကုိ ေလ်ာ့ခ်လုိက္၏။ သူ စိတ္မွေကာင္းသြားရဲ႕လားဟုေတြး၏။ အခ်ိန္ကာလသည္ အမွတ္မဲ့တင္ ျပစ္ထား လုိက္လ်င္ အႀကီးထြားျမန္လြန္းေသာ သစ္တစ္ပင္ႏွင့္ တူသည္။

သူ႔နံမယ္က ၀ုိင္းအုံခ်စ္ တဲ့”” မ်က္လုံးသည္ ၀ုိင္း၀ုိင္းလည္သြားသည္။ အသက္ကုိ ေအာင့္ထားမိသျဖင့္ ႏွလုံးခုံသံကုိနားကျပန္ၾကားေနမိသည္။ ေမာလုိက္ေသာ ရင္မွ တုံေသာ ႏွလုံးအညွာသည္ ျပဳတ္ေႂကလုလု ျဖစ္သြား သည္။
၀ုိင္း ကုိ အသိအမွတ္ျပဳပါေနာ္”လက္ဖ၀ါးႏုႏုေလးက ခြန္ဂ်ာလက္ကုိေႏြးေႏြးေလးဆုတ္ကုိင္ကာ အထက္ေအာက္ လႈပ္ရမ္းသည္။ ခြန္ဂ်ာလက္ေမာင္းႀကီးက ေက်ာက္ရုပ္ လက္လုိပင္ မာ ေတာင့္ေနသည္။ဒါ ၀ုိင္းေတြ႕ခ်င္တဲ့ဓါတ္ပုံဆရာ ခြန္ဂ်ာ”” ထက္ေက်ာ္က အႏုိင္ရတုံး ႀကိဳး၀ုိင္းေဒါင့္မွာ ပိတ္ၿပီး အလဲထုိးႏုိင္ရန္ ႀကိဳးစားသည္။ ခြန္ဂ်ာ ေဒါင့္မွာ ကပ္သြားသည္။

ရြယ္ရြယ္လုိပင္ မ်က္၀န္းေလးေတြ ျပာလဲ့ေန သည္။မ်က္သားျပာျပာေလးအထဲ မွဲ႕ေလး တစ္လုံး။ ပါးပါးလွပ္လွပ္ အထက္ႏႈတ္ခမ္းေလးႏွင့္ တဲြတဲြဖူးဖူး ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကလည္း ရြယ္ရြယ္ႏွင့္ တေထရာ တည္း။ပါးျပင္မုိ႔မုိ႔ေလးမ်ားေအာက္ ေျပဆင္းေသာ ႏႈတ္ ခမ္းစြန္းတြင္ အပ္ဖ်ားသာသာ ပါးခ်ိဳင့္ေလးႏွစ္ခုက ထင္ထင္ရွားရွား ““ထင္း””ေနေသာ ႏွာတန္ေလး အထက္ မွ နက္ေမွာင္ ထူထဲေသာ မ်က္ခုံးတန္း ထူထူေလးက အလယ္၌ ဆက္ေတာ့မေယာင္။ ခြန္ဂ်ာ ႀကိဳး၀ုိင္းေဒါင့္ ကပ္သြားရုံမွ်မက မထုိးရခင္ ဒူးေတြ ညႊတ္ေခြလာသည္။ ေပ်ာ့တဲြေသာ ခႏၶာကုိယ္ႂကက္သားေလးမ်ားက ဘာတစ္ ခုမွ လႈပ္လုိ႔ရွားလုိ႔မရခ်င္ေတာ့..။

ဟိတ္ ဆရာကလဲ ၾကည့္လုိက္တာ”၀ုိင္း”က အရွက္အရယ္ေလးႏွင့္ ခြန္ဂ်ာလက္ကုိခါ၏။ ဒါ ဒါ အႏု ပညာမ်က္စိနဲ႔ၾကည့္တာပါ .. ေနာ ဟဲဟဲအ့ံေအာ ရင္ခုံျခင္း ေနာက္မွ ညစ္ေထးေသာ ေဒါသစိတ္က ေနာက္က်ိစြာ ေထြးယွက္သြားသည္။ ထက္ေက်ာ္သည္ ခြန္ဂ်ာ့ကုိ “ဘယ္ႏွယ္ရိွစ”ဟူေသာ အၿပံဳးခန္႔ခန္႔ျဖင့္ မ်က္လုံးေမွးၾကည့္ကာ စီးကရက္ တစ္ လိပ္ကုိ ထုတ္ခါ ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားမွာ ေတ့လုိက္သည္။သူ““ဟင္း””ကနဲ သက္ျပင္းခ်ကာ စားပဲြကုိ လက္ေထာက္ ၍ ေခါင္းကုိ ေအာက္စုိက္လုိက္ၿပီး စိတ္ကုိေလ်ာ့၏။တစ္ေယာက္နဲ႔ အ၇မ္းတူေနတယ္ သူ႕ဖါသာ တစ္ေယာက္ထဲ ေရရြတ္သလုိ ေျပာလုိက္ျခင္းေၾကာင့္“၀ုိင္း”ႏွင့္ ထက္ေက်ာ္ သဲသဲကဲြကဲြ မၾကားလုိက္။

မင္း အခ်ိန္ရရင္ သူ႔ကုိ နဲနဲလုပ္ေပးစမ္းပါ ခြန္ဂ်ာ”အာ အဟင့္ ကုိထက္စကားႀကီးကလဲ ဘာမွန္း မသိ“၀ုိင္း”က ေခါင္းေလးငုံ႕လ်က္ လက္ႏွစ္ဖက္ကုိ ေပါင္ၾကားသုိ႔သြင္းကာ ပြတ္သပ္ရင္းေျပာသည္။အဲ ဟုတ္ပါရဲ႕ တစ္မ်ိဳးႀကီး ျဖစ္သြားတယ္။ အဟဲ လုပ္စရာရိွရင္ လုပ္ရမွာကငါ့တာ၀န္ပဲဟား ဟား ၾကည့္ပါလား ကုိထက္ ပါးစပ္ေနာ္ စည္းမရိွဘူး“၀ုိင္း”က ႏႈတ္ခမ္းစူၿပီး မ်က္ေစာင္းထုိးသည္။

ထုိမ်က္ေစာင္း ေလးထဲ၌ ““အခ်စ္””ေငြ႕ေလးမ်ား ယွက္သန္းေနသည္ကုိ ေတြ႕ရ၏။ ခြန္ဂ်ာ့ရင္၌ တစ္စုံတစ္ရာ မတင္မက်ႀကီး ခံ စားလုိက္ရသည္။ ““ကုိထက္””တဲ့ ၀ုိင္းႏွင့္ ထက္ေက်ာ္တုိ႔အေျခအေနဘယ္အထိေရာက္ေနၿပီးၿပီလဲ .. ထက္ေက်ာ္လုိ ေကာင္စားႏွင့္ တနဂၤေႏြတပတ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ကဲြၿပီးေသာ မိန္းခေလးတစ္ေယာက္အဘုိ႔ ခေလးမ်ား ေျပာ သလုိ ““ပြမ္ ..ပြမ္””ျမည္ၿပီး ေရာက္ၿပီ ဂိန္း မဂိန္းကေတာ့ မေသခ်ာ ထက္ေက်ာ္က လက္က်ေျပာင္သည္။ ျမန္ သည္။

တင္းရင္း မာက်စ္ေနေသာ ““၀ုိင္းအုံခ်စ္””ဆုိေသာ ေကာင္မေလးကုိ ရွားရွားပါးပါး သူဘယ္ကမ်ား ရွာေဖြ ေတြ႕ရိွလာေလသည္မသိ။ ခြန္ဂ်ာကေတာ့ သေမ်ာေန သလုိလုိ မေက်နပ္သလုိလုိႀကီး ခံစားရသည္။ မနာလုိ ျခင္းမဟုတ္သည္ကေတာ့ေသခ်ာသည္။“ကဲ..ခြန္ဂ်ာ လုပ္ကြာ တစ္ပုံႏွစ္ပုံေလာက္ဘာပဲေျပာေျပာ သည္မွာဘက္၌ ထက္ေက်ာ္ က ရင့္မာေနသည္ဟုေတာ့ ခြန္ဂ်ာ ရွက္ရွက္ႏွင့္၀န္ခံရသည္။ ခြန္ဂ်ာမလုပ္ခ်င္ဘူးဟု ဆုံးျဖတ္ထားေသာ အလုပ္ကုိ ထက္ေက်ာ္က ရေအာင္ကုိ ခုိင္းျပသြားခဲ့ ျခင္းေၾကာင့္ပင္။

ကုိနီကာ”ကင္မရာ အေပါစားေလးတစ္လုံးႏွင့္ ပင္းတက္(စ္)ကင္မရာႀကီး အေ၀းၾကည့္မွန္ဘီလူးဆုိက္ ဒုံပါေသာ ကင္မရာဗူးကုိ ယူ၍ ျမက္ခင္းျပင္၌ ထြက္ရုိက္ ျဖစ္ၾကသည္။“၀ုိင္း”မ်က္ႏွာအလွကုိ သူက ဦးစားေပး၍ ၃ခ်ိဳး ၁ ခ်ိဳး မ်ားမ်ားယူရုိက္သည္။ ဓါတ္ပုံရုိက္ရင္း ““၀ုိင္း”” မ်က္ႏွာသန္႔သန္႔စင္စင္ေလးကုိ ရင္တခုံခုံႏွင့္ သူၾကည့္ရသည္။

၀ုိင္းအၿပံဳးႏဲြ႔ႏဲြ႔ေလးမ်ားကုိလဲ ရင္တလွပ္လွပ္ႏွင့္ ရင္ဆုိင္ရသည္။ လက္ေမာင္းတစ္ဖက္ကုိ ပင့္ေျမွာက္လ်က္ ေဘး ေစာင္းအေနအထားမွ ၿပံဳးၾကည့္ေသာ ဟန္သည္ ရင္သား က်စ္က်စ္မုိ႔မုိပေလးမ်ားကုိ ၀ါႂကားေနသေယာင္ ေပၚ လြင္သည္။ ၃ ခ်ိဳး ၂ခ်ိဳးယူထားေသာ လက္ႏွစ္ဖက္ ေနာက္ ျပစ္ကာခါးေလး ေရွ႕ုိင္းထားေသာပုံက ေရာ့ အင္ နမ္း ဟု မခုိ႔တစ္ရုိ႕ေလး ခ်စ္သူကုိ မူေနေသာ ပုံမ်ိဳး .. လွပ ႏုနယ္၏။ ပါးမုိ႔မုိ႔ေလးကုိ ေရွ႕သုိ႔ တုိးေပးထားသေယာင္။

““ထုိင္ၿပီး ရုိက္အုံးမယ္ ေနာ္””၀ုိင္းက လိပ္ျပာေရာင္စုံေလး တစ္ေကာင္ႏွယ္ ၀ဲပ်ံလူးလာကာ သြက္လက္ဖ်တ္လတ္လြန္းေနသည္။ ေက်ာေပးသည္ ေခါင္းကေလးခ်ည္း ငဲ့ေစာင္း ၾကည့္သည္ ခြန္ဂ်ာကလည္း ဘာသြက္သလဲ မေမးႏွင့္ ဤပုံကုိ အမိအရ ဖမ္းသည္။ ဖလက္(ရ္ွ)ဂမ္းဟုေခၚေသာ လ်ပ္တစ္ပ်က္ လွ်ပ္ စီးေရာင္သည္ ထစ္ၿခံဳးေနေသာ မုိးေကာင္းကင္မွ လွ်ပ္စစ္မ်ားႏွယ္ အဆက္မျပတ္ တ၀င္း၀င္း လက္လ်က္ရိွသည္။

““ထုိင္ၿပီ ဆရာ””၀ုိင္းကသူ႔ကုိ ေလးေလးစားစား ဆရာဟုေခၚသည္။ထမီေအာက္စသည္ တင္ပါးေအာက္၌ လုံး၀ ပုံ ပိေနကာ အထက္က ဟုိက္က်ေနေသာ ထမီစေလးက ဆီးခုံမဲမဲက်င္က်င္ေလးကုိ မလုံမလဲ တစ္၀က္ တပ်က္သာသည္။ သူက၀ုိင္း ဒူးေလးႏွစ္ဖက္ ပူးကာ ေျခဖ်ားေလး ကဲြၿပီး ေနာက္သုိ႔ လက္တစ္ဖက္ေထာက္ တစ္ဖက္ ဒူးေပၚတင္ထားေသာ ထုိင္ ပုံကုိ မဆုိင္းမတြ မျပဳမျပင္ပဲ ဖ်တ္ကနဲ ရုိက္သည္။ ““ဟင္ ..”” သူ႔မ်က္လုံးျပဴးသြား သည္။ သူ႔မ်က္လုံးမ်ားက ဓါတ္ပုံရုိက္ေနက်မုိ႔ ကင္မရာ လုိပင္ ပုံေသဖမ္းက်န္ရစ္ေသာေလ့အက်င့္ရေနသည္ ၀ုိင္းအုံခ်စ္ထုိင္ေနေသာ ျမက္ခင္းေလး ၀န္းက်င္သည္ ျပ္႔ျပဴးညီညာသည္။

ျမက္ခင္းညီညီေပၚ၌ ၀ုိင္းကာ ဒူးႏွစ္ ဖက္ကုိ အဂၤလိပ္အကၡရာေအသ႑ာန္ ဒူးႏွစ္လုံးကုိ အထက္မွပူးသည္။ေျခႏွစ္ဖက္က ေအာက္ဖက္တြင္ တစ္ေတာင္ နီးပါးခန္႔ကုိ ကဲြျပားကြာေ၀းသည္။ ရုတ္ခ်ည္းထုိင္ခ်ကာ လ်ပ္တပ်က္ရုိက္လုိက္ေသာ ကင္မရာမီးေရာင္၌ ၀ုိင္း၏ ထမီစေလး ဟ ေနသည္ကုိ ခြန္ဂ်ာေတြ႔လုိက္သည္။ ႏွလုံး သားက ရုိင္းစုိင္းစြာ ထုိင္းကနဲ ျမည္သည္။

ေဖြးေဖြးႏု ေသာ ၀ုိင္း ၏ အတြင္းသား ၀င္း၀င္းေလးမ်ားကုိ ခြန္ဂာ် သိန္းငွက္မ်ားမ်က္လုံးမ်ားက အပီအျပင္ေတြ႔လုိက္အုပ္မိသြားသည္။ေစာက္ပတ္ ျပည့္ျပည့္တင္းတင္းေလးကုိ တမင္ တကာ မီးထုိးရုိက္ထားသလုိ ထင္ထင္ျပတ္ျပတ္ ေပၚ လြင္စြာရလုိက္၏။ ခြန္ဂ်ာသည္ မလုံမလဲႏွင့္ ထက္ ေက်ာ္ မ်က္ႏွာကုိ လွမ္းၾကည့္၏။ ထက္ေက်ာ္က စီးကရက္ကုိ ႏႈတ္ခမ္းမ်ား၌ တဲြေလာင္း ခ်ိပ္ဆဲြဖြာရိႈက္ရင္း ေက်နပ္ စြာသူ႔ကုိ မ်က္လုံးေမွး၍ ျပဴးၾကည့္သည္။

ထက္ေက်ာ္ လက္၀ဲလက္ေကာက္၀တ္မွ ဟမ္း(မ္)ခ်ိန္း အေရာင္က ခြန္ဂ်ာမ်က္လုံးကုိ စူးကနဲ အေရာင္ဟပ္လုိက္သည္။ ၀ုိင္း၏ ေနာက္ေက်ာ ခပ္ေစာင္းေစာင္းတြင္ ေရာက္ေနေသာ ထက္ေက်ာ္တစ္ေယာက္ ၀ုိင္းအုံခ်စ ေအာက္စလြတ္သြားသည္ကုိ မသိလုိက္သလုိ ဤပုံကုိ အမိအရ ဖမ္းမိသြားသည္ကုိလဲ ရိပ္မိဟန္မတူ။ ခြန္၈်ာ ဖါသာတစ္ေယာက္ထဲသာ မလုံမလဲျဖစ္ရ၏။ ကင္မရာ လဲလုိက္ ရုိက္လုိက္ႏွင့္ ဖလင္တစ္လိပ္ေက်ာ္ေက်ာ္ ျဖဳန္းတီးၿပီးေနာက္ ၀ုိင္းအုံခ်စ္ ေက်နပ္သြားသည္။

“တစ္ပုံမွ မပ်က္ပါဘူးေနာ္ ဆရာ”“ကူးၾကည့္မယ္ေလ စကားသာေျပာေနရေသာ္လည္း ခြန္ဂ်ာအသံမ်ားက တုံရီေနေၾကာင္း ကုိယ့္ဖါသာ သိသည္။ မ်က္စိသူငယ္အိမ္အတြင္း၌လည္း မုိ႔မုိ႔ေဖါင္းေဖါင္း လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္ေတြ႔လုိက္ရေသာ ေစာက္ဖုတ္တင္းတင္း က်စ္က်စ္ကုိ စဲြထင္ေနသည္။ မ်က္လုံး အိမ္အတြင္း ထင္က်န္ရစ္ေသာထုိပုံရိပ္ကုိ သူက မ်က္ေစ့မိွတ္ခါ ညွစ္ထုတ္ျပစ္သည္။

ေပ်ာက္မသြား။သုိင္းက်ဴးေနာ္ ခြန္ဂ်ာ ေနာက္တစ္ရက္ ႏွစ္ရက္ေလာက္ဆုိလာခဲ့မယ္ ရမလား”လာၾကည့္ေလ ကူးခုိင္းထားမယ္“ဒါေၾကာင့္ကုိထက္ကုိေျပာတာ ဆရာက သေဘာေကာင္းမဲ့ရုပ္ပါလုိ႔ ေနာ .. ဆရာ . ဟင္းဟင္း”၀ုိင္းအုံခ်စ္”ဆုိေသာ ရွားရွားပါးပါး ေကာင္မေလး၏ တရင္းတႏွီးႏႈတ္ဆက္စကားကုိ ညီမွ်ေသာရင္းႏွီး မႈႏွင့္သူ မတုံ႔ျပန္မိ။ မ်က္ႏွာကုိလဲ စူးစူးစုိက္စုိက္ ျပည့္၀စြာ မၾကည့္ျဖစ္ .. အဟင္း ကနဲ ရယ္သံလုိလုိ သက္ျပင္းခ်သံလုိလုိ လည္ေခ်ာင္းထဲမွ အသံ တစ္သံကုိ ထုတ္ရင္း သာ ၿပံဳးျပလုိက္သည္။ ရင္ေတြခုန္ေနဆဲကုိး။

အဲဒီေလာက္ႀကီးမၾကမ္းနဲ႔ကြာ ..နာတယ္”ပူကနဲ နားထဲတုိး၀င္လာေသာ အသံေၾကာင့္ ေျခ အစုံကုိ ဖ်တ္ကနဲ ရပ္လုိက္ရသည္။“ဘြတ္ စြပ္ ဘြတ္ ဘြပ္ စြပ္ စိြ ႁပတ္””ဟုိ႔ အုိး အုိး ကၽြတ္ကၽြတ္ အရမ္းၾကပ္တာပဲ ကြယ္“နာေရာ နာေသးလား ဟင္”အ အ အခုန ေလာက္ေတာ့ မနာေတာ့ဘူး”သုံးထပ္သား ခန္းစည္း ေလးအတြင္းမွ တီးတုိးသံေလးမ်ားကုိ သူ႔နားက သဲသဲ ကဲြကဲြဠၾကားေနရသည္။

“ေကာင္းလုိက္တာ အင္း အင္း အင့္ အင့္”ဒါ ထက္ေက်ာ္အသံ သူမွတ္မိသည္။ ေကာင္မ ေလးအသံက မပီမသ ဗလုံးဗေထြးႏွင့္ ညီးတြားသံ တုိးတုိး ေလးစုပ္သပ္ေနသံေလာက္သာ ထြက္ေပၚေနရာ မသဲကဲြ။ ၀ုိင္းခ်စ္အုံဆုိေသာ ခေလးမေလးပင္ျဖစ္ ေနေလသလား။

ခြန္ဂ်ာ့ရင္သည္ အတုိင္းအဆမဲ့စြာ တုံရီလႈပ္ရွားလာ၏။ လက္ထဲမွ ကူးၿပီးသား ဓါတ္ပုံအိတ္ကုိ စားပဲြေပၚ အသာခ်ထားကာ အခန္းတြင္းသုိ႔ တံခါးကုိ ဟလ်က္ ေခ်ာင္းၾကည့္လုိက္သည္။“ျမန္ျမန္လုပ္ အစ္ကုိရယ္ မၿပီးေသးဘူးလား“ၿပီးေတာ့မွာပါကြယ္ တေအာင့္ေလးေနာ္ ..ေနာ္”ထက္ေက်ာ္ဖင္ႀကီးကလုံး၀ေျပာင္စင္ကာလုံခ်ည္မရိွေအာက္မွပက္လက္အေနအထားႏွင့္ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္း ကားထားေသာ ေကာင္မေလး ေစာက္ပတ္ထဲသုိ႔ ထက္ ေက်ာ္လီးႀကီးက ပုိင္ ရုိက္သြင္းေနသလုိ စုိက္ စုိက္ဆင္း ေနသည္။

““၀ုိင္း”” ရယ္ဟု သူက မ်က္ရည္၀ဲစြာ ေရရြတ္ သည္။ မႏုႆမုဆုိး ထက္ေက်ာ္လက္အတြင္း သက္ဆင္း မိမွေတာ့ ၀ုိင္းဘ၀ ဤသုိ႔သာ ကားလိပ္ခ်ရမည္ကုိ ခြန္ဂ်ာ ႀကိဳတင္သိထားေနသလုိပင္။ေစာက္ပတ္ႏွစ္ျခမ္းက ႀကီးမားေသာ လီးမဲမဲ ႀကီးအ၀င္အထြက္၌ ေဘးသုိ႔ ျပန္႔ကားလုိက္ စုလုိက္ျဖင့္ လႈပ္ရွားေနသည္။ ထက္ေက်ာ္ေဂြးစိႀကီးကမူ ေစာက္ဖုတ္ ေအာက္ေျခ ဖင္ႏွစ္ျခမ္းာကားကုိ ဖတ္ခနဲ ဖတ္ခနဲ မွန္ မွန္ရုိက္ေပးေနသည္။မုိးေပၚသုိ႔ ဖ၀ါးလွန္ကာ ေျမာက္ထားေသာ ေကာင္မေလးေျခေခ်ာင္းေလးမ်ား ကုတ္ေကြးေနရွာ သည္။

““ေဆာင့္ .အင့္ အင့္ နာနာေလး အစ္ကုိရယ္””ဒါနဲ႔ ေဆာင့္တာ နာတယ္ဆုိ”အဟြန္း နာလုိ႔ နာတယ္ ေျပာတာေပါ့ ခုမွ မနာတာ”” ထက္ေက်ာ္ဖင္ႀကီးကုိ ဆဲြေျမာက္လုိက္၏။ လုံးပတ္ငါးလက္မနီးပါး ႀကီးမားကာ ေစာက္ေရမ်ားႏွင့္ ေျပာင္လက္ေနေသာလီးႀကီးက ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲမွ ကၽြတ္လုနီးပါးထြက္လာသည္။ ေစာက္ပတ္အကဲြေၾကာင္းေလး ေအာက္ေျခ၌ ျဖဴလြလြ ျမဳပ္ပူစီေဗာင္းေလးမ်ား အစီအရီ စုၿပံဳတဲြခုိေနၾကသည္။ တင္းတင္းေလး ေစ့သြားေသာ အကဲြေၾကာင္းၾကား၌ လီးဒစ္ႀကီးကား အျပင္သုိ႔ငါးမွ်ာခ်ိပ္တစ္ေခ်ာင္းလုိဆဲြထြက္လာသည္ ေစာက္ပတ္အတြင္းသား ရဲရဲ ေလးမ်ားလန္ထြက္လာ၏။

““ရွဴး အား ကၽြတ္ကၽြတ္ အစ္ကုိရယ္ အစ္ကုိ႕ ဟာႀကီးကုိ ဆဲြထုတ္လုိက္တာ ရင္ထဲကုိ ဟာတာတာႀကီး ျဖစ္ၿပီး က်န္ရစ္တာပဲ တစ္မ်ိဳးႀကီးေနာ္ .. အင္းဟင္း ဒါျဖင့္ အၿမဲတတ္ထားေပးမယ္ေလ ဟင္ သြား ဒီက အ ေကာင္းေျပာတာ ေဆာင့္မယ္ေနာ္ ေစာက္ပတ္ကုိ လက္ နဲ႔ၿဖဲထား ေမာေမာ ဟုိက္ဟုိက္အသံႏွင့္ ထက္ေက်ာ္ အ မိန္႔ေပးသလုိပင္ ကႏုကမာ ေရာင္ေတာက္ေနေသာ လက္သည္းေရွည္ေလးမ်ာပါသည့္ လက္ေခ်ာင္းေဖြးေဖြး ေလးႏွစ္ဖက္က ေစာက္ပတ္ကုိ ဆဲြၿဖဲေပး၏။

အစိေလးကျပဴးၿပီး ေထာင္ေနသည္။ ထုိေစာက္ စိေအာက္ေျခအတြင္းပုိင္း အသားႏုေလးမ်ား လႈပ္လႈပ္ရြရြ ေပၚထြက္လာသည္။ ေစာက္ပတ္အတြင္းမွ ႂက ထြက္ေနေသာ ေစာက္ေခါင္း၀ အသားစုိင္မ်ားက အမဲ သားႏွယ္ ရဲရဲနီကာ လီးထိပ္ႀကီး မ၀င္မီ ေခတၱမွ် ပိတ္ဆုိ႔ ေနၾက၏။ ““ဘြတ္””ခနဲ အသံႏွင့္အတူ ထက္ေက်ာ္၏ လီးထိပ္ႀကီးက ေစာက္ေခါင္းထဲသုိ႔စုိက္နစ္ တုိး၀င္ သြားသည္။

အီး ဟီး ကၽြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္ ေကာင္မေလးညီးတြားပုံက မခ်ိမဆ္႔ႏုိင္လြန္းေလရာ ၾကားရသူ ခြန္ဂ်ာရင္၌ပင္ နင့္တင့္တင့္ႀကီးျဖစ္သြားေစေလသည္။ ထက္ ေက်ာ္၏ ရာဇ၀င္လူဆုိး စာရင္း၀င္ ပစၥည္းႀကီးက အသစ္ စက္စက္ ေစာက္ပတ္ေလးအတြင္းသုိ႔ ပယ္ပယ္နယ္ နယ္ႀကီး လုိး၀င္ေနသည္မွာ ရွည္ၾကာလြန္းလွသည္ဟု သူထင္ေလသည္။

၀င္သည္ ၀င္ေနသည္ ၀င္ေနဆဲ ကာလမွာပင္ ထက္ေက်ာ္ဖင္ႀကီးက တေျဖးေျဖး နိမ့္ဆင္းေနသည္။“အင္း .. ဟူေသာ ေကာင္မေလး၏ ညီးတြား သံေလးက ထက္ေက်ာ္လီးႀကီး အဆုံးေရာက္မွ အင့္အင္း ဟု အဆုံးသတ္လုိက္သည္ကုိလည္း ေတြ႕ရၾကားရ၏။ ထက္ေက်ာ္က လူယုတ္ .. ေစာက္ပတ္ႏွင့္ ဖင္အကဲြေၾကာင္းစပ္ၾကား အသားႏုေနရာေလးကုိ လက္ညိွဳးျဖင့္ ရစ္၀ုိက္ပါတ္သပ္ေပးသည္။

လီးႀကီးအဆုံး၀င္ ထာသျဖင့္ တနင့္တပုိးခံစားထားရေသာ ေကာင္မေလး ခမ်ာ ဖင္ၾကားကို လက္ညိွဳးႏွင့္ အေမႊခံရေသာခါ ကတုံ ကရီေလးျဖစ္လာသည္။ ေစာက္ပတ္ႏွစ္ျခမ္းက ထက္ ေက်ာ္၏လီးတန္ႀကီးကုိ ခါးသိမ္သြားမတတ္ ေယာင္၍ ေယာင္၍ ညွစ္ျပစ္လုိက္ရွာသည္။ အခန္း၀မွေခ်ာင္္းေန ေသာ ခြန္ဂ်ာဘက္သုိ႔ ဖင္ႏွစ္ခုက လွည့္ထားေလရာ ထုိသုိ႔ ေကာင္မေလး ေစာက္ပတ္ကုိ ညွစ္လုိက္ျခင္းကုိ ခြန္ဂ်ာ ထင္ထင္ရွားရွားႀကီးေတြ႕လုိက္ရသည္။ထုိအခါ ဘာမဆုိင္ ညာမဆုိင္ခြန္ဂ်ာ့လီးအရင္းက ““တင္း””ကနဲ ေယာၿပီးခံစားလုိက္မိျပန္သည္။

“ကြာ အဲလုိ မလုပ္နဲ႔ ဟင့္ ဟင့္ မလုပ္ပါနဲ႔ဆုိခံလုိ႔မေကာင္းလုိ႔လား ဟင္ယားတယ္ ဖင္ထဲက တစ္မ်ိဳးႀကီးပဲ”ဒါျဖင့္ ဖင္ကုိလုိးေပးမယ္ေလ“ေဟ့ ေအးကြာ အဲဒါေတာ့ မလုပ္နဲ႔“ခံၾကည့္ပါအုံး မေကာင္း ေတာ့မလုပ္ဘူးေပါ့ ဘယ့္နွယ္လဲ”ဟင့္အင္း ဟင့္အင္း မဟုတ္တာသိပ္လုပ္ခ်င္တာပဲ“ေစာက္ပတ္ကအၿမဲ လုိး ေနရတာ ရုိးေနၿပီ ေနာ္လုိ႔”ကၽြတ္ အကုိကလဲ ေရွ႕ဖင္ ပဲလုပ္ပါကြာ”ထက္ေက်ာ္ဘာမွဆက္မေျပာေတာ့ ေကာင္မေလးဖင္ၾကားကုိေမႊေနေသာ လက္ေခ်ာင္းက လီးတန္ ႏွင့္အတူ ေစာက္ပတ္ထဲသုိ႔ ညင္ညင္သာသာ ယွဥ္တဲြ ထုိးသြင္းလုိက္သည္။

ၾကည့္ပါလား လက္ေကာလီးေရာ ႏွစ္ခုသြင္း ျပန္ၿပီ အစ္ကုိႀကံႀကံဖန္ဖန္ သိပ္လုပ္တာပဲ နာတယ္ သိလား။ ထက္ေက်ာ္လီးေဘးမွ လက္ညိွဳးကုိ ျပန္ႏႈတ္ လုိက္ျပန္သည္။ ဖင္ႀကီးကုိ ေျမာက္ခါ ေျမာက္ခါ ခတ္ သြက္သြက္ေလး ေဆာင့္လုိက္၏။ဘြတ္စြတ္ ဘြတ္စြတ္ ကိြ ပိ ဘြတ္စြပ္”အင့္““အင့္ အင့္ အင့္”“အစ္ကုိ႕လီးကုိ အားရရဲ႕လားဟင္ ခ်ိဳမာ”အုိး ဘာေတြေမးမွန္းမသိဘူး သြားကြယ္”ခ်ိဳမာတဲ့ ၀ုိင္းမဟုတ္ ေတာ္ပါေသးရဲ႕ ခြန္ဂ်ာ ေရွ႕သုိ႔ေျခတစ္လွမ္းတုိးျဖစ္သည္။ ေသာက ကင္ႏုိင္ ေသာ စိတ္ႏွင့္လည္း လီးကဆတ္ခနဲ ဆတ္ခနဲေတာင္ ေပေပၿပီ။

“ခ်ိဳမာ အားမရမွာစုိးလုိ႔ပါ”အမေလး ေလး အစ္ကုိရယ္ ဒီေလာက္ဟာႀကီးနဲ႔ ခ်ိဳမာ့ဟာေလးထဲ လုပ္ေနတာေတာင္ ေသလုနီးပါးခံေနရတာ ဒီထက္ႀကီးရင္ေတာ့ စုတ္ျပတ္ကုန္မွာ ဟင္း ဟင္း ဟင္း ”ႏွစ္ ေယာက္သားၿငိမ္သြားသည္။ ထက္ေက်ာ္ဖင္ႀကီးက အေၾကာဆဲြသလုိ ဆတ္ခနဲ ဆတ္ခနဲ တုံခေနတုန္းျဖစ္သည္။ခ်ိဳမာဆုိေသာ ေကာင္မေလးက ထက္ေက်ာ္ ဖင္ႀကီးကုိ ဆဲြကာ ဆဲြကာ ေဆာင့္ရင္း တဟင္းဟင္း တအင္းအင္းႏွင့္ တြန္႔လိမ္ ေနရွာသည္။

ထက္ေက်ာ္လီးႀကီးက ခ်ိဳမာ့၏ေစာက္ ပတ္ေလးအတြင္း၌ အရင္းအထိ စုိက္၀င္ကာတြင္း ေအာင္းရင္းအတြင္း၌ တုံခါေနမည္ကုိ ခြန္ဂ်ာ ေတြးမိ ေလသည္။ ထက္ေက်ာ္ပုခုံးကုိေမးတင္ကာ မိွန္းေန ေသာ ေကာင္မေလး မ်က္ႏွာကုိအခုမွ သူေတြ႕ရသည္။ငယ္ရြယ္ႏုနယ္လြန္းေသာ ခ်ာတိတ္မေလး မ်က္ႏွာက ေကာ္ပတ္ရုပ္ကေလးႏွယ္ သန္႔စင္လွပသည္။ နက္ေမွာင္ေသာဆံပင္ေလးမ်ားက ပန္းႏုေရာင္ ေခါင္း အုံးႀကီးေပၚ၌ ပ်ံ၀ဲ ဖြာဆင္းေနသည္။

ေမွးစင္းထား ေသာ မ်က္လုံးအစုံသည္ တလႈပ္လႈပ္ ..။“ေနာက္တစ္ခ်ီ လုပ္အုံးမလား“ေက်ာင္းလႊတ္ ၿပီးၿပီ ကုိ ရဲ႕ ေက်ာင္းျပန္ေနာက္က်ရင္ အေမဆူမွာ ေနာက္မွေနာ္ ေနာ္လုိ႔”ခ်ိဳမာသေဘာပါ”ငနဲသားအသံ က မေက်နပ္သလုိလုိ ၀မ္းနည္းသလုိလုိလုပ္ၿပီ ကုိကလဲဒီေလာက္လုပ္ရတာကုိအားမရႏုိင္ဘူးသူ႕မွာခ်ိဳမာ့ဖက္ကလဲ ျပန္ၾကည့္အုံး”ထက္ေက်ာ္က ႏွာေခါင္း မွ ဟင္းကနဲသက္ျပင္းမႈတ္ထုတ္ရင္း ခ်ိဳမာ့ဗုိက္ေပၚမွ ခြာ၍ထသည္။ခ်ိဳမာေရာ ထက္ေက်ာ္ပါ ေစာက္ပတ္ႏွင့္လီးတုိ႔ၿပိဳင္တူငုံ႕ၾကည့္မိၾကသည္။ သုတ္ေရမ်ား ေစးကပ္ျပစ္ခၽြဲေနေသာ ေစာက္ ပတ္အတြင္းမွ ထက္ေက်ာ္လီးႀကီးကုိ ေျဖးေျဖးျခင္းဆဲြ ထုတ္လုိက္သည္။

နဲနဲေပ်ာ့သြားၿပီ ..ေနာ္ခ်ိဳမာက လီးတန္ႀကီးကုိ လက္ေခ်ာင္းအဖ်ား ေလးမ်ားႏွင့္ ကုိင္ရင္းထက္ေက်ာ္ကုိေမာ့ၾကည့္ရင္း ေျပာ လုိက္ေလသည္။“ေနာက္တစ္ခ်ီေလာက္လုိးရင္ ရေသးတယ္“ေတာ္ပါေတာ့”ခ်ိဳမာက မ်က္ေစာင္းေလးထုိးကာ ၿပံဳးရင္း ရွက္စႏုိးေလးေျပာသည္။ ထက္ေက်ာ္ရင္ဘတ္ႀကီး ကုိ ႁပတ္ခနဲ ႏႈတ္ခမ္းႏွင့္စုပ္ၿပီးမွ ကုတင္ေျခရင္းတြင္ ေအးစက္စြာ ပုံထားေသာ ထမီစိမ္းေလးကုိ လွမ္းယူ လုိက္ခါ ေျခေထာက္မွစြပ္သည္။

ထက္ေက်ာ္က အရိွန္ မေသေသးပဲ ခ်ိဳမာ့မ်က္ႏွာႏုႏုေလးကုိ လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ဆဲြယူကာ နီေစြးရႊမ္းစုိေသာ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကုိ ခ်ိဳၿမိန္ စြာ စုပ္ယူလုိက္သည္။ထုိ႔ေနာက္ကုတင္ေပၚမွာပင္ မတ္တတ္ရပ္လုိက္ေလရာ ခပ္ငုိက္ငုိက္ႀကီးတဲြက်ေနေသာ လီးႀကီးက ခ်ိဳမာပါးစပ္ေလးနားတြင္ေရာက္သြားေလ၏။

“ဟင္း သြား”ခ်ိဳမာက ကဗ်ာကယာ မ်က္ႏွာ ကုိ လႊဲဖယ္ၿပီး ကုတင္ေပၚမွ ဆင္းလုိက္သည္။ ထက္ ေက်ာ္ ပုဆုိးကုိလဲျပစ္ေပးလုိက္သည္။“ဒါပဲေနာ္ ကုိ ခ်ိဳမာ ကေတာ့ တစ္ကုိယ္လုံးေပးၿပီးၿပီ ခ်ိဳမာ့ကုိ သစၥာေဖါက္ရင္ေတာ့ မလြယ္ဘူး”အာဂ ခ်ာတိတ္ေလးပဲဟု ခြန္ဂ်ာေတြရင္း အ ခန္း၀မွခြာသည္။ စားပဲြရိွ ဓါတ္ပုံအိတ္ေပၚ၌ ကမ္းက တမ္း ခြန္ဂ်ာဟု လက္မွတ္ထုိးကာ အိမ္ေပၚမွ အလ်င္ အျမန္ဆင္းလုိက္သည္။၀ုိင္း မဟုတ္ျခင္းအတြက္ သူေပ်ာ္သြားမိျခင္းကုိ ျပန္လည္ စမ္းစစ္ၾကည့္သည္။

ခ်ိဳမာဆုိေသာ ေကာင္မ ေလးႏွင့္ ထက္ေက်ာ္တုိ႔ ဇာတ္လမ္းကုိ၀ုိင္းသိလ်င္ .. စင္စစ္ကေတာ့ ၀ုိင္း မသိေသာ ထက္ေက်ာ္၏ ပုံျပင္ေျမာက္မ်ားစြာရိွေနေသးသည္ကုိမူ ခြန္ဂ်ာ သိေန ခဲ့သည္။ အင္းေလ ဒါေၾကာင့္ပဲ ၀ုိင္းအုံခ်စ္ ဆုိတဲ့ ေကာင္ မေလးအတြက္ စုိးရိမ္မိတ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မွာပါ ေနာ။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေရျမန္ျမန္ခ်ိဳးၿပီး သံပုရာရည္ ခ်ဥ္ခ်ဥ္တစ္ခြက္ကုိေသာက္ျပစ္လုိက္ရသည္။

အလုပ္စားပဲြအတြင္းမွ ၀ုိင္း ၏ ေအာက္စလြတ္ေနေသာ ဓါတ္ပုံေလးကုိ ထုတ္ၾကည့္လုိက္မိသည္။ မ ၾကာမီေလးတင္ကမွ ေတြ႔ခဲ့ႀကံဳခဲ့ရေသာ ခ်ိဳမာဆုိေသာ အထက ေက်ာင္းသူေလး တစ္ဦးႏွင့္ မႏုႆမုဆုိး ထက္ ေက်ာ္တုိ႔၏ ေန႔ပဲြႀကီးကုိ မ်က္၀ါးထင္ထင္ၾကည့္ျမင္ခဲ့ရ ေသာ ခြန္ဂ်ာအဘုိ႔ ေအာက္စလြတ္ကာ ေစာက္ဖုတ္အ ကဲြေၾကာင္းေလး ထင္းေနေအာင္ ျမင္ေနရေသာ ၀ုိင္း ဓါတ္ပုံေလးကုိ ၾကည့္ရုံမွ်ႏွင့္ပင္ ခြန္ဂ်ာ လုိးခ်င္စိတ္မ်ား တဟုန္းဟုန္းေတာက္ေလာင္လာသည္။

အလုပ္စားပဲြ၌ထုိင္ရင္း လီးႀကီးကုိ တင္းတင္း ဆုတ္ထားမိ၏။ ဒိတ္ကနဲ ဒိတ္ကနဲ လက္ဖ၀ါးကုိ ေသြး တုိးေနသည့္အထိ အေတြ႕ကုိခံစားေနရသည္။ လီးထိပ္ မွ ခၽြဲျပစ္ေသာ အေရၾကည္မ်ား ယုိစီးလာ၏။ ထက္ေက်ာ္ ကဲ့သုိ႔ သူမ်ားသားပ်ိဳသမီးပ်ိဳေလးမ်ားကုိဖ်က္ဆီးလုိ ေသာဆႏၵလဲမရိွ။ ေယာက္်ားပီပီ ကုိင္ခ်င္သည္ကေတာ့ အမွန္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ပုဆုိးကုိအသာေလ်ာ့ခ်လုိက္သည္ မတ္ေထာင္ေနေသာလီးႀကီး တစ္ခ်ိန္က ရြယ္ရြယ္ဆုိ ေသာ ေကာင္မေလးကုိ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ား စြာလုိးခဲ့ေသာ လီးႀကီး .. ယခုမူ ေစာက္ပတ္ႏွင့္ေ၀းကြာ ေနခဲ့သည္မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာခဲ့ၿပီး လီးျဖစ္ပါလ်က္ လီးအစာမစားရေသာ ခြန္ဂ်ာ့လီးႀကီး ဘာေၾကာင့္ ၀ၿဖိဳးေနသနည္း.မသန္မစြမ္းခ်ိနဲ႔စြာ လူမမာတစ္ ေယာက္ႏွယ္ ေပ်ာ့တိ ေပ်ာ့ေခြဘာလုိ႔ မျဖစ္ရသနည္း။

စိတ္က ပူထူေနသည္ ယခုကဲ့သုိ႔ ကာမဆႏၵျဖစ္ပြားေပါက္ကဲြမႈမ်ိဳး မၾကာခဏခံစားရေသာ္လည္း ယခု၀ုိင္းေစာက္ဖုတ္ႀကီးကုိ ဓါတ္ပုံထဲ၌ ထင္ထင္ရွားရွား ျပတ္ျပတ္သားသားေတြ႔ရမွ ပုိ၍ ခံစားရသည္။ ထုိေစာက္ ဖုတ္ႀကီးကုိပဲ လုိးခ်င္ေနမိသည္။ လက္တြင္း၌ ဆုတ္ကုိင္ ထားေသာ လီးႀကီးကလက္ဆုတ္အာေနေအာင္ တုတ္ခုိင္ထြားႀကိဳင္းေနသည္။ရြယ္ရြယ္ႏွင့္အိမ္ေထာင္က်စဥ္က သူ႕လီးဤမွ်ေလာက္မႀကီးေသးဟု သူထင္သည္။ ထုိစဥ္ကသာယခုေလာက္ႀကီးေသာ လီးကုိ ပုိင္ဆုိင္ခဲ့လ်င္ မည္မွ် ေကာင္းမည္နည္း။ ““ေမာင့္လီးက လီးသူခုိး သိလား ဟင္းဟင္း””ရြယ္ရြယ္ႏွင့္လက္ထပ္ၿပီး ၈-မုိင္ေမြးျမဴေရး ၿခံ၌ပင္ လြတ္လပ္စြာေနထုိင္ခဲ့ၾကၿပီး ေန႔ည အခိန္မေရြး ကစ္ၾကသည္။

ရြယ္ကလည္း ေမာင့္သေဘာ ေမာင္ပုိင္ ဆုိင္ေသာ ေစာက္ဖုတ္ .. မီးျခစ္တစ္လုံးႏွယ္ အိတ္ထဲ ေဆာင္ထားရသလုိ အလြယ္တကူပင္ ထုတ္ယူသုံးစဲြ ႏုိင္ခဲ့သည္။ ဆုိပါေတာ့ ရြယ္ရြယ္ ေရခ်ိဳးၿပီး ထမီရင္လ်ား ႏွင့္သနပ္ခါးလိမ္းေနလ်င္ သန္႔စင္လတ္ဆတ္ေသာ ရြယ့္ႏုိ႔ေလးႏွစ္လုံးကုိ အေနာက္မွ သိမ္းဖက္ ဆုတ္နယ္ေခ် မြမိတတ္သည္။ ထမီကုိ ရင္လ်ားမွ ခၽြတ္ေလ်ာခ်လုိက္ ေသာအခါ ေရေဆးငါးႀကီးႏွယ္ သန္႔သန္႔ ရွင္းရွင္း ေရခ်ိဳး ၿပီးစႏုိ႔ႀကီးႏွစ္လုံးကုိ ေအးေသာ အထိအေတြ႕ႏွင့္စုိ႔နမ္း ျပစ္မိတတ္သည္။

ထုိအခါမ်ိဳး၌ ရြယ့္လက္ကေလး တစ္ဖက္က ေမာင့္ေပါင္ၾကားမွလီးႀကီးကုိ ညင္ညင္သာသာေလး ဆုတ္ကုိင္ေပးတတ္လာ၏။ ရြယ္ရြယ္ သနပ္ခါး မလိမ္း ျဖစ္ေတာ့ ေက်ာက္ျပင္ ေဘးမွာပင္ ရြယ္ရြယ္လွဲအိပ္ခါ ထမီကုိ ေျခေထာက္မွဆဲြခၽြတ္ျခင္းခံရရွာသည္။ ၀တ္လစ္ စလစ္ႏွင့္ ဖင္အခင္းမရိွ ေခါင္းအုံးမပါ ေမာင့္လုိးျခင္းကုိ ခံရရွာျပန္၏။ ေစာက္ေမႊးေလးမ်ား ေရစုိေန၍ ညီညီ ညာညာကပ္ေနလ်င္လည္းေမာင္က တယုတယ လွ်ာ ေလးျဖင့္ ယက္ေပးတတ္သည္။

ဒါကုိပင္ ရြယ္ရြယ္က ေမာင့္ကုိ သိပ္ခ်စ္ရသည္။ ရြယ္အေပၚ၌ ေမာင္က မရြံ မရွာ ခ်စ္ပါေလကလားဟု အားနာ ျမတ္ႏုိးမႈႏွင့္ ေမာင္ လုိးလ်င္ အခ်ိန္မေရြး အလုိးခံေနျခင္းျဖစ္၏။ ထုိစဥ္က ယခုကဲ့သုိ႔ ေစာက္ဖုတ္ယက္ျခင္း လီးစုပ္ျခင္းမ်ား ေခတ္ မစား ေအအုိင္ဒီအက္(စ္)ေရာဂါမသိသည့္တုိင္ေအာင္ရြံရွာဖြယ္ ကာမဆက္ဆံနည္းကုိ ျမန္မာမ်ား ပီပီ အသုံးမျပဳခဲ့။

အကယ္၍ ေမာင္ကသာ အတင္းအၾကပ္ စုပ္ ခုိင္းမည္ဆုိလ်င္ ရြယ္ရြယ္ မစုပ္ပဲေနမည္မထင္ ရြယ္ သည္ ေမာင့္ကုိ အသဲကဲြမတ္ခ်စ္ခဲ့ရွာေသာ မိန္းကေလးပင္ မဟုတ္လား။တစ္ည ကုိ မွတ္မိသည္။ အလုပ္မ်ားသျဖင့္ ည ပုိင္းမလုိးျဖစ္ၾကပဲ အိပ္ေပ်ာ္ခဲ့ၾက၏။ ေမာင္အိပ္ေပ်ာ္ အိပ္ေမာက်ေနစဥ္ ေမာင့္လီးကုိ လက္ဖ၀ါးႏုႏုေလးႏွင့္ ဆုတ္ကိုင္ျခင္းခံလုိက္ရသည္။ ေမာင္လန္႔ႏုိးသည္။ ေမာင္ ႏုိးလာမွန္း ရြယ္သိသည္။ ႀကိဳတင္၍ အ၀တ္အစားမ်ား ခၽြတ္ထားေသာ ရြယ္က ေမာင့္လီး ေသးေသးေလးကုိ အမဲအူ ဆဲြသလုိ အေရခံြေလးခ်ည္းစုပ္ခါ ဆဲြတင္လုိက္ ျပန္ခ်လုိက္လုပ္ေန၏။ ရြယ္ရြယ္ပါးစပ္ႏွင့္ စုပ္ေနမွန္းသိ လုိက္ေသာအခါ ေမာင့္လီးႀကီးက မ်က္လွည့္ျပလုိက္သ လုိ ခ်က္ျခင္း ေတာင္သြားသည္။

““ေမာင့္လီးက လီးသူခုိးသိလား”ဟုလီးထိပ္ၿပဲ ၿပဲႀကီးကုိ လက္ညိွဳးေလးႏွင့္ တုိ႔ထိကာ ရွက္စႏုိးေလးၿပံဳး ကာေျပာရင္း ေမာင့္ေပါင္ေပၚသုိ႔ တက္ခြသည္။ ေမာင္ က ခါးကုိ ေနရာက်ေအာင္ ျပင္ေရြ႕ၿပီး ေမြ႕ယာျပင္ကုိ တေတာင္ႏွင့္ေထာက္ခါ တစ္ဆစ္ခ်ိဳး ငုံ႕ၾကည့္သည္။ဟင့္ မၾကည့္နဲ႔ ရွက္တယ္”” ရြယ္ရြယ္က ေမာင့္ရင္ဘတ္ႀကီးကုိ လက္ဖ၀ါးေလးႏွင့္ တြန္းလွဲၿပီး ျပန္အိပ္ ေစသည္။ ေမာင္က ရြယ္ အမူအယာအတုိင္း ေစာင္စ ကုိ ဆဲြယူၿပီး မ်က္ႏွာကုိ အုပ္ထားလုိက္၏။

“ၾကည့္ပါလား တတ္တယ္ သူဒါမ်ိဳး” ေမာင့္ရင္ ဘတ္ကုိလက္သီးေလးႏွင့္ ထုရင္း ႏႈတ္ခမ္းေလးစူၿပီး ေျပာသည္။ ေမာင္က ရြယ္ကုိစတင္လုိးခဲ့ၾကစဥ္က ရြယ္ရြယ္က ဤသုိ႔ပင္ မ်က္ႏွာကုိ ေစာင္ျဖင့္အုပ္ထားခဲ့သည္။ ထုိသုိ႔ေစာင္အုပ္ခါ ရြယ္ရြယ္လုပ္သမွ် ၿငိမ္ၿပီးခံစားရ ေသာ အရသာမွာလည္း ကုိယ္က ဦးေဆာင္လုိးရေသာ အရ သာႏွင့္ေတာ့ အေတာ္ႀကီးကြာျခားျပန္သည္။ မ်က္ေစ့ကုိ မိွတ္ခါအထိအေတြ႕ကုိ ရင္တစ္ခုံခုံခံစားရေသာ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္၏ ညင္သာေသာ အထိအေတြ႔ မ်ိဳးကရွားပါးလိမ့္မည္ထင္သည္။

ရြယ္ရြယ္က ယင္းသုိ႔ ေႏြးေထြးစြာ ရင္ခုံေစ တတ္ေသာ အျပဳအမူေလးမ်ားကုိ ျပဳတတ္သည္။ လီး ထိပ္ကုိ ခၽြဲေစးေသာ အေရေလးမ်ားႏွင့္ ေရာေႏွာကာ ပြတ္သပ္လ်က္ ႏိႈးဆြေပးတတ္သလုိ ေဂြးစိကုိလဲ မနာ မက်င္ေလးဆုတ္နယ္လ်က္ လီးတန္ႀကီးကုိ ဂြင္းတုိက္ ေပးတတ္ေသးသည္။ဤမွ် အျပဳအစုေကာင္းေသာ ရြယ္ရြယ့္အား ခၽြန္ဂ်ာဘယ္သုိ႔ေမ့၍ရႏုိင္ပါမည္နည္း။

လီးထိပ္ႀကီးကုိ စ ေကာ၀ုိင္း လႈပ္ရွားရင္း ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားကုိ ႏႈတ္ခမ္းနီဆုိးသကဲ့သုိ႔ ျပဳမူေလတုိင္း ခြန္ဂ်ာပါးစပ္ႀကီး အေဟာင္းသားႏွင့္ အလြန္အမင္း အရသာထူးစြာ ခံစား ဖူးခဲ့ရသည္။ ခ်စ္စြာေသာ ရြယ္ရြယ္ေလး၏ စိတ္လက္ပါ စြာျဖင့္ ကုိင္တြယ္လႈပ္ရွားမႈတုိင္း၌ ခြန္ဂ်ာေမ့ေမ့မူးမူး ေမ်ာပါခဲ့ရသည္။လီးအေပၚသုိ႔ ေစာက္ပတ္အ၀ကုိ ေတ့ၿပီး ညင္သာစြာထုိင္ခ်လုိက္ေသာအခါ ေႏြးအီေသာ လီးထိပ္မွအရသာသည္ႏွလုံးသားမွဆင့္ကူးစိမ့္၀င္၍တစ္ကုိယ္လုံးကုိပ်ံ႕ႏွံ႕ခံစားသြားေစခဲ့ေသာ အထိအေတြ႔ေလးမ်ားယခုမူ ေ၀းခဲ့ရၿပီ

စာေရးစားပဲြ၌ အတန္ၾကာ ထုိင္ရင္း မာေတာင္ေနေသာ လီးႀကီးကုိ ဆုတ္ကုိင္ထားေသာ ခြန္ဂ်ာ့လက္သည္ တင္းက်စ္ေန၏။ လက္ဖ၀ါးအတြင္း ၌ အေၾကာႀကီးမ်ားေထာင္ကာ ဖုထစ္ရု္းႂကေနေသာ သူ႕လီးႀကီးကုိ ဘယ္သုိ႔ ေျဖသိမ့္ရမည္မသိေအာင္ ခံစား ေနရသည္။ စားပဲြေပၚ၌ သူ႔အား ၿပံဳးရႊင္ရႊန္းစုိစြာ ၾကည့္ ေနေသာ ၀ုိင္းအုံခ်စ္ ဓါတ္ပုံေလးကုိ စုိက္ၾကည့္လုိက္ သည္။

ထမီေအာက္စေလးလြတ္ေနေသာ ၀ုိင္းအုံခ်စ္ထုိငေနပုံေလးက ဖိတ္ေခၚေနသလုိရိွသည္။ မ်က္ႏွာ ေလးက ပကတိရုိးသားသန္႔စင္ေနျခင္းအတြက္ ဓါတ္ပုံရုိက္စဥ္ မိမိေစာက္ပတ္ႀကီးကုိ အထင္အရွားေပၚလြင္ ေနသည္ကုိ မသိသည္မွာ ေသခ်ာသည္။ ခြန္ဂ်ာက လည္း နက္ကတစ္မ်ားရစဥ္ကတည္းက ထုိပုံေလးကုိ မ်က္ေစ့ထဲ၌ စဲြထင္ေနရာ အပီအျပင္ ကူးၿပီးေသာအခါရင္၌ အတုိင္းအဆမ၇ိွ ဆႏၵမီးက အဟုန္ျပင္းစြာ ေတာက္ ေလာင္ခဲ့ရေလသည္။

လုိးခ်င္စိတ္မ်ား ထႂကြလာေလေလ ခ်စ္ခဲ့ရေသာ ရြယ္ရြယ္ကုိ သတိရေလေလ ျဖစ္လာရ သည္။ ရြယ္ရြယ္သာရိွလ်င္ သူမအေျခအေနမ်ိဳး၌ ထမင္းပင္ခ်က္ၾကမည္မထင္။ တစ္ေယာက္တည္း ငုိင္ေတြကာ ပုဆုိးကုိ ဆီးစပ္အထိေလ်ာကာ ႀကီးမားတုတ္ခုိင္ေသာ လီးႀကီးကုိ ကုိင္ထားေလေသာ ခြန္ဂ်ာသည္ စတူဒီယုိ အခန္းဆီသုိ႔ တစ္စုံတစ္ေယာက္ ညင္သာစြာ၀င္လာ သည္ကုိ သတိမထားလုိက္မိေခ်။ အခန္းတစ္ခုလုံး တိတ္ ဆိတ္ၿငိမ္သက္လ်က္ရိွသည္။ တစ္ဖက္ဖြင့္ထားေသာ ျပဴ တင္းေပါက္မွ ေအးျမေသာ ေလစိမ္းေလးကညင္ညင္ သာသာ တုိက္ခတ္ေန၏။

တစ္ေယာက္တည္း ၿငိမ္ သက္ေနေသာ ခြန္ဂ်ာႏႈတ္ခမ္းအစုံသည္ တဆတ္ဆတ္တုံရီေနသည္။ လက္တြင္း၌ ဆုတ္ကုိင္ထားဆဲျဖစ္ေသာ သူ႔လီးႀကီးမွာ ထိပ္ႀကီး တင္းကာ ခရမ္းသီး ႀကီးတစ္လုံးနယ္ ေျပာင္တင္းနီရဲေနသည္။ဆာေလာင္ ငတ္မြတ္ေနေသာ သူ႔လီးႀကီးကုိ ဆုတ္ကုိင္ထားရင္း ခြန္ဂ်ာ ၀န္းက်င္ကုိေမ့ေနသည္။ အျပင္ခန္းကတည္းက ၀ုိင္း အသံျပဳၾကည့္သည္။

အိမ္ေရွ႕ခန္းတံခါးႀကီး ပြင့္ေနသည့္ အတြက္ စတူဒီယုိအျဖစ္အသုံးျပဳေသာ ေနာက္ဖက္ အခန္းသုိ႔ ဆက္၀င္ခဲ့မိသည္။ ဒါသည္ပင္ ၀ုိင္းအမွား ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ပါမည္။ စာေရးစားပဲြ၌ ၿငိမ္သက္ကာ ဓါတ္ပုံတစ္ပုံကုိ စုိက္ၾကည့္ေနေသာ ခြန္ဂ်ာ့ကုိ ေတြ႔လုိက္ရသည္။ တစ္ႀကိမ္တည္းေသာ ေတြ႔ဆုံေသးေသာ ခြန္ဂ်ာ ကုိ ဘယ္သုိ႔ႏႈတ္ဆက္ရမွန္းမသိ။

သုိ႔ေသာ္ ေျခလွမ္းတုိ႔ က ခြန္ဂ်ာ့အနီးသုိ႔ တေရြ႕ေရြ႕တုိးကပ္သြားေနမိသည္။ ထုိ အခါ ခြန္ဂ်ာ့စုိက္ၾကည့္ေနေသာ ဓါတ္ပုံကုိ ၀ုိင္း အ ေသအခ်ာေတြ႔လုိက္ရသည္။ ေတြ႔လုိက္မိသည္ႏွင့္ တစ္ကုိယ္လုံးရိွ ပုံမွန္စီး ဆင္းေနေသာေသြးေၾကာမ်ား ရပ္ဆုိင္းသြားသလုိ ခံစား လုိက္ရသည္။ ၀ုိင္း၏ ေျခလွမ္းမ်ားတုံ႔ဆုိင္းသြားကုန္ သည္။ ေရွ႕တုိးရခက္ ေနာက္ဆုတ္ရခက္ေတြျဖစ္ ကုန္သည္။

ႏွလုံးေသြးမ်ား တဒုိင္းဒုိင္းခုံေအာင္လည္းခံစားရသည္။ ရင္၌ ေမာလိႈက္တုံရီေသာ ေ၀ဒနာကုိလည္း ခံစားရသည္။ဓါတ္ပုံက ၀ုိင္းရဲ႕ပုံေလ ၾကည့္ပါအုံး ထုိင္ထား လုိက္တာ ေအာက္က ေဟာင္းေလာင္း.. ဘယ္ ေလာက္ရွက္ဖုိ႔ေကာင္းလဲလုိ႔ အုိး ထမီၾကားက ထင္ ထင္ရွားရွားႀကီးေပၚေနတာကလဲ တမင္တကာ ထမီကုိ လွန္ၿပီး ဓါတ္ပုံအရုိက္ခံထားသလုိႀကီး။

ဟင္ သူ ပုဆုိးကုိေလ်ာ့ခၽြတ္ၿပီး မတ္ေတာင္ ေနတဲ့သူ႕ဟာႀကီးကုိ ကုိင္ထားလုိက္တာ။ သူ႔စိတ္ကူးယဥ္ေနမွာေပါ့ ၀ုိင္းရဲ႕ ေအာက္စလြတ္ေနတဲ့ပုံကုိ ၾကည့္ၿပီး စိတ္နဲ႔ျပစ္မွားေနမွာေပါ့။ ဘယ္လုိလုပ္ရမလဲ မသိမသာ ျပန္ထြက္သြားလုိ႔ေရာ ရမလား အင္း မသိလုိက္ရင္ ေကာင္းသား ေတာ္ၾကာ သူ႔ကုိေတြ႔ၿပီး သူ႕ဟာႀကီး သူကုိင္ ထားတာ ျမင္လုိ႔၀ုိင္းက ျပန္လွည့္ေျပးတယ္ဆုိရင္ ဘယ္ေတာ့မွ ရင္ဆုိင္ရဲၾကမွာမဟုတ္ဘူး။ဘာလုပ္ရ မလဲသူ႕ဟာႀကီးကလဲ သနားစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ဆာေလာင္ေနရွာပုံပဲ ခက္ထာက ၀ုိင္းက ဘယ္ ေယာက္်ားနဲ႔မွ အလုိးခံဖူးေသးတာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ သူ႔ကုိၾကည့္ၿပီး အလုိလုိေနရင္း သနားသလုိခံစားမိရ ျပန္တယ္။

ဟုတ္တယ္ ခြန္ဂ်ာဆုိတဲ့ဓါတ္ပုံဆရာေလးကမိန္းကေလးေတြ ဓါတ္ပုံမရုိက္ဘူးလုိ႔ အင္မတန္ နံမည္ႀကီးေနတာ အခု၀ုိင္းနဲ႔ ဓါတ္ပုံရုိက္ျဖစ္ၾကၿပီး ခြန္ဂ်ာမွာဒီေ၀ဒနာႀကီးခံစားေနရတယ္ဆုိေတာ့ ၀ုိင္း စိတ္ေကာင္း ႏုိင္မလား ၀ုိင္း ရပ္ေနရာက မသိမသာ သူ႕ဟာႀကီးကုိခုိး ၾကည့္မိျပန္တယ္။ခြန္ဂ်ာဟာ မိန္းမရဘူးတယ္ဆုိတာ ၀ုိင္း သိပါတယ္။ ဒါႀကီးနဲ႔ အလုိးခံခဲ့ရတဲ့ ခြန္ဂ်ာရဲ႕မိန္းမလဲ ခြန္ဂ်ာကုိ ခ်စ္မွာ။

သိပ္ခ်စ္မွာပါပဲ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ေလ ခြန္ဂ်ာဆုိတဲ့ ကခ်င္ေလးဟာ တကယ့္ကုိ က်န္းမာသန္ စြမ္းတဲ့ေယာက္်ားေကာင္း တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနလုိ႔ပဲေပါ့ ၀ုိင္းအသက္ (၁၈)ႏွစ္ထဲ၀င္ေနပါၿပီ ဟုိဒင္း လုိးမယ္ဆုိရင္လည္း ရေနၿပီေပါ့။ ခေလးလဲေမြးႏုိင္ၿပီေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အခ်စ္ဆုိတာ မသိတသိနဲ႔ ရင္ခံတတ္ရုံေလးရိွေသးတာ။ ထက္ေက်ာ္ဆုိတဲ့ ဟုိအေကာင္က လက္သရမ္းလြန္းလုိ႔၀ုိင္းမုန္းလုိက္တာ မေျပာနဲ႔ေတာ့..။

““ဆရာ ..”” မွားသလား မွန္သလား မေ၀ခဲြ ႏုိင္ခင္မွာပါးစပ္က လႊတ္ခနဲ ေခၚလုိက္မိတယ္။ ခက္ လုိက္တာ ““ဟင္ ၀ုိင္း ကုလားထုိင္က ကမ္းကတမ္း ႀကီးထရင္း ပုဆုိးကုိ ျပင္၀တ္ေနတဲ့ သူ႔တစ္ ကုိယ္လုံးဟာ ေဆာက္တည္ရာမရပဲ ယိမ္းထုိးေနရွာတယ္။ မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးဟာလဲနီလုိ႔။ ၀ုိင္း ဘယ္အခ်ိန္ကေရာက္ေန တာလဲ ဟင္ သူ႔အသံၾကားမွ သူ႔ကုိပုိသနားမိျပန္တယ္။ ခုိးေၾကာင္ခုိး၀ွက္ ျပဳမူေနတဲ့ သူ႔ကုိ လူမိသြားေတာ့ သူ မေနတတ္ေတာ့ဘူး မ်က္ႏွာကုိ ေအာက္ငုံ႕ၿပီး ႏႈတ္ဆက္ စကား ေျပာေနေပမဲ့ သူဟာ အျပစ္ရိွတဲ့ ေက်ာင္းသား ေလးလုိ တုံေနရွာတယ္။

““၀ုိင္း ေရာက္ေနတာ ၾကာပါၿပီ ဆရာ”” ဘာထူး လဲ ၀ုိင္းလဲ အသံေတြတုန္ေနတာပဲဥစၥာ ၿပီးေတာ့လဲ သူ႔လုိပဲ ေခါင္းကုိ ငုံ႕ၿပီး ေျပာေနတာ ၀ုိင္းနဲ႔ သူ႕ၾကားမွာ ေျပာစရာစကားေတြ ကုန္သြားတယ္။ ဘာကစၿပီးေျပာရမွန္းမသိေအာင္လဲ ခံစားၾကရတယ္။ဒီပုံကုိ က်ေနာ္ တမင္ရုိက္တာမဟုတ္ဘူး”၀ုိင္း နားလည္ပါတယ္ဆရာ”ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ အရမ္းခံ စားလုိက္ရတယ္”” ၀ုိင္းက သံေယာင္လုိက္ၿပီး ေရရြတ္ ေနမိသည္။ဟုတ္တယ္၀ုိင္း အရမ္းခံစားရတယ္ ၀ုိင္းရဲ႕အလွ အင္း ၀ုိင္းရဲ႕အလွပဲဆုိပါေတာ့ က်ေနာ့ကုိ ဖမ္းစားေနတယ္ ၀ုိင္းရယ္ က်ေနာ္ မရုန္းႏုိင္ မကန္ႏုိင္ ေတာ့ဘူး”” ၀ုိင္းအလွတဲ့ ၀ုိင္းရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ကုိ ျမင္လုိ႔ မေနႏုိင္ မထုိင္ႏုိင္ျဖစ္ၿပီး လုိးခ်င္စိတ္ေတြျဖစ္ေပၚ ေနပါတယ္ဆုိတာကုိ ယခု ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းေျပာတာပဲမဟုတ္လား။

၀ုိင္းဘယ္လုိလုပ္ၿပီးေခါင္းေဖၚရဲမွာလဲ ၀ုိင္း အသားေတြ တဆတ္ဆတ္တုံေအာင္ စိတ္လႈပ္ရွားေန မိတယ္။ စားပဲြစြန္းကုိ အထပ္ထပ္ပြတ္ရင္း ေခါင္းကုိပဲ တြင္တြင္ငုံ႕ထားမိတယ္။ ခက္လုိက္တာ ဘာျပန္ေျပာရမလဲ။“၀ုိင္း .. ၀ုိင္းရယ္”” ကတုံကရီနဲ႔ သူ႔လက္ႏွစ္ ဖက္ က ၀ုိင္းပုခုံးႏွစ္ဖက္ကုိ တင္းတင္းေလး ဆုတ္ကိုင္ လုိက္တယ္။ ၀ုိင္းေလ ဆတ္ကနဲ တုံသြားတယ္။

ရုန္းျပစ္ လုိက္ရမလား ပါးကုိ ျဖန္းကနဲ ျမည္ေအာင္ ရုိက္ျပစ္ လုိက္ရမွာလား ၀ုိင္း တဆတ္ဆတ္တုံေသာ ႏႈတ္ခမ္း ေတြကုိ ကုိက္ရင္း သူ႔မ်က္ႏွာကုိ ေမာ့ၾကည့္မိသည္။ သူ႔မ်က္ႏွာက ၀ုိင္းထံမွ တစ္စုံတစ္ရာ အေျဖကုိ ေမွ်ာ္ လင့္တႀကီး ေစာင့္စားဟန္ အားနည္းေသာ မ်က္လုံး မ်ားႏွင့္ ၾကည့္ေနတသည္။ ဘာထူးလဲ .. ဘာူထးလုိ႔လဲ။သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြလဲ တဆတ္ဆတ္တုံေနၾကတာပဲ ..၀ုိင္း ေခါင္းကုိ ျပန္ငုံ႕ရင္း သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ကုိ အသာအယာ ဖယ္ခ်လုိက္ခါ သက္ျပင္းႏွစ္ခ်က္ ဆင့္ကဲ ရိႈက္မိ၏။

၀ုိင္းရယ္ .. က်ေနာ္ ရုိင္းသြားသလားဟင္”သူက စုိးရိမ္တႀကီး တုန္တုန္လႈပ္လႈပ္ေမးသည္။ ၀ုိင္းက ေခါင္းကုိငုံ႕ၿမဲ ငုံ႕ကာ စကားမျပန္မိပဲရိွသည္။ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနေသာ ၀ုိင္း၏ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားကုိအနီးကပ္ ျမင္သည္အထိသူတုိးကပ္လာသည္။ႏႈတ္ခမ္းဆုိးေဆးပါးပါးလွပ္လွပ္ဆုိးထားေသာေၾကာင့္ ႏႈတ္ခမ္းနီရနံ႔ခ်ိဳေမႊးေမႊးေလးကုိ သူရွဴရိႈက္မိသြား၏။

တဆက္တည္းမွာလည္း ၀ုိင္းကုိယ္နံ႔ေလးကုိ သူက ပူးပူးကပ္ကပ္ရရိွလုိက္ျပန္သည္။ တစ္ကုိယ္လုံးရိွ ေသြးမ်ား ဆူႂကြွလႈပ္ရွားလာၾကသည္။ သူက တံေတြးကုိဂလုကနဲ ျမည္ေအာင္ ၿမိဳခ်လုိက္ရင္း ဒုတိယအႀကိမ္၀ုိင္း၏ ပုခုံးေလးႏွစ္ဖက္ကုိ ဆုတ္ကုိင္လုိက္ခါ မ်က္ႏွာ ခ်င္းနီးကပ္ေအာင္ ဆဲြယူလုိက္သည္။ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုသည္ ေႏြးကနဲ ပူးကပ္သြားသည္။၀ုိင္း၏ မ်က္ေတာင္ရွည္ႀကီးမ်ား ေမွးစင္းက်သြား၏။လက္ အစုံကလဲ သူ႔ေက်ာျပင္ကုိ အလန္႔တၾကား ဖက္မိသည္။ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းထိမိရုံေလးျဖင့္ ၀ုိင္း တစ္ကုိယ္လုံး ဆတ္ခနဲတြန္႔ကာ အေၾကာအခ်ဥ္ေတြ ေပ်ာ့ေခြခ်င္သြားသည္။

““ႁပြတ္..ႁပြတ္”” သူက ၀ုိင္းႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကုိ ညင္ညင္သာသာေလး စုပ္ယူလုိက္သည္။ ဖ်င္းကနဲ ခံစား လုိက္ရသည္။ ခ်စ္တယ္ ၀ုိင္းရယ္”အေမာတေကာႀကီးေျပာရင္းႏႈတ္ခမ္းေလးကုိစုပ္ျပန္၏။သည္တစ္ခါသူ႕လွ်ာေႏြးေႏြးျဖင့္ ၀ုိင္း ႏႈတ္ခမ္းသားေလးမ်ားကုိ တလစပ္ ယက္သည္။ စုပ္သည္။ ခ်ိဳျမေမႊးသင္းေသာ ႏႈတ္ခမ္းဆုိးေဆးေလးမ်ား ေျပာင္ စင္သြားသည္။

၀ုိင္းက အသက္ကုိေအာင့္ထားမိသည္။ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ဘာေတြျဖစ္ေနမွန္းကုိ ၀ုိင္းမသိ။ မရုန္း မဖယ္ မတြန္းမကန္ႏွင့္ တလြန္႔လြန္႔ေနိမိျခင္းကုိ ၀ုိင္း၏ ဆူၿဖိဳးသန္စြမ္းေသာ လတ္ဆတ္သည့္ ေသြးမ်ားဆူႂကြ လာျခင္း သေကၤတပင္ျဖစ္မည္ထင္သည္။ျပီးပါျပီ။