တိုင္ကြန္း ကိုကို ( ၂ )
( TYCOON KoKo )
“ မို႕မို႕...ညည္း ေတာ္ေတာ္ လယ္တယ္ေနာ္..သိပ္ ဥာဏ္မ်ားတာဘဲ....ဒီက သေဘာရိုး ထင္ၿပီး လိုက္လာတာ...”
မို႕မို႕က ရယ္ေနသည္ ။
“ ဒီလိုမွ မလုပ္ရင္ ညည္းတို႕ ႏွစ္ေယာက္ ဆံုၾကမွာ မဟုတ္ဘူး .. သူက ညည္းကို အရမ္း စြဲလန္းေနတာ...မိရွင္
ေစာရဲ႕..ငါ႕အေဖကို ပ်ဥ္းမရြာကို သြားမယ္ခ်ည္း ေၿပာေနတာ တဲ႕..မိရွင္ေစာတို႕မ်ား လွလြန္းေတာ႕ ေတာ္ေကာက္
ခံရတာေပါ႕ဟယ္...ငါ သိပ္ ၀မ္းသာပါတယ္......နင္႕အတြက္ . . . ”
“ အို..သူနဲ႕ငါနဲ႕ ဘာမွ မၿဖစ္ေသးဘဲနဲ႕ အဲလိုၾကီး ေၿပာမေနပါနဲ႕ဟာ.....ငါကေတာ႕ မၿဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႕ ထင္တာပါဘဲ...”
“ အမေလး..နင္နဲ႕သူနဲ႕ ခ်စ္ၾကဖို႕ဘဲ အေရးၾကီးတာကို...စိတ္ညစ္မေနစမ္းပါနဲ႕....”
မို႕မို႕ကို ဆန္းေရႊတိုး ဖုန္းေပးသြားတယ္ ဆိုတာ မိရွင္ေစာ မေၿပာၿပပါ ။ ဖုန္းကို အသံပိတ္ၿပီး ဘိုင္ဘေရးရွင္း လုပ္
တာကို ဆန္းေရႊတိုးက ၿပေပးသြားသည္ ။ မဟုတ္ရင္ အေဖတို႕ အေမတို႕ ဖုန္းသံကို ၾကားသြားႏိုင္သည္ ။
မေန႕က အိမ္ၿပန္ေရာက္ၿပီးတဲ႕အခ်ိန္ သူ ဖုန္းေခၚလာသည္ ။
အေဖတို႕ မသိေအာင္ အိပ္ခန္းထဲ ကုတင္ေပၚ လွဲရင္း သူ႕ကို “ ဟိတ္..ဘာလို႕ ေခၚတာလဲ....ခုဘဲ ေတြ႕ခဲ႕တဲ႕
ဥစၥာ..” လို႕ သူ႕ကို တိုးတိုးေလး အၿပစ္တင္လိုက္မိသည္ ။
“ မိရွင္ေစာရဲ႕ အသံေလးကို ၾကားခ်င္လို႕ေပါ႕....” လို႕ ဆန္းေရႊတိုး ေၿပာလိုက္တာက မိရွင္ေစာကို ပီတိၿဖာသြား
ေစသည္ ။ “ တကယ္လား...” လို႕ ၿပန္ေမးလိုက္မိသည္ ။
“ တကယ္ေပါ႕...မိရွင္ေစာရယ္...အရမ္း ခ်စ္မိေနတာ.....”
“ အိုး..ဘာေတြ လာေၿပာေနတာလဲ...ဖုန္းခ်လိုက္ေတာ႕မယ္ေနာ္ . . ”
“ ေဟး....ေန.....ေန....ေနပါအံုး မိရွင္ေစာရယ္....အသံေလး ၾကားပါရေစအံုး......”
“ သူ...သိပ္ကဲတာဘဲ..ဒီမွာ အေမတို႕ မိသြားမွာ ေၾကာက္ေနရတာ....သိလား . . .”
“ ထပ္ ေတြ႕ခ်င္ေသးတယ္...မို႕မို႕တို႕ အိမ္မွာ ဆံုလို႕ ရမလားဟင္..မိရွင္ေစာ....”
“ အလိုေတာ္....ခုေလးတင္ ေတြ႕လာခဲ႕တာ..ထပ္ ေတာင္းဆိုေနၿပန္ၿပီ...လြန္တယ္....”
“ ခ်စ္တာကိုး...တသက္လံုးေတာင္ အတူတူ ေနခ်င္တဲ႕ဟာကို....”
သူ႕စကားက မိရွင္ေစာကို ၾကက္သီးေတြ ဖ်န္းဖ်န္း ထသြားေစသည္ ။ ရင္ေတြ ခံုတာ အရမ္းဘဲ ။
“ အဲဒါေတြ မေၿပာနဲ႕ကြာ..ဒီက ရွက္တယ္....”
“ မိရွင္ေစာက အရမ္းလွေတာ႕ ရည္းစားမ်ား ရွိႏွင္႕ၿပီလားလို႕ စိတ္ပူလိုက္ရတာ....ေတာ္ပါေသးရဲ႕..”
“ ကဲ...သူနဲ႕ စကားေၿပာရတာ ဒီက ရွက္လာတယ္...ေတာ္ၿပီ...ခ်လိုက္ေတာ႕မယ္....”
မိရွင္ေစာ တကယ္ဘဲ ဖုန္းပိတ္လိုက္ပါသည္ ။
သူနဲ႕ ဒီအတိုင္းဆိုရင္ ခ်စ္သူ ၿဖစ္ၾကေတာ႕မယ္ ထင္တာဘဲ ။ သူ႕ကိုလည္း မိရွင္ေစာ စိတ္၀င္စား သေဘာက်
ေနသည္ ။ သူ ခ်မ္းသာလို႕ မဟုတါဘူး ။ သူ႕ရုပ္က မိရွင္ေစာ ၾကိဳက္တဲ႕ ရုပ္မ်ိဳး ေလ ။ သူ႕အသံကိုလည္း သ
ေဘာက်သည္ ။ အဓိကကေတာ႕ သူက မိရွင္ေစာကို အရမ္း ခ်စ္ေနတယ္ ဆိုတာကို ေတြ႕ရလို႕ ။
အေမကေတာ႕ ငယ္ငယ္ထဲက အၿမဲ ေၿပာဖူးသည္ ။ ေယာက်္ားေတြက သူတို႕ဖက္ ပါလာေအာင္ ကိုယ္႕ကို ဘယ္
လို ခ်စ္ေၾကာင္း ဘယ္ေလာက္ ခ်စ္ေၾကာင္းေတြ ရႊန္းရႊန္းေ၀ေအာင္ ေၿပာၾကလိမ္႕မယ္...ခ်င္႕ခ်ိန္ၿပီး ယံု တဲ႕ ။
ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္ၾကားက စိုစိစိနဲ႕မို႕ ရာသီမ်ား လာလားလို႕ စစ္ၾကည္႕လိုက္ေတာ႕ အရည္ၾကည္ေလးေတြ စိုရႊဲေန
တာ ေတြ႕ရသည္ ။ သူနဲ႕ ဖုန္းေၿပာလို႕ ၾကက္သီးေတြ ထ စိတ္ေတြ ၾကည္ႏူးမိတာေတြေၾကာင္႕ ဒီလို သဘာ၀ အ
ရည္ေတြ စိမ္႕ထြက္လာသည္ လို႕ မိရွင္ေစာ ယူဆလိုက္သည္ ။
အို...ငါ သူ႕ကိုခ်စ္ မိၿပီလား ။
ဆန္းေရႊတိုးသည္ မိရွင္ေစာကို ခ်စ္တဲ႕စိတ္ေတြ မ်ားေနလို႕ စီစီစိမ္႕က ေကြ်းပါရေစလို႕ ေခၚတာကိုလည္း မသြား
ၿဖစ္ဘူး ။ အစကေတာ႕ စီစီစိမ္႕ကို ဆန္းေရႊတိုး ၾကိဳက္သလိုလို ၿဖစ္ခဲ႕မိလို႕ ခ်ဥ္းကပ္မိခဲ႕သည္ ။ စီစီစိမ္႕က ေဟာ႕
တ္ေရွာ႕ေလးေလ ။
ဆံပင္တိုတိုေလးနဲ႕ ေရႊေရာင္ကိုင္း မ်က္မွန္ အ၀ိုင္းေလးနဲ႕ ထမိန္က တိုတိုေလး အၿမဲ ၀တ္
သည္ ။ လမ္းေလ်ာက္တာကလည္း ဆတ္ေတာက္ ဆတ္ေတာက္နဲ႕ ။
မေမစီကလည္း သူ႕ကို ကိုယ္ဖိရင္ဖိ ၿပဳစုခ်င္လြန္းလို႕ တခ်ိန္လံုး လာခဲ႕ဖို႕ ေခၚေနသည္ ။ သို႕ေသာ္ ဆန္းေရႊတိုး
က မိရွင္ေစာမွ မိရွင္ေစာ ၿဖစ္ေနတယ္ ။ သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာင္ အံ႕ၾသေနၾကသည္ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ ဆန္းေရႊတိုးရဲ႕ မိဘေတြက ဆန္းေရႊတိုးကို ႏိုင္ငံၿခားကို ဦးထက္နဲ႕ သြားဖို႕ ေၿပာလာသည္ ။
ဆန္းေရႊတိုးက မိရွင္ေစာနဲ႕ ဖုန္းေၿပာၿပီး အခ်စ္ဖီလင္ေတြ တက္ေနတဲ႕ အခ်ိန္ ႏိုင္ငံၿခားကို မသြားခ်င္ေတာ႕ ။
ဦးေရႊတိုးက ေဒါသသံနဲ႕ “ သား..မင္းဘဲ သြားခ်င္လို႕ ငါတို႕ကို အၿပစ္တင္ေနတယ္ေလ..အခု သြားပါ ဆိုေတာ႕
လည္း မင္းက အင္တင္တင္နဲ႕..မင္းစိတ္က မတည္ၿငိမ္ပါလားကြ...ငါတို႕ မင္းကို လႊတ္ထားေနေသးတယ္ေနာ္..
ေပ်ာ္ပါေစ ဆိုၿပီး...မင္း ေနပံုထိုင္ပံုနဲ႕ မင္း ေရွ႕ေရးကို ရင္ေလးေသးတယ္....မင္း ႏိုင္ငံၿခား ခရီးကို သြားဖို႕ လုပ္
ပါ..စီးပြားေရး လုပ္ငန္းေတြ ဘယ္လို ရွိေနလဲ..ေလ႕လာပါကြာ....သူမ်ားတိုင္းၿပည္ေတြ တိုးတက္ေနသလို ဒို႕ဆီ
မွာလည္း တိုးတက္လာေအာင္ ၾကံေဆာင္ရမယ္...” လို႕ ေၿပာသည္ ။
ဆန္းေရႊတိုးက မိရွင္ေစာနဲ႕ တအား ေတြ႕ခ်င္ေနသည္ ။ ဒရိုင္ဘာၾကီးဦးကံရကိုဘဲ အပူကပ္ရေတာ႕သည္ ။
သူ႕မိသားစုကို ဘုရားဖူး ေခၚတဲ႕အခါ မိရွင္ေစာကိုလည္း အရင္လိုဘဲ မို႕မို႕နဲ႕ အေဖၚလိုက္ဖို႕ ေၿပာေတာ႕ ကိုကံရ
လည္း သူေဌးသား အတြက္ ၾကံဖန္ေပးရေတာ႕တာဘဲ ။
ဒီလို လုပ္ေပးဖို႕ ဆန္းေရႊတိုးက အလကား ခိုင္းတာ အပူကပ္တာ မဟုတ္ပါဘူး ။
ဦးကံရရဲ႕ မိန္းမကိုေရာ သမီးမို႕မို႕ကိုေရာ ဆန္းေရႊတိုးက သူတို႕ တုန္လွဳပ္ မယံုႏိုင္ေလာက္ေအာင္ မ်ားၿပားတဲ႕
တန္ဖိုးၾကီးတဲ႕ လက္ေဆာင္ေတြကို ေပးသည္ ။
ဦးကံရလည္း သူေဌးသား ေပးတာေတြေၾကာင္႕ ကဲ မိန္းမေရ..မင္းနဲ႕မို႕မို႕ မိရွင္ေစာကို ရန္ကုန္ကို မရရေအာင္
ေခၚခဲ႕ၾကေတာ႕ကြာ...လို႕ ေၿပာသည္ ။ မို႕မို႕တို႕ သားအမိလည္း မိရွင္ေစာကို သူတို႕နဲ႕ လိုက္ၿဖစ္ေအာင္ လိုက္ဖို႕
ၾကိဳးစားရသည္ ။ မိရွင္ေစာနဲ႕ မို႕မို႕တို႕ သားအမိ ခါတိုင္း ရန္ကုန္သြားသလိုဘဲ ရြာထိပ္က ကားဂိတ္မွာ အေ၀းေၿပး
ကား အလာကို ေစာင္႕ၾကရသည္ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ မီနီဘတ္စ္ အေသးစား တစီး ထိုးဆိုက္လာၿပီး ကားေမာင္းသူက ကားဂိတ္က ဆိုင္မွာ လဖက္ရည္
ပါဆယ္ ၀ယ္သည္ ။
ဒီလူက မို႕မို႕ကို ေမးလိုက္တာက “ ရန္ကုန္သြားမလို႕လား” တဲ႕ ။
မို႕မို႕က “ ဟုတ္ပါတယ္..ဦး...” လို႕ ေၿဖေတာ႕ “ နင္တို႕ေပးတဲ႕ အေ၀းေၿပးကားခဘဲေပး.. ...ငါ႕ကားနဲ႕လိုက္ခဲ႕ၾက”
လို႕ ဒီလူက ေၿပာလို႕ မို႕မို႕.တို႕ သားအမိ နဲ႕.မိရွင္ေစာတို႕ ၀မ္းသာအားရနဲ႕ သူ႕မီနီဘတ္စ္ နဲ႕ လိုက္ဖို႕ လုပ္ၾက
သည္ ။ တၿခား ကားေစာင္႕သူေတြကလည္း သူတို႕လည္း လိုက္ခ်င္တယ္ လို႕ ေၿပာၿပီး ေၿပးလာၾကေတာ႕ ကား
သမားက ကားမဆန္႕ေတာ႕ဘူး ဆိုၿပီး လက္မခံဘူး ။
မိရွင္ေစာတို႕ အဆင္ေၿပေၿပနဲ႕ ရန္ကုန္ကို ေရာက္သြားရသည္ ။ ထံုးစံအတိုင္း မို႕မို႕အေဖကို သူေနတဲ႕ သူေဌးၿခံ
မွာ သြား ေခၚရသည္ ။
မိရွင္ေစာလည္း ဆန္းေရႊတိုးကိုမ်ား ေတြ႕မလား ဆိုၿပီး မ်က္လံုးေတြက ဟိုဟိုဒီဒီ ရွာေဖြၾကည္႕မိေနသည္ ။
အင္း.....သူ ငါလာမွာ မသိဘူးလား..ဦးကံရၾကီးက မေၿပာၿပဖူးလား မသိဘူး . . . .။
မို႕မို႕တို႕နဲ႕ ၿခံေပါက္၀က လံုၿခံဳေရး အေစာင္႕ကို ဦးကံရနဲ႕ ေတြ႕ဖို႕ လာတာ လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ ဒီတခါေတာ႕
ၿခံေစာင္႕ လံုၿခံဳေရးက ၿပာၿပာသလဲ တံခါး ဖြင္႕ေပးသလို သူကိုယ္တိုင္ ဦးကံရ ရဲ႕ တန္းလ်ားကို လိုက္ပို႕ေပးသည္ ။
“ မိရွင္ေစာ ..”
ဟင္....သူ...သူ...သူ......မိရွင္ေစာ ေတြ႕ခ်င္ေနတဲ႕လူ . .ဆန္းေရႊတိုး....
ၿပံဳးၿပံဳးၾကီးနဲ႕ သူ႕အေနာက္ကေန ေခၚလိုက္တာ ။
“ ဟင္...ကိုဆန္းေရႊတိုး....”
“ မိရွင္ေစာတို႕ ဘုရားသြားမလို႕လား.....ကိုဆန္း လိုက္ပို႕ေပးမယ္ေလ . . ”
“ အို..ေနပါေစ......”
“ ဘယ္ဟုတ္မလဲ..မိရွင္ေစာကို ပို႕ခ်င္တယ္.....”
ဦးကံရ မိသားစုလည္း မိရွင္ေစာနဲ႕ အတူ ဆန္းေရႊတိုးရဲ႕ လင္ကရူဆာ ကားၾကီးနဲ႕ ဘုရားသြားရလို႕ ေပ်ာ္ေန
သည္ ။ ေရႊတိဂုန္ဘုရားေပၚကို ေရာက္သြားတဲ႕အခါ ဦးကံရ မိသားစုလည္း အလိုက္သိစြာနဲ႕ ဆန္းေရႊတိုးနဲ႕ မိ
ရွင္ေစာတို႕ကို ႏွစ္ေယာက္ထဲ ၿဖစ္ေစဖို႕ ေရွာင္ေပးၾကသည္ ။
မိရွင္ေစာလည္း ဆန္းေရႊတိုး နဲ႕ အတူ ပန္းကပ္ ေရလွဴ ၿပီး ဘုရား အတူတူ ထိုင္ ရွစ္ခိုး ဆုေတာင္းရတာကို စိတ္
ထဲမွာ တအား ၾကည္ႏူးမိေလသည္ ။
ဆန္းေရႊတိုးဟာ ငါ႕ရဲ႕ တသက္တာ လက္တြဲၾကရမယ္႕ ဖူးစာရွင္လား လို႕လည္း စိတ္ထဲမွာ ေတြးမိသည္ ။
ဘုရား တပတ္ ေလ်ာက္ၾကရင္း ဆန္းေရႊတိုးက “ ဒီလိုဘဲ မိရွင္ေစာနဲ႕ တသက္လံုး ဘုရားလာခ်င္တယ္ ” လို႕
ေၿပာလိုက္လို႕ မိရွင္ေစာလည္း မ်က္ႏွာေလး ရဲသြားၿပီး ေခါင္းကို ငံု႕ထားေလသည္ ။
ဘုရားက ဆင္းခဲ႕ၾကၿပီးေနာက္ ဆန္းေရႊတိုးက စားေသာက္ဆိုင္တဆိုင္ကို ေခၚသြားၿပီး အားလံုးကို ထမင္းေကြ်း
သည္ ။ ဦးကံရ မိသားစုက ဆန္းေရႊတိုး လြတ္လြတ္လပ္လပ္ စကားေၿပာႏိုင္ေအာင္လို႕ စားေသာက္ဆိုင္ အၿပင္
က ပန္းၿခံထဲ ကို ေရွာင္ေပးၾကသည္ ။
ဆန္းေရႊတိုးလည္း “ မိရွင္ေစာ..ကိုယ္႕ကို ၿပန္ခ်စ္ပါကြာ....မိရွင္ေစာကို တကယ္ ခ်စ္တာပါ...မိရွင္ေစာကို လက္ထပ္
မယ္...” လို႕ ေၿပာတဲ႕အခါ မိရွင္ေစာလည္း “ ကိုဆန္းေရႊတိုးတို႕က တအားခ်မ္းသာၾကလို႕ မိဘေတြက မိရွင္ေစာ
တို႕နဲ႕ သေဘာတူၾကမယ္ မထင္ပါဘူး . . မၿဖစ္ႏိုင္တာကို မလုပ္ခ်င္ပါနဲ႕ ကိုဆန္းေရႊတိုး....” လို႕ ၿပန္ေၿပာသည္ ။
ဆန္းေရႊတိုးလည္း “ က်ုယ္ မိရွင္ေစာကို ခ်စ္တဲ႕အေၾကာင္းကို ကိုယ္႕မိဘေတြကို မေၿပာၿပရေသးေတာ႕ သေဘာတူ
မယ္ မတူမယ္ လို႕ ကိုယ္လည္း အတတ္ မသိဘူး ..ဒါေပမယ္႕ ကိုယ္႕အေၿခအေနက သူတို႕ သေဘာတူမွ မိရွင္
ေစာနဲ႕ လက္ထပ္ႏိုင္တာ မဟုတ္ပါဘူး ….ဒီအတြက္ စိတ္မပူပါနဲ႕....” လို႕ ၿပန္ေၿပာေလသည္ ။
ဆန္းေရႊတိုးက ၿပန္ခ်စ္ဖို႕ ခ်စ္တယ္လို႕ ေၿဖဖို႕ အၾကိမ္ၾကမိ ပူဆာေလသည္ ။ မိရွင္ေစာလည္း “ ေနာက္မွ ေနာက္
မွ ” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
ဆန္းေရႊတိုးက ရြာအၿပန္ကို သူကိုယ္တိုင္ ကားေမာင္းၿပီး လိုက္ပို႕ေပးသည္ ။ မို႕မို႕လည္း မိရွင္ေစာေၾကာင္႕ သူေဌး
သားရဲ႕ မစကူညီမွဳေတြကို ရၿပီး တအား ေပ်ာ္ေနသည္ ။ ရြာထဲကိုေတာ႕ ဆန္းေရႊတိုးက မလိုက္ ။ မို႕မို႕က “ ငါ႕
သူငယ္ခ်င္းေတာ႕ ေကာင္းစားၿပီ...ငါ႕ကို မေမ႕သြားပါနဲ႕ေနာ္...” လို႕ စသည္ ။ မိရွငေစာလည္း “ ဟဲ႕..ငါတို႕က
ဘာမွ မဟုတ္ေသးပါဘူး....” လို႕ ၿပန္ေၿပာလိုက္သည္ ။ မို႕မို႕က “ မဟုတ္ေသးပါဘူး ဆိုေတာ႕ တေန႕ေတာ႕
ဟုတ္လာမယ္ေပါ႕ေလ..ဟီး...”လို႕ စၿပန္သည္ ။
မိရွင္ေစာလည္း သူစတာကို ေက်နပ္ေနသည္ ။ ဆန္းေရႊတိုးကို သူ စိတ္ထဲက သေဘာက်ေနမိတာေတာ႕
သူ႕ဖါသာလည္း သိေနခဲ႕သည္ ။
ဆန္းေရႊတိုးသည္ အၿပန္လမ္းမွာ ကားေမာင္းရင္း မိရွင္ေစာနဲ႕ အတူတူ ဘုရားသြားရတာ စကားေၿပာရတာေလး
ေတြကို မ်က္စိထဲ တ၀ဲလည္လည္ ၿပန္လည္ ၿမင္ေယာင္ေနမိရင္း ေက်နပ္ ၾကည္ႏူးေနသည္ ။
အင္း....ေခ်ာလိုက္တဲ႕ မိရွင္ေစာေလး . . .ခ်စ္တာမွ အရမ္း........ၿပန္ခ်စ္ပါ လို႕ ေၿပာေနရတာလည္း အၾကိမ္ၾကိမ္ ..
ဖုန္း ၿမည္လာသည္ ။
ဟင္...ေဖေဖ.....ေခၚေနတာပါလား …
ဟယ္လို ဆန္းေရႊတိုး ပါ …
ေဟး ..သား.....ေဖေဖပါ...သားကို ေဖေဖ တခု ခိုင္းမလို႕..သား လုပ္ေပးမလား.....
ရတယ္ေလ ေဖေဖ..ေၿပာ..သား ဘာလုပ္ေပးရမလဲ....
“ ေဖေဖတို႕ အလုပ္နဲ႕ ပတ္သက္ေနတယ္ သားေရ..သားနဲ႕ ခင္မင္ေနတဲ႕ စီစီစိမ္႕ရဲ႕ အေဖၾကီး ဦးေမာင္စိမ္႕ က
ေဖေဖတို႕ စီးပြားေရး ဂြင္ေတြကို အဆင္ေၿပေအာင္ တည္႕မတ္ေပးေနတဲ႕ ပုဂၢိုလ္ၾကီး သားရဲ႕.....သားနဲ႕က သူ႕
သမီးကလည္း အဆင္ေၿပ ခင္မင္ေနေတာ႕ သား ေဖေဖ႕ကို တခု လုပ္ေပးေစခ်င္တယ္.....သား ဦးထိုက္ဆီကေန
လက္ေဆာင္ထုပ္ေတြ ေတာင္းယူၿပီး စီစီစိမ္႕တို႕ အိမ္ကို သြားေပးေစခ်င္တယ္......သူတို႕ မိသားစု အတြက္ေပါ႕
ကြာ....လုပ္ေပးမယ္ မဟုတ္လား....”
ဆန္းေရႊတိုး အံ႕ၾသသြားသည္ ။
သူ႕ေဖေဖနဲ႕ ေမေမသည္ ခုမွ လတ္တေလာ ခ်မ္းသာလာတဲ႕ လူေတြက “ ခရိုနီ ” လို႕ ေခၚၾကတဲ႕ သူေဌးမ်ိဳး
ေတြ မဟုတ္ၾကဘူး ဆိုေတာ႕ ေဖေဖတို႕က ဒီလို လူၾကီးေတြကို ဖါးတဲ႕ မ်က္ႏွာလုပ္တဲ႕ လူတန္းစားထဲမွာ မပါ
ဘူးလို႕ သူထင္ထားတာ...ေဖေဖ႕ပါးစပ္က ဒီလိုေတြ ေၿပာလာလိမ္႕မယ္ လို႕ သူ ေမွ်ာ္လင္႕မထားခဲ႕ ။
အင္းေလ..သူတို႕ လိုအပ္လို႕ လုပ္တာ ေနမွာေပါ႕ လို႕ ေတြးလိုက္ၿပီး ေဖေဖ႕အကူအညီေတာင္းတာကို လုပ္ေပး
ဖို႕ ဆံုးၿဖတ္လိုက္ပါသည္ ။
စီစီစိမ္႕ အိမ္ကုိ သူ သြားလိုက္မည္ ။
စီစီစိမ္႕သည္ ဆန္းေရႊတိုး သူ႕အိမ္ကို လာမယ္ ဖုန္းဆက္လို႕ အရမ္း ေပ်ာ္သြားသည္ ။
ဆန္းေရႊတိုးကို ေရလာဖို႕ ေၿမာင္းေပးေနခဲ႕တာ ၾကာၿပီ ။ စီစီစိမ္႕ကို အစကေတာ႕ ၾကိဳက္သလိုလို လုပ္ေနခဲ႕
ၿပီး ေနာက္ပုိင္းမွာ ဘာ အတြက္ စိတ္ကူးေၿပာင္းသြားသလဲ မသိဘူး ။ ေရွာင္ဖယ္သလိုလို လုပ္သြားသည္ ။
သူမကို ရင္းႏွီးတဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြက ေမးၾကသည္ ။ ကိုဆန္းနဲ႕က ဘယ္လိုလဲ ဆိုတာ ။
ေပးစရာ အေၿဖ မရွိတဲ႕ စီစီစိမ္႕ တေယာက္ အခက္ေတြ႕သည္ ။
စီစီစိမ္႕တို႕ရဲ႕ “ စိမ္႕ ရိပ္ၿမံဳ ” ကို ေရာက္သြားေတာ႕ ၿခံေပါက္ေစာင္႕ေတြက ၿပာၿပာသလဲ တံခါး ဖြင္႕ေပးၾကသည္။
ဆန္းေရႊတိုးက ကားကို တိုက္ၾကီးရဲ႕ အေရွ႕ေပါက္ဆီကို ေမာင္းသြားလိုက္တဲ႕အခါ စီစီစိမ္႕ ေစာင္႕ၾကိဳေနတာကို
ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။
စီစီစိမ္႕သည္ ေတာ္ေတာ္ေလးကိုလွတဲ႕ ေကာင္မေလး တေယာက္ပါ ။ ကိုယ္လံုး အခ်ိဳးအဆက္ကေတာ႕ မိရွင္
ေစာေလာက္ မလွေပမယ္႕ ပိန္ပိန္သြယ္သြယ္နဲ႕ ေမာ္ဒယ္မေလး တေယာက္လို ၾကည္႕ေကာင္းသည္ ။
“ ဟိတ္..ကိုဆန္း......စီစီ႕ဆီကို လာမယ္ ဆိုတာ ၾကားရတာ မယံုႏိုင္ဘူး......ကိုဆန္းရယ္....”
“ စီစီ႕ေဖေဖ ေမေမတို႕အတြက္ လက္ေဆာင္ေတြ ကိုယ္႕ေဖေဖက ပို႕ခိုင္းလိုက္လို႕ေလ..”
စီစီစိမ္႕ရဲ႕ မ်က္ႏွာေလးက ညွိဴးသြားသည္ ။
“ ဟင္း..သူ စီစီ႕ဆီကို သက္သက္ လာလည္တယ္ ထင္ေနတာ လက္စသတ္ေတာ႕ စီစီ႕ေဖေဖေမေမတို႕အတြက္
လက္ေဆာင္ လာပို႕တာ ၿဖစ္ေနတယ္...ဟင္႕..ကိုဆန္းက စီစီ႕ကို ခင္သလိုလို နဲ႕ ေနာက္က်ေတာ႕ ဘာလို႕
စိတ္ေၿပာင္းသြားတာလဲဟင္.....”လို႕ ငိုမဲ႕မဲ႕ေလးနဲ႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
“ စီစီ႕ကို ေတြ႕ခ်င္လို႕ လာတာပါ..စီစီရယ္...စိတ္မေကာင္း မၿဖစ္ပါနဲ႕....” လို႕ ေၿပာလိုက္ရင္း သူ႕အေဖ ေပးလိုက္
တဲ႕ အထုပ္ေတြကို ကားေပၚက ခ်သည္ ။
စီစီစိမ္႕သည္ သူ႕အိမ္မွာ ဘယ္သူမွ မရွိၾကဘူး...ဒက္ဒီတို႕က အလုပ္နဲ႕ နယ္ၿမိဳ႕တၿမိဳ႕ကို သြားၾကတယ္...လို႕ ေၿပာ
လိုက္ၿပီး ဆန္းေရႊတိုးကို တိုက္ၾကီးထဲကို ေခၚသြားသည္ ။ အိမ္အကူ အိမ္ေဖၚ လည္း တေယာက္မွ မေတြ႕လို႕
စီစီစိမ္႕တေယာက္ သူလာမွာမို႕ လူေတြကို ရွင္းထားတာ ၿဖစ္မည္လို႕ ေတြးမိလိုက္သည္ ။
“ ကိုဆန္း....ဘာေသာက္မလဲ...ဘာစားမလဲ.....ေၿပာ...”
ၿပံဳးၿပံဳးေလး ေမးလိုက္တဲ႕ စီစီစိမ္႕သည္ ၿဖဴေဖြးသန္႕ရွင္းေနတဲ႕ ေကာင္မေလး တေယာက္ ၿဖစ္ၿပီး ဘယ္သူမွ ရွိမေန
တဲ႕ တိုက္ၾကီးတလံုးထဲ သူနဲ႕ ႏွစ္ေယာက္ထဲမို႕ ဆန္းေရႊတိုး ရင္တအား ခံုသြားသည္ ။
သူ ခ်စ္မိေနတဲ႕ မိရွင္ေစာ ရွိေနတာကို သတိရလိုက္ၿပီး စီစီစိမ္႕ ခင္းေပးတဲ႕ လမ္းကို ေလ်ာက္လို႕ မၿဖစ္ဘူး
ဆိုတာကို သူ သတိရလိုက္လို႕ စီစီစိမ္႕နဲ႕ နီးနီးကပ္ကပ္ ၾကာရွည္ မေနေတာ႕ဘူးလို႕ ဆံုးၿဖတ္လိုက္ေပမယ္႕ စီစီ
စိမ္႕က သူ႕ကို ၿပန္မလႊတ္ဘူး ။ အေပၚထပ္ကို အတင္း ေခၚသြားသည္ ။
“ စီစီ...ကိုယ္ အလုပ္ေလး ရွိလို႕ ၿပန္လိုက္အံုးမယ္.....”
“ အို....ေအးေဆးေပါ႕..စီစီနဲ႕ ေတြ႕တံုး..ေနပါအံုးေလ...အခု ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းသလဲ..အိမ္မွာလည္း ဘယ္သူ
မွ မရွိတဲ႕ အခ်ိန္...ကိုဆန္း နဲ႕ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနခ်င္တယ္.....”
စီစီစိမ္႕က သူ႕လက္ကို ဆြဲၿပီး သူမ အိပ္ခန္းထဲကို ၀င္လိုက္သည္ ။ အပ်ိဳမတေယာက္ရဲ႕ အနံ႕ေမႊးေမႊးေတြကို
သူ ရလိုက္သည္ ။ စိတ္ေတြက ထၾကြလာသည္ ။
“ လာ..ထိုင္..ကိုဆန္း....ကိုဆန္းရဲ႕ မ်က္ႏွာကို အခုလို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ နီးနီးကပ္ကပ္ ၾကည္႕ခ်င္တယ္...စီစီ႕
စိတ္ထဲမွာ ဘာေတြ ၿဖစ္ေနလဲ ဆိုတာေတြကို ေၿပာၿပလို႕ ရမလားဟင္.....”
စီစီစိမ္႕က သူမရဲ႕ ကုတင္ေပၚမွာ ဆန္းေရႊတိုးကို ထိုင္ခိုင္းသည္ ။
“ စီစိမ္႕..ဒို႕၂ေယာက္ အခုလို မေနသင္႕ဘူးထင္တယ္.....”
“ ဘာလို႕လဲ......”
စီစီစိမ္႕က ၿပံဳးစိစိနဲ႕ သူ႕ကို စိုက္ၾကည္႕ၿပီး ေမးလိုက္လို႕ ဆန္းေရႊတိုး ရဲ႕ စိတ္ေတြ အရမ္း လွဳပ္ရွားသြားသည္ ။
“ ေသြးမေတာ္ သားမစပ္တဲ႕ ဖိုနဲ႕မဟာ ဆိတ္ကြယ္ရာ ေနရာ တခုမွ မေနသင္႕ဘူး.....တဲ႕....”
“ ေနရင္ ဘာၿဖစ္လဲဟင္.....ကိုဆန္း....”
“ ေနရင္...ညိစြန္းတတ္တာေပါ႕ စီစီ.....”
စီစီစိမ္႕က ၇ယ္တာမွ အရမ္း.....။
“ ဘာလို႕ ရယ္ေနတာလဲ...စီစီ....”
“ ညိစြန္းတာ မေကာင္းဘူးလား.....”
ၿပံဳးစိစိနဲ႕ သူ႕ကို စိုက္ၾကည္႕ေနတဲ႕ စီစီစိမ္သည္ အရမ္း လွေနသည္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ဆန္းေရႊတိုးသည္ မိရွင္ေစာကို သတိမရေတာ႕ ။ ကာမစိတ္ေတြက ၿပင္းထန္ ထၾကြေနၿပီ ။
ဆန္းေရႊတိုးရဲ႕ ႏွဳတ္ခမ္းေတြနဲ႕ စီစီစိမ္႕ရဲ႕ ႏွဳတ္ခမ္းေတြ ထိကပ္သြားၾကသည္ ။ ဘယ္သူက ဘယ္သူ႕
စ စုတ္လိုက္သည္ ဆိုတာ မသဲကြဲ ။ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ ႏွဳတ္ခမ္းခ်င္း ဖိကပ္ စုတ္မိေနၾကၿပီ ။
တေယာက္နဲ႕ တေယာက္ တအားဖက္ထားၿပီး ႏွဳတ္ခမ္းခ်င္း စုတ္ေနတာကို မရပ္ႏိုင္ၾက ။ အနမ္းေတြ
က ရပ္လို႕ မရဘဲ ၾကာရွည္လာသည္ ။ ၿငင္ၿငင္သာသာေလး ဖြဖြေလး စုတ္ေနမိသည္ ။
စီစီစိမ္႕ရဲ႕ လက္ႏွစ္ဖက္က ဆန္းေရႊတိုးရဲ႕ ေက်ာၿပင္ကို အားမလိုအားမရ ပြတ္သပ္ ဆုပ္ညွစ္လိုက္ ..ကုတ္
ၿခစ္လိုက္ လုပ္တာကို ၾကည္႕ၿခင္းအားၿဖင္႕ စီစီစိမ္႕သည္ ကာမဖီလင္ေတြ ၾကြေနၿပီ ဆိုတာကို ဆန္းေရႊတိုး
သိလိုက္သည္ ။ ဆန္းေရႊတိုးသည္ မိန္းမ အေတြ႕အၾကံဳ ေတာ္ေတာ္ေလး မ်ားေနၿပီ မဟုတ္လား ။
စီစီစိမ္႕သည္ ဘေလာက္စ္ေပ်ာ႕ေပ်ာ႕ေလးကို အတြင္းမွာ အတြင္းခံ မပါဘဲ တထပ္ထဲ ၀တ္ထားလို႕
ရင္သားလံုးလံုးေလးေတြကို ရိုးတိုးရိပ္တိတ္ ၿမင္ေနရသည္ ။ ဆန္းေရႊတိုးနဲ႕ ရင္ၿခင္းအပ္ ပူးကပ္ ဖက္ထား
ၾကေတာ႕ သူမရဲ႕ လံုး၀န္းတဲ႕ ရင္သားစိုင္ေတြက ဆန္းေရႊတိုးရဲ႕ ရင္ဘတ္ကို တသားထဲက်ေအာင္ ဖိကပ္
မိေနသည္ ။ ဒီ ထိေတြ႕မွဳေတြက ဆန္းေရႊတိုးရဲ႕ ကာမစိတ္ေတြကို တဟုန္ထိုး ထၾကြလာေစသည္ ။
ဘေလာက္စ္ေလးရဲ႕ ေနာက္ဖက္က ႏွိပ္ၾကယ္သီးေလးေတြကို ဆြဲၿဖဳတ္ၾကည္႕လိုက္သည္ ။
ေထာက္ ေထာက္ ေထာက္ ေထာက္ ဆိုတဲ႕ အသံေလးေတြနဲ႕ ႏွိပ္ၾကယ္သီးေလးေတြသည္ ၿပဳတ္ပြင္႕
ကုန္သည္ ။ စီစီစိမ္႕သည္ သူမ မ်က္လံုးေတြကို စံုမွိတ္ထားရင္း ဆန္းေရႊတိုး ကို သဲသဲမဲမဲ စုတ္နမ္းေန
သည္ ။ ဘေလာက္စ္ေလး သူမကိုယ္ေပၚက ကြာထြက္သြားသည္ ။ ဆန္းေရႊတိုးလည္း ႏွဳတ္ခမ္းခ်င္း ခြာ
လိုက္သည္ ။ စီစီစိမ္႕က နမ္းခ်င္ေနတံုးဘဲ ။ သူ႕ႏွဳတ္ခမ္းေတြကို လိုက္ ဟတ္ေနသည္ ။ သို႕ေသာ္ ဆန္း
ေရႊတိုးက သူမ ႏွဳတ္ခမ္းေတြကို ဆက္ မနမ္းေတာ႕ဘဲ ေကာ႕တင္းလံုးေနတဲ႕ ရင္သားစိုင္ေတြက
ထိုးေထာင္ထေနတဲ႕ ရင္သီး ( ႏို႕သီး ) ေလး တဖက္ကို ငံုစို႕ပစ္လိုက္သည္ ။
ရင္သီးဖုေလးသည္ နီရဲလံုးတင္းေနသည္ ။ ကာမစိတ္ ၿပင္းၿပေနတာမို႕ မာေထာင္ေနသည္ ။
ဆန္းေရႊတိုးရဲ႕ နမ္းစုတ္ေနတာကို တအင္အင္ အသံေလး ထြက္ၿပီး စီစီစိမ္႕ ခံယူေန၇င္း
ကုတင္ၾကီးေပၚကို ပက္လက္ေလး လဲက်သြားရသည္ ။ ရင္သီး မာမာေလးေတြကို တဖက္ၿပီးေတာ႕
တဖက္ ဆန္းေရႊတိုး စို႕ေပးေနသည္ ။ ဒီတခါ ဖယ္ခြ်တ္လိုက္တာက စီစီစိမ္႕ရဲ႕ စကပ္ေလး ။ တိုလြန္းတဲ႕
စကပ္ေလးသည္ ဖယ္ခြ်တ္ဖို႕ မခက္လွ ။ လြယ္လြယ္ကူကူဘဲ ကြ်တ္သြားသည္ ။
“ အို....”
စီစီစိမ္႕ရဲ႕ တကုိယ္လံုးမွာ ဇာနားကြပ္ ပင္တီအနက္ေလးဘဲ က်န္ေတာ႕သည္ ။ စီစီစိမ္႕ရဲ႕ ရင္သီးေတြကို
စို႕ခ်က္ေတြက ၿပင္းထန္လာသည္ ။ ဆန္းေရႊတိုးရဲ႕ လက္ေတြက ရင္စိုင္းေတြကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဆုပ္နယ္
ပြတ္သပ္ေနသည္ ။
စီစီစိမ္႕ရဲ႕ ပင္တီဂြၾကားေနရာေလး အရည္ေတြ စိုစိုရႊဲလြန္းလို႕ ကြက္ေနသည္ ။
“ ဟင္႕ဟင္႕....ကိုဆန္း၇ယ္...စီ႕စိတ္ေတြ မထိန္းႏိုင္ေတာ႕ဘူး....”
ဆန္းေရႊတိုးက ေပါင္ဂြၾကားက စိုကြက္ေနတဲ႕ ေနရာေလးကို ေလနဲ႕ မွဳတ္လိုက္သည္ ။
“ အိုဟင္႕ဟင္႕..ကိုဆန္း........”
စီစီစိမ္႕ က သူမရဲ႕ ေပါင္တန္သြယ္ေလးေတြကို ေစ႕လိုက္ဖို႕ ၾကိဳးစားေပမယ္႕ ဆန္းေရႊတိုးက ေပါင္တန္
ေတြ ၾကားထဲကို ေခါင္းထိုးသြင္းလိုက္တာေၾကာင္႕ “ ကိုဆန္း..ဘာ...ဘာလုပ္မလို႕လဲဟင္....” လို႕ ေမး
လိုက္သည္ ။ ဆန္းေရႊတိုးလည္း တအား ထန္ေနၿပီ ။ “ စီစီ႕အဖုတ္ကို နမ္းမလို႕....” လို႕
ၿပန္ေၿပာလိုက္ရင္း ပင္တီေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ ဆြဲခြ်တ္ပစ္လိုက္သည္ ။ ေဖါင္းၾကြေနတဲ႕ ေစာက္ဖုတ္
လွလွေလး ဘြားကနဲ ေပၚလာသည္ ။ ႏွဳတ္ခမ္းသားထူထူေလးေတြက ေပါင္ၿဖဲကားလိုက္တာေတာင္ ေစ႕
ေနသည္ ။ ၿပြတ္ကနဲ ဆန္းေရႊတိုး နမ္းပစ္လိုက္သည္ ။
“ အို႕....”
ရွက္စိတ္ေလးေၾကာင္႕ ေပါင္ကို ေစ႕လိုက္ၿပီး လက္ကေလး ႏွစ္ဖက္နဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ကို ကာလိုက္ဖို႕ ၾကိဳး
စားေပမယ္႕ ဆန္းေရႊတိုးက ေပါင္တန္ေတြကို ေစ႕ခြင္႕မေပးသလို စီစီစိမ္႕ရဲ႕ လက္ႏွစ္ဖက္ကိုလည္း သူ႕
လက္ေတြနဲ႕ ဖမ္းဆုပ္ထားလိုက္တာကို ခံရသည္ ။
ဆန္းေရႊတိုးရဲ႕ ႏွာေခါင္း ခြ်န္ခြ်န္နဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ အကြဲေၾကာင္းကို လိုက္ပြတ္ထိုးတာကို ခံရေတာ႕ စီစီစိမ္႕
တေယာက္ ထြန္႕ထြန္႕လူးၿပီး ကိုယ္ကို အေနာက္ကို ဆုတ္ေၿပးဖို႕ ၾကိဳးစားလိုက္ေလသည္ ။ သို႕ေပမယ္႕
ဆန္းေရႊတိုးရဲ႕ ေပါင္တန္ေတြကို ခ်ဳပ္ကိုင္ထားတာေၾကာင္႕ ေၿပးထြက္လို႕ မရဘဲ ဆန္းေရႊတိုး နမ္းရွံု႕သမွ်
ကို ခံေနရေလသည္ ။
“ ကိုဆန္းရယ္....ဘာေတြ ေလ်ာက္လုပ္ေနတာလဲ...”
စီစီစိမ္႕သည္ သူမကဘဲ ဆန္းေရႊတိုးကို အိပ္ခန္းထဲ ေခၚသြား...ဆန္းေရႊတိုးက ၿပန္မည္ လုပ္တာကိုေတာင္
အတင္း ကုတင္ေပၚ ဆြဲထိုင္ခိုင္းခဲ႕ေပမယ္႕ အခုလို ဘာဂ်ာအမွဳတ္ခံရေတာ႕လည္း အမူပိုပိုနဲ႕ ေၿပာလိုက္
သည္ ။ ဒီအခ်ိန္က်မွေတာ႕ ဆန္းေရႊတိုးသည္ အေနာက္ ဆုတ္ေတာ႕မည္ မဟုတ္ ။ ဆုတ္လို႕လည္း မ
ရေတာ႕ ။ စီစီစိမ္႕ ေစာက္ပတ္ကို အမ်ိဳးမ်ိဳး ကလိေပးေနၿပီး မၾကာခင္ လိုးဖို႕ စဥ္းစား ၿပင္ဆင္ေနသည္ ။
ဆန္းေရႊတိုးရဲ႕ လီးတန္သည္ ကာမစိတ္ေတြ ၿပင္းထန္လြန္းတဲ႕အတြက္ တအား ၾကီးထြားကာ မတ္မတ္
ေထာင္ေနသည္ ။
စီစိစိမ္႕သည္ ဆန္းေရႊတိုး၇ဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ယက္ေပးတာကို မ်က္လံုးေလး စံုမွိတ္ခါ ခံေနရင္း ယက္ေပးေန
တာ ရပ္လုိက္လို႕ မ်က္လံုးကို ဖ်တ္ကနဲ ဖြင္႕ၾကည္႕လိုက္တဲ႕အခါ ဆန္းေရႊတိုးသည္ ကိုယ္တံုးလံုးၾကီး
ၿဖစ္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရလို႕ အံ႕ၾသသြားသလို ေယာက်္ားလီးတန္ကို မ်က္၀ါးထင္ထင္ အနီးကပ္ၾကီး
ေတြ႕ၿမင္လိုက္ရလို႕လည္း “ ဟာ...” လို႕ အသံထြက္သြားသည္ ။
ဆန္းေရႊတိုးလည္း စီစီစိမ္႕ရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ ဆြဲၿဖဲၿပီး လ်ာကို အတင္း ထိုးသြင္းေတာ႕
စီစီစိမ္႕ အလူးအလဲ ခံေနရသည္ ။ ေစာက္ဖုတ္မွာလည္း တအား အဆြခံရလို႕ ခံခ်င္စိတ္ေတြက ထိန္းမရ
ေအာင္ ေပၚေပါက္ရၿပီ ။
ဆန္းေရႊတိုးလည္း စီစီစိမ္႕တေယာက္ တအား ခံခ်င္ေနေလာက္ၿပီ ဆိုတာကို သူ႕အေတြ႕အၾကံဳေတြ အရ
သိေနၿပီ ဆိုေတာ႕ ေပါင္တန္ေတြကို ၿဖဲကားၿပီး အေပၚက တက္ခြလိုက္သည္ ။ သူ႕လီးတန္ကို စီစီစိမ္႕
ေစာက္ဖုတ္အ၀မွာ ေတ႕လိုက္သည္ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ စီစီစိမ္႕တို႕ တိုက္ၾကီးရဲ႕ အ၀င္၀ ကို ကားတစီး ထိုးဆိုက္လာတဲ႕အသံေတြကို သူတို႕ ႏွစ္
ေယာက္ ၾကားလိုက္ရသည္ ။
“ ဟင္...ဘယ္သူလဲ....ကိုဆန္း...ဘယ္သူလာလဲ မသိဘူး....”
စီစီစိမ္႕လည္း တအား ေၾကာက္လန္႕ၿပီး ဆန္းေရႊတိုးကို တြန္းဖယ္ပစ္ဖို႕ ၾကိဳးစားသည္ ။
“ စီစီေရ...သမီး..စီစီ......စီစီ....ရွိလား.....”
ေအာ္ေခၚေနတဲ႕ အသံ ကို ၾကားလိုက္ရသည္ ။
စီစီစိမ္႕လည္း အ၀တ္အစားေတြကို လိုက္ေကာက္ယူေနသည္ ။
“ အဲဒါ စီ႕ၾကီးၾကီး...ၾကီးၾကီးၿမ ေရာက္လာတာ...ကိုဆန္း.အ၀တ္ေတြ ၿပန္၀တ္ပါအံုး....”
ဟာ...တကယ္႕ကို ဖီလင္ အၿမင္႕ဆံုး အခ်ိန္ကို ေရာက္ေနတဲ႕အခ်ိန္ ဆန္းေရႊတိုးလည္း လီးၾကီး မတ္မတ္
ေထာင္လ်က္ တိုးလို႕တန္းလန္းၾကီး ၿဖစ္ေနသည္ ။
ဂြတ္တိုင္း ႏိုက္ကလပ္ထဲက အထူး ဗီအိုင္ပီ သီးသန္႕၀ိုင္းမွာ ဆန္းေရႊတိုးတို႕ သူငယ္ခ်င္း အဖြဲ႕ ေရာက္
ေနသည္ ။ မန္ေနဂ်ာ ညီညီလတ္ ကိုယ္တိုင္ ဆန္းေရႊတိုးတို႕ လိုအပ္တာေတြကို ၿပင္ဆင္ လုပ္ကိုင္ေပး
ေနသည္ ။
စင္တင္ေတးဂီတ အစီအစဥ္က မၾကာခင္ စေတာ႕မည္ ။
တီး၀ိုင္း တာ၀န္ခံ ကိုေပါလ္က ဆန္းေရႊတိုး ရဲ႕ အနားကို ရို႕ရို႕ေလး ခ်ဥ္းကပ္လာသည္ ။
“ ကိုဆန္းေရႊတိုး..က်ေနာ္တို႕ ေၿဖေဖ်ာ္မွဳ အစီအစဥ္ စပါေတာ႕မယ္...က်ေနာ္လည္း ကိုဆန္းေရႊတိုး ခိုင္း
ထားတဲ႕အတိုင္း နံမည္ၾကီးေနတဲ႕ ေတးေရးဆရာ အိုင္စီအီး ကို ၀သုန္နန္း အတြက္ သီခ်င္းစာသား
ေကာင္းေကာင္းေတြနဲ႕ ေရးခိုင္းခဲ႕သလို ၀သုန္နန္း ကိုလည္း ဒီသီခ်င္းေတြကို ေလ႕က်င္႕ခိုင္းလို႕ ကိုဆန္း
ၿဖစ္ေစခ်င္သလို ၀သုန္နန္းကို စီးရီး တခု ထုတ္ေပးဖို႕ အဆင္သင္႕ နီးပါးကို ၿဖစ္ေနၿပီဗ်....” လို႕ ကိုေပါလ္
က လာေၿပာလိုက္လို႕ ဆန္းေရႊတိုးလည္း ကိုေပါလ္ကို “ ေကာင္းတယ္ကိုေပါလ္...အခု ၀သုန္နန္း ဆိုၿပ
မယ္ မဟုတ္လား....” လို႕ ၿပန္ေမးလိုက္ပါသည္ ။ ကိုေပါလ္က “ ဟုတ္ပါတယ္ ကိုဆန္းေရႊတိုး...သူ ဆိုၿပ
ပါမယ္...ကိုဆန္း ၾကိဳက္မၾကိဳက္လည္း ၾကည္႕ေပးပါ..ကိုဆန္း ရဲ႕ သေဘာထားေလးလည္း သိလိုပါတယ္.”
လို႕ ေၿပာၿပီး စင္ဖက္ကို ၿပန္ထြက္သြားလိုက္ပါသည္ ။
ဆန္းေရႊတိုးလည္း စင္ဖက္ကို ၾကည္႕လိုက္ေတာ႕ သူ သေဘာက်တဲ႕ အၿမဲ ၿပံဳးၿပတတ္တဲ႕ အဆိုေတာ္
အသစ္စက္စက္ေလး ၀သုန္နန္းကို ေတြ႕လိုက္ရပါသည္ ။
“ ကိုဆန္း....ေစာေစာက ေၿပာၿပေနတာေလး ဆက္ပါအံုး....”
သူငယ္ခ်င္း ဇံၿမင္႕မိုလ္က ေမးလိုက္သည္ ။
သူက စီစီစိမ္႕ အိမ္မွာ ၿဖစ္ပ်က္ခဲ႕တာေတြကို သူငယ္ခ်င္း အရင္းအၿခာေတြကို ၿပန္ေၿပာၿပေနတာ ။
ၿငိမ္းလတ္ ရစ္ခ်တ္နဲ႕ ဇံၿမင္႕မိုလ္တို႕က သူ႕ရဲ႕ အၾကံေပးေတြ ဆိုလည္း မမွားဘူးေလ။ မခြ်င္းမခ်န္ထား
ဘဲ အကုန္လံုးကို ပြင္႕ပြင္႕လင္းလင္း သူ ေၿပာၿပေလ႕ ရွိသည္ ။
အင္း..ခြ်င္းခ်က္ တခုေတာ႕ ရွိသည္ ။ မေမစီတင္သိန္းနဲ႕ ၿဖစ္တာေတြကုိေတာ႕ ဘယ္သူ႕ကိုမွ သူ မေၿပာ။
“ ေအးကြာ....ဇံၾကီးရာ..ငါလည္း ေတာ္ေတာ္႕ကို ထန္ေန တင္းေနတဲ႕အခ်ိန္ သူ႕ၾကီးၾကီး ေရာက္လာလို႕
အ၀တ္ေတြ ၿပန္၀တ္ၿပီး သူ႕ဘီဒို အကြယ္မွာ ေတာင္၇က္ၾကီး ပုန္းေနခဲ႕ရတယ္....ဟားဟား.....”
သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း ရယ္လိုက္ၾကတာ အရမ္းဘဲ ။
ၿငိမ္းလတ္က “ မင္း ဘာဂ်ာေတာ႕ ကိုင္လိုက္ရတာေပါ႕ေနာ္...ဟီး...” လို႕ ေမးလိုက္သည္ ။ ရစ္ခ်တ္က
“ စီစီစိမ္႕ေတာ႕ အခုေလာက္ ဆိုရင္ မင္းကို ေတာ္ေတာ္႕ကို တမ္းတေနမွာ ေသခ်ာတယ္..သူက မင္း
ဒုတ္ကိုလည္း ေတြ႕ဖူးသြားၿပီေလ..ဘာဂ်ာကလည္း အမွဳတ္ခံလိုက္ရတယ္ ဆိုေတာ႕...ခိခိ....” လို႕ ထင္
ၿမင္ခ်က္ ေပးေလသည္ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ စင္ၿမင္႕ေပၚကေန ကိုေပါလ္က “ တကသစ္စ အဆိုေတာ္ ၀သုန္နန္းက ေနၿပီး မၾကာခင္
ထုတ္ေတာ႕မယ္႕ ( မိုးၿဖဴမစဲ မိုးမဲမရြာ ” ဆိုတဲ႕ ေတးစီးရီးစ္ေလးထဲက သီခ်င္းသစ္ေလးေတြနဲ႕ ေၿဖေဖ်ာ္ပါ
ေတာ႕မယ္...” လို႕ ေၾကၿငာလိုက္တာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။
အၿပံဳးကေလးနဲ႕ စင္ေပၚတက္လာတဲ႕ ၀သုန္နန္းကိုလည္း ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ ၿငိမ္းလတ္က “ ကိုဆန္း..
မဆိုးဘူးကြ...အင္း..ေကာင္မေလးက တကယ္႕ အလန္းစားေလး....” လို႕ ခပ္တိုးတိုး ေၿပာလိုက္သည္ ။
၀သုန္နန္းက သီခ်င္း တပုဒ္ စဆိုသည္ ။
ေသေသခ်ာခ်ာ ေရြးထားတဲ႕ သီခ်င္း ၿဖစ္တာရယ္ နံမည္ၾကီး သီခ်င္းေရးဆရာ စပ္တာေၾကာင္႕ရယ္လား
မသိ..ေတာ္ေတာ္႕ကို ေကာင္းသည္ ။ သူမအသံက တကယ္႕ အမိုက္စား ။ အသံလည္း ေကာင္းသလို
ဆိုလည္း ဆိုတတ္သည္ ။ နံမည္ၾကီးမွာ ေသခ်ာတဲ႕ ေကာင္မေလး ။
ဆိုေနရင္း သူ႕ဖက္ကို ခဏခဏ ၾကည္႕ၿပီး ၿပံဳးၿပသည္ ။
သူတို႕ အတြက္ စားစရာ ေသာက္စရာေတြ ကိုယ္တိုင္ လာပို႕ေပးတဲ႕ မန္ေနဂ်ာ ညီညီလတ္ကို လွမ္းေခၚ
လိုက္သည္ ။
“ ညီညီလတ္ . .၀သုန္နန္း ရဲ႕ စီးရီးစ္ထုတ္ဖို႕ဟာကို ထိထိေရာက္ေရာက္ လုပ္စမ္းကြာ..မင္း လုပ္တာ
အားမရဘူး....ေႏွးေနတယ္...မင္း မလုပ္ႏိုင္ရင္ေၿပာ..ငါ ဦးထိုက္ကို လုပ္ခိုင္းလိုက္မယ္...”
ညီညီလတ္က “ က်ေနာ္ လုပ္ႏို္င္ပါတယ္...စိတ္ခ်ပါ..အားလံုး ၿမန္ၿမန္ ဆန္ဆန္ နဲ႕ အေကာင္းဆံုး ၿဖစ္
ေအာင္ က်ေနာ္ လုပ္ပါမယ္....” လို႕ ၿပာၿပာသလဲ ေၿပာလိုက္သည္ ။
ၿငိမ္းလတ္က ခပ္တိုးတိုး..“ ဦးထိုက္ကို မလုပ္ခိုင္းနဲ႕..ေတာ္ၾကာ ၀သုန္နန္းေလးကို ဦးထိုက္သေဘာက်ၿပီး
မင္းဆီကေန ယူေၿပးသြားေနအံုးမယ္....” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
ဦးထိုက္က ေစာ္မိုက္မိုက္ေလးေတြကို ဆို အလြတ္မေပးတတ္ဘူးလား.....လို႕ ရစ္ခ်တ္က ရယ္ၿပီး ေၿပာသည္ ။
မိရွင္ေစာ ဆီကို ဖုန္းေခၚလိုက္သည္ ။
“ ဟိတ္...ဖုန္းမေခၚတာ ၾကာၿပီ......ဒီက သူ ဖုန္းေခၚမလားလို႕ ေစာင္႕ေစာင္႕ေနမိတာ....ဘာလဲ..ဘယ္
မိန္းကေလးနဲ႕ ေပ်ာ္ေနသလဲ....”
ဆန္းေရႊတိုးရဲ႕ ရင္ထဲ ေႏြးသြားသလိုဘဲ ။ မိရွင္ေစာရဲ႕ အေၿပာအဆိုေလးေတြက သူ႕အေပၚ သံေယာဇဥ္
ရွိေနတယ္ ဆိုတယ ၿပေနလို႕ ။
“ တကယ္...မိရွင္ေစာက ကိုယ္႕ဖုန္းကို ေစာင္႕ေနတယ္ ..ဟုတ္လား...”
သူ႕အသံက ၀မ္းသာသြားတဲ႕ အသံ ။
မိရွင္ေစာက “ အမေလး...ဒီက ဖုန္းကို ခိုးဖြက္ထားၿပီး သံုးေနတာ ဆိုေတာ႕ သူဖုန္းဆက္လာရင္ မိဘ
ေတြ မသိေအာင္ အိပ္ခန္းထဲ သြားသြားၾကည္႕ရတယ္...သူေခၚထားသလား ဆိုၿပီး...သက္သက္ ေစာင္႕
ေနတယ္ မထင္ပါနဲ႕..ဟင္း..ကိုယ္လုိရာ ကိုယ္ဆြဲေတြးမေနနဲ႕ရွင္႕...” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
“ ေတြ႕ခ်င္တယ္...မိရွင္ေစာနဲ႕...”
“ အမေလး..ဖုန္းေၿပာေနရတာကိုဘဲ ေက်နပ္ပါရွင္..က်မ ရွင္႕ကို အမ်ားၾကီး လိုက္ေလ်ာထားပါတယ္..”
“ အင္း...ဖုန္း ေၿပာရတာကိုလည္း ၀မ္းသာတယ္....လူခ်င္းလည္း ေတြ႕ခ်င္တယ္...အေၾကာင္း တခုခု ၿပၿပီး
ရန္ကုန္ကို လာခဲ႕ပါလား...ဒါမွ မဟုတ္....ၿမင္းၿခံကိ လာခဲ႕ေလ...”
“ မလုပ္ပါနဲ႕ရွင္....က်မ...မိဘေတြနဲ႕ ရင္ဆိုင္ရပါလိမ္႕မယ္..သူတို႕က ေ၇ွးရိုးက်တဲ႕ မိဘေတြ ရွင္႕..ရည္းစား
ထားတာ မၾကိဳက္ဘူး....”
“ အင္....မိရွင္ေစာကို အပ်ိဳၾကီး လုပ္ခိုင္းတာလား..”
“ ခိခိ....အဲလိုလည္း မဟုတ္ပါဘူး...သူတို႕က လူၾကီးခ်င္း ေၿပာဆို ေတာင္းရမ္းၿပီး လက္ထပ္ေပးခ်င္ၾကတဲ႕
မိဘေတြေလ...”
“ သူတို႕ မသိေအာင္ ေတြ႕ၾကရေအာင္ပါ..မိရွင္ေစာရယ္...ဒီကေကာင္လည္း မိရွင္ေစာကို ခ်စ္တဲ႕စိတ္ေတြ
နဲ႕ ရင္ေတြ တအားပူေနတယ္ သိလား....”
မိရွင္ေစာရဲ႕ ရယ္သံေလးကို ၾကားလိုက္ရသည္ ။
“ ရင္ပူရင္ ေရခဲေရေလး ေသာက္လိုက္...”
“ မေနာက္နဲ႕ကြာ..မိရွင္ေစာ...ဒီက တကယ္ ခ်စ္ေနတာကိုး...ခ်စ္လြန္းေနေတာ႕ ေတြ႕ခ်င္ၿမင္ခ်င္တယ္...
သိလား....မိရွင္ေစာ သေဘာေပါက္ေအာင္ ၿပန္ခ်စ္ၾကည္႕လိုက္...အခ်စ္ဆိုတဲ႕ဟာကို သိသြားမယ္...”
“ အံမယ္..အံမယ္...သူ႕ကို ၿပန္ခ်စ္ရမယ္တဲ႕ ..ဟင္းဟင္း....နာေနပါ႕မယ္..ကိုကိုရယ္....”
“ ေဟးေဟး...မိရွင္ေစာ...ဒို႕ကို အဲလို ေခၚပါလား...”
“ ဘယ္လိုလဲ...”
“ ေစာေစာက ေခၚလိုက္သလိုေလ...ကိုကို....လို႕...”
“ အယ္..အဲလို ေခၚလို္က္မိလို႕လား.....မဟုတ္ပါဘူး...မေခၚပါဘူး....”
“ ေခၚလိုက္ပါတယ္....မိရွင္ေစာရယ္....ေနာ္....ေနာ္...ဒို႕ကို ကိုကို လို႕ ေခၚ...”
“ အမေလး...တၿဖည္းၿဖည္းနဲ႕ တနယ္ၿပီး တနယ္ တက္သိမ္းေနပါလား.....ခိခိ.....သိပ္တတ္တဲ႕ဆရာၾကီး...”
မိရွင္ေစာကို တကယ္ဘဲ ေတြ႕ခ်င္ ၿမင္ခ်င္ေနသည္ ။ ဘယ္လို လုပ္မလဲ သူ စဥ္းစားေနသည္ ။
ၿမင္းစီးထြက္ရင္း မိရွင္ေစာကို သူတို႕ရြာထဲက ေခၚထုတ္မည္ လို႕ ေတြးလိုက္မိသည္ ။
အားငယ္ေနတဲ႕ အၿပံဳးေလး
၀သုန္နန္းရဲ႕ အၿပံဳးကေလးေတြက သူ႕ဘ၀ ၾကီးပြားဖို႕ ၿဖစ္သြားသည္ ။
သူ႕မန္ေနဂ်ာ ညီညီလတ္နဲ႕ တီး၀ိုင္း တာ၀န္ခံကိုေပါလ္တို႕ရဲ႕ ဖိဖိစီးစီး လုပ္တာေတြေၾကာင္႕ ၀သုန္နန္း
ရဲ႕ “ မိုးၿဖဴမစဲ မိုးမဲမရြာ ” စီးရီး ထုတ္တာ အေကာင္အထည္ ေပၚလာသည္ ။
ကိုရဲေနာင္ ( ေဆြစတူဒီယုိ )မွာ အသံသြင္းတာေတြကို ဆန္းေရႊတိုး ကိုယ္တိုင္ ၾကီးၾကပ္ၿပီး
မေကာင္းမခ်င္း အပင္ပန္းခံၿပီး အခ်ိန္နဲ႕ ေငြရင္းၿပီး လုပ္လို႕ ထိပ္တန္း ေတးသီခ်င္းေတြ ေပၚထြက္လာ
ရသည္ ။ ဆန္းေရႊတိုးလည္း သူ႕စိတ္ၾကိဳက္ ပန္းခ်ီ ဒီဇိုင္းနဲ႕ ၀သုန္နန္းအတြက္ ေၾကာ္ၿငာေတြကို
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕အႏွံ႕မွာ ပိုစတာ အၾကီးစားၾကီးေတြနဲ႕ လိုက္ေၾကာ္ၿငာခိုင္းလိုက္သည္ ။
၀သုန္နန္းရဲ႕ သီခ်င္းေတြ မထြက္ခင္ထဲက ပိုစတာၾကီးေတြေၾကာင္႕ လူေတြ ေတာ္ေတာ္ စိတ္၀င္စားေနၾက
တဲ႕အခ်ိန္ ဆန္းေရႊတိုးက ဂ်ာနယ္ေတြမွာလည္း ေၾကာ္ၿငာထည္႕ခိုင္းၿပန္သည္ ။
၀သုန္နန္း နံမည္ၾကီးလာတဲ႕အခ်ိန္ ၀သုန္နန္းကို ေၾကာ္ၿငာရိုက္ခ်င္လို႕ ကမ္းလွမ္းၾကတဲ႕ သတင္းေတြက
သတင္းစာမွာ ပါလာၿပန္သည္ ။
၀သုန္နန္းသည္ သူ႕ကို စနစ္တက် နဲ႕ နံမည္ၾကီးလာေအာင္ လုပ္ေပးေနတဲ႕ ဆန္းေရႊတိုးကို
ေက်းဇူးတင္လို႕ မဆံုးတာေၾကာင္႕ ေက်းဇူးတင္စကားေလးေတာင္ ေၿပာဖို႕ အခြင္႕အေရး မရဘူးလို႕
တီး၀ိုင္း တာ၀န္ခံ ကိုေပါလ္ကို ေတြ႕တံုး ေၿပာလိုက္သည္ ။ ကိုေပါလ္သည္ ဆန္းေရႊတိုးရဲ႕ ကလပ္မွာ တီး
၀ိုင္း တီးခတ္ေနတံုးက မသိသာေပမယ္႕ ၀သုန္နန္းကိုလည္း ေၿမေတာင္ေၿမွာက္ေပးတာလည္း လုပ္ေရာ
ဆန္းေရႊတိုးရဲ႕ မစပံ႕ပိုးမွဳေတြေၾကာင္႕ ၀ုန္းကနဲ ၾကီးပြားလာသည္ ။ ဆန္းေရႊတိုး၇ဲ႕လူ ဆိုၿပီး စီးပြားေရး
ေလာကက လက္ခံသြားလို႕ ဘာဘဲ လုပ္လုပ္ အဆင္ေခ်ာလာသည္ ။ ကိုေပါလ္သည္ ဆန္းေရႊတိုးရဲ႕
အရွိန္အဟုန္ကို ခံစားရလို႕ ေက်းဇူးတင္ေနတဲ႕လူပါ ။ ၀သုန္နန္းက ဒီလုိ ေၿပာလာတဲ႕အခါ သူကိုယ္တိုင္
က ဆန္းေရႊတိုးကို ေက်းဇူးတင္ေနေတာ႕ ၀သုန္နန္း ကို ဆန္းေရႊတိုးနဲ႕ ဆံုဖို႕ ၾကားကေန ဖန္တီးေပး
လိုက္သည္ ။
ပန္းၿခံၾကီး တခုထဲမွာ ဖြင္႕ထားတဲ႕ နံမည္ၾကီး စားေသာက္ဆိုင္ၾကီးမွာ ၀သုန္နန္း ေရာက္ေနသည္ ။
ဒီေနရာကို ဆန္းေရႊတိုး လာမည္ လို႕ ကိုေပါလ္က ေၿပာလို႕ ။
ဒီ စားေသာက္ဆိုင္ၾကီးမွာ ဆန္းေရႊတိုးသည္ စီးပြားေရးသမား တခ်ိဳ႕နဲ႕ ေတြ႕စရာ ရွိလို႕ လာတဲ႕အခိုက္
ကိုေပါလ္က ၀သုန္နန္း အတြက္ အခ်ိန္ နည္းနည္း ေပးႏိုင္မလား လို႕ ေၿပာေပးမွာ ၿဖစ္သည္ ။
ပန္းၿခံထဲက ခံုတန္းေလးမွာ ၀သုန္နန္း ထိုင္ေနသည္ ။ ခါးလည္အထိ ရွည္တဲ႕ နက္ေမွာင္တဲ႕ ဆံပင္ေတြ
နဲ႕ အသားၿဖဴၿဖဴ ေကာင္မေလး တေယာက္ တေယာက္ထဲ ထိုင္ေနလို႕ တခ်ိဳ႕လူေတြက သမင္လည္ၿပန္
လွည္႕ၾကည္႕သြားတတ္သည္ ။
ပင္ကိုယ္ သေဘာေကာင္းတဲ႕ ၀သုန္နန္းသည္ ကလပ္ကို တီး၀ိုင္းနဲ႕ လိုက္သြားရင္း တခါတခါ
စင္ေပၚတက္ၿပီး သူ နံမည္ရထားတဲ႕ လူသိတဲ႕ သီခ်င္းေလးေတြကို ဆိုရသည္ ။ ကလပ္ရဲ႕ မန္ေနဂ်ာ
က တၾကိမ္မွာ ကိုေပါလ္ကို သူတို႕ရဲ႕ ေဘာစိ ဆိုၿပီး ၿပထားလို႕ ဆန္းေရႊတိုးကို ေဘာစိမွန္း ၀သုန္နန္း
သိထားသည္ ။ ဆန္းေရႊတိုးနဲ႕ ဆံုတိုင္း ၀သုန္နန္းက ၿပံဳးၿပသည္ ။ ဒီအၿပံဳးေလးေတြက ဆန္းေရႊတိုးကို
သတိထားမိသြားေစသည္ ။ ဒီအၿပံဳးကေလးေတြေၾကာင္႕ ဆန္းေရႊတိုးသည္ ၀သုန္နန္းကို သီခ်င္း ထုတ္
ေပးၿဖစ္သြားသည္ ။
ၾကီးမားတဲ႕ ကားနက္ၾကီးတစီး ၀သုန္နန္း ထိုင္ေနတဲ႕ေနရာ နားက ကြက္လပ္ကို ထိုးဆိုက္လာသည္ ။
ကားၾကီးေပၚက လူတေယာက္ ဆင္းလာသည္ ။ မီးခိုးေရာင္ ရွပ္လက္တို ေဘာင္းဘီအနက္ေရာင္ နဲ႕ ။
ေတာက္ေၿပာင္တဲ႕ ရွဴးဖိနပ္ကို စီးထားသည္ ။ ဘယ္လက္မွာက သားေရၾကိဳးနဲ႕ နာရီ ေရႊေရာင္ အ၀ိုင္း
ေလး ပတ္ထားသည္ ။
၀သုန္နန္း ထိုင္ေနရာက ထရပ္လိုက္သည္ ။ ဆန္းေရႊတိုးက ၀သုန္နန္းဆီကို ေလ်ာက္သြားလိုက္တဲ႕အခါ
၀သုန္နန္းလည္း ဆန္းေရႊတိုး ဖက္ကို ေလ်ာက္သြားလိုက္သည္ ။
“ ၀သုန္....ဒို႕ကို ေတြ႕ခ်င္လို႕ဆို....ဆိုင္ထဲကို လာခဲ႕ေရာေပါ႕....အစားလည္း စားရင္း ...”
“ ဟုတ္...ရပါတယ္...အကို.....မစားေတာ႕ပါဘူး . . ”
“ ..သီခ်င္းေတြ ထြက္ၿပီေနာ္....တအား ေပါက္သြားတယ္ လို႕ ကိုေပါလ္ ဖုန္းဆက္ေၿပာၿပ
တယ္...”
“ ဟုတ္...အကို....အရမ္း ေအာင္ၿမင္ပါတယ္...အဲဒါ.....”
“ ဘာၿဖစ္လဲ ၀သုန္...ဘာလိုေသးလဲ....”
“ အို..ဘာ..ဘာမွ..ဘာမွ မလိုေတာ႕ပါဘူး....အကို႕ကို ၀သုန္က ေက်းဇူး အရမ္းတင္တဲ႕အေၾကာင္း ေၿပာ
ခ်င္လို႕ပါ...”
“ အင္း..အင္း...၀သုန္ ေအာင္ၿမင္ အဆင္ေၿပတာ ေတြ႕ရလို႕ ဒို႕ ၀မ္းသာတယ္........အခု တေယာက္ထဲလား
ညေနစာ စားၿပီးၿပီလား....”
၀သုန္နန္းက ေခါင္းေလး ခါၿပသည္ ။
“ မစားရေသးပါဘူး အကို..ဒါေပမယ္႕ ၀သုန္ မစားေတာ႕ပါဘူး....မဆာဘူး.....”
“ ဘာလည္း ၀မ္းသာလြန္းလို႕ အစားေတာင္ မစားခ်င္ဘူးေပါ႕ေလ...တေယာက္ထဲလာတာလား...ဘာနဲ႕
ၿပန္မလဲ...”
“ ဟုတ္..၀သုန္ တေယာက္ထဲပါ....တက္စီေခၚၿပီး ၿပန္ပါမယ္..အကို႕ေက်းဇူး တအားၾကီးတယ္ ဆိုတာ
၀သုန္ ေၿပာၿပခ်င္လို႕ပါ....”
“ လာၿပန္ၿပီ..ဒီေက်းဇူး.....ကဲ လာ..လာ ဒို႕ လိုက္ပို႕ေပးမယ္...၀သုန္ ေနတဲ႕ေနရာကို ေၿပာၿပ....“
“ အို...အားနာစရာၾကီး အကိုရယ္...ေနပါေစ....”
“ လာ..အားမနာနဲ႕ ..တခုခုလည္း ၀ယ္ေကြ်းအံုးမယ္.....”
၀သုန္နန္းကို သူ႕ကားၾကီးဆီကို ေခၚသြားလိုက္သည္ ။
ေမႊးပ်ံ႕ေအးစိမ္႕ေနတဲ႕ ကားၾကီးထဲကို ေရာက္ေတာ႕ ဆန္းေရႊတိုးက “ ၀သုန္.....ဘာစားခ်င္လဲ..ဒို႕ ေကြ်း
မယ္....” လို႕ ေၿပာလိုက္ရင္း ကားကို ေမာင္းထြက္လိုက္သည္ ။
“ မစားေတာ႕ပါဘူး..အကို...အိမ္ကိုဘဲ ၿပန္ေတာ႕မယ္.....အေမ စိတ္ပူေနမွာ စိုးလို႕.....”
၀သုန္နန္း ေနတာက တကယ္႕ကို ဆင္းရဲသားေတြ ေနတဲ႕ ရပ္ကြက္ေလး မွာ ။
ဆန္းေရႊတိုးလည္း ၀သုန္နန္းရဲ႕ အိမ္ကို ေတြ႕သြားေတာ႕ ဟတ္ထိသြားသည္ ။ အင္း....ငါ တခုခုေတာ႕
လုပ္ေပးအံုးမွပါဘဲ ...။
အၿပန္မွာ ကားထဲကေန ဦးထိုက္ဆီကို ဖုန္းဆက္သည္ ။
“ ဟလို....ကိုဆန္း....ေၿပာ....ဘာလုပ္ေပးရမလဲ...”
“ ဦးထိုက္ကို....တခု ေမးစရာ ရွိလို႕...”
“ ေမး...ကိုဆန္း..တခုမက ေမး..တဒါဇင္ ေမးလည္းရတယ္.....ဟဲဟဲ....”
“က်ေနာ္..တိုက္ခန္း လိုခ်င္လို႕....အိပ္ခန္း ႏွစ္ခန္းေလာက္ေပါ႕...”
“ ရတယ္ေလ...ကိုဆန္း သံုးဖို႕လား....တပံုၾကီး ရွိတယ္.....ဟဲဟဲ....ခဏေလး သံုးမွာလား.....ဘာအတြက္လဲ”
ဦးထိုက္သည္ ေနာက္ေၿပာင္ေနပါလား ။ ေပ်ာ္ေနပံုရသည္ ။
“ က်ေနာ္ ေကာင္မေလး တေယက္ သိပ္ ဆင္းရဲလို႕ ေပးမလုိ႕..သူနဲ႕ သူ႕အေမေနဖို႕....”
“ အိုေက.....ရတယ္....ဘယ္နား ထားမလဲ.....ဗဟိုလမ္း...လား..မင္းဓမၼလမ္း လား...ကိုးမိုင္လား...ကိုဆန္း
သေဘာ...”
“ က်ေနာ္ မသိဘူးဗ်ာ..ေကာင္းတာေလး မွာ ထားလိုက္....သူ႕လက္ရွိ အိမ္လိပ္စာ ညီညီလတ္ သိတယ္...
ဦးထိုက္ စီစဥ္ေပးလိုက္ဗ်ာ....”
“ ေကာင္းၿပီ ကိုဆန္း.....ဦးထိုက္လည္း ကိုဆန္းကို ေၿပာစရာ ရွိေသးတယ္.....ကိုဆန္း အေဖက ကိုဆန္းနဲ႕
ဦးထိုက္ကို ႏိုင္ငံၿခား ထြက္ခိုင္းေနတယ္ ...လုပ္စရာ အလုပ္ေလးေတြရယ္....ေလ႕လာစရာေလးေတြရယ္
ရွိေတာ႕ ကိုဆန္းကို ဦးထိုက္က လိုက္ၿပေပးေစခ်င္ၾကတယ္.....ေနာင္ေရးအတြက္ေပါ႕..ကိုဆန္း သိထားရ
ေအာင္ေပါ႕...အဲဒါ ေရွ႕လာမယ္႕ တနဂၤေႏြေန႕ သြားဖို႕ အိုေကမလား...ကိုဆန္း....”
“ အင္း..သြားဆိုလည္း သြားရတာေပါ႕...ဦးထိုက္...”
“ ဟုတ္ၿပီ ကိုဆန္း...စီစဥ္လိုက္မယ္ေနာ္....”
“ အင္း....”
မို႕မို႕သည္ အေမနဲ႕ အေမ႕ဖက္က အေဒၚတေယာက္ဆီကို ေရာက္ေနသည္ ။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရဲ႕ အစြန္အဖ်ားက ၿမိဳ႕သစ္တခုမွာ ၿဖစ္သည္ ။
ဆင္းရဲသား ရပ္ကြက္ၿဖစ္လို႕ အိမ္ကေလးေတြက တဲသာသာ ။ ၿဖစ္သလို ေဆာက္ထားတာ ။
မို႕မို႕တို႕ လာလို႕ မိသားစု အားလံုး ညစာ စားဖို႕ အေဒၚက လမ္းထိပ္က ေခါက္ဆြဲဆိုင္မွာ စားစရာ
၀ယ္ခိုင္းလို႕ အေဒၚ႕သမီး ဂြက္ေထာ္နဲ႕ မို႕မို႕ လမ္းထိပ္ကို ထြက္ခဲ႕ၾကသည္ ။
လမ္းထိပ္က ေခါက္ဆြဲဆိုင္ကိုလည္း ေရာက္ေရာ လမ္းမအတိုင္း ေမာင္းလာတဲ႕ ကားအနက္ေရာင္ၾကီး
တစီးက ေခါက္ဆြဲဆိုင္ အေရွ႕နားမွာ ထိုးရပ္လာသည္ ။ ကားေပၚက စံုတြဲတတြဲ ဆင္းလာတာကို စပ္စု
ၿပီး ၾကည္႕လိုက္တဲ႕ ဂြက္ေထာ္က မို႕မို႕ကို လက္တို႕ၿပီး..“ အဲဒါေလ ..နံမည္ၾကီးသြားတဲ႕ အဆိုေတာ္
၀သုန္နန္း ဆိုတာ....ဒို႕လမ္းထိပ္မွာ ေနတယ္...” လို႕ ၿပလိုက္သည္ ။ မို႕မို႕ ၾကည္႕လိုက္ေတာ႕ အလွအပ
ၿပင္ဆင္ထားတဲ႕ မို႕မို႕တို႕ အရြယ္ ေကာင္မေလး တေယာက္ ။ သူနဲ႕ တြဲလာတဲ႕လူကို ၾကည္႕လိုက္ေတာ႕
( အို....သူေဌးသား ဆန္းေရႊတိုး ပါလား.....ဟာ...ဟာ....ဘယ္လိုေတြ ၿဖစ္ကုန္တာလဲ.....)
၀သုန္နန္းနဲ႕ တြဲခုတ္လာတဲ႕ ဆန္းေရႊတိုးကို ၾကည္႕ၿပီး မို႕မို႕ တအား စိတ္ညစ္သြားသည္ ။
မိရွင္ေစာကို အသဲအသန္ ခ်စ္လွပါခ်ည္ရဲ႕ လို႕ ငိုၿပေနတဲ႕ ဆန္းေရႊတိုးသည္ ကြယ္ရာမွာ အဆိုေတာ္မ
ေလး နဲ႕ တြဲေနပါလား ။
ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ။ မိရွင္ေစာကို ေၿပာၿပလိုက္ရမလား ။ ေသခ်ာေအာင္ စံုစမ္းၾကည္႕ရမလား ။ အင္း...
ရုပ္ရွင္ေတြထဲကလို ေတာ္ၾကာ အဆိုေတာ္မေလးက သူ႕အေဖတူ အေမကြဲ ညီမ ၿဖစ္လို႕ လာကူေနတာ
ၿဖစ္ေနရင္ ငါက ၾကားထဲက သူမ်ား ခ်စ္ၿခင္းကို ခြဲတဲ႕ ဗီလိန္မ ၿဖစ္ေနအံုးမယ္...။
မို႕မို႕ အေတြးေတြ မ်ားေနသည္ ။
မိုးၿဖဴမစဲ မိုးမဲမရြာ စီးရီး တခု တအားေပါက္ ေအာင္ၿမင္ရံုနဲ႕ ေက်နပ္ ပီတိၿဖစ္ၿပီး ရပ္ေငးေနလို႕ သာယာ
ေနလို႕ မၿဖစ္ဘူး ဆိုတာ ကိုေပါလ္ သိသည္ ။
အေတြ႕အၾကံဳ မ်ားေနၿပီ ၿဖစ္တဲ႕ တီး၀ိုင္း ေခါင္းေဆာင္ ဂီတေလာကသား တေယာက္ဘဲ ။
ဒါေၾကာင္႕ ၀သုန္နန္းကို ေနာက္ စီးရီးတခု ထုတ္ဖို႕ စၿပီး သီခ်င္းရွာ..သီခ်င္းေရးဆရာေတြနဲ႕ ေရးခိုင္း
အသံစမ္း..ေလ႕က်င္႕တာေတြ လုပ္ေနသည္ ။
သူ႕အိမ္မွာ ၀ိုင္းေတာ္သားေတြ အားလံုး ေရာက္ေနသည္ ။ ေဘးနားမွာ လူမရွိခ်ိန္ ၀သုန္နန္း ကို ကို
ေပါလ္ က တီးတိုး ေမးလိုက္သည္ ။
“ ဟဲ႕ေကာင္မေလး...နင္နဲ႕ သူေဌးသားကိုဆန္း က ၿဖစ္ေနၾကၿပီလား....တိုက္ခန္းေတာင္ ၀ယ္ေပးတယ္
ဆိုေတာ႕....”
“ ဟာ..ဆရာေပါလ္ကလည္း.....မဟုတ္တာၾကီး....သမီးနဲ႕ ကိုဆန္းနဲ႕က ရိုးရိုးခင္တာပါ....အမေလး...ကိုဆန္း
လား....၀သုန္႕ကို ၾကိဳက္မွာ...၀သုန္႕ထက္ ဆယ္ၿပန္သာတဲ႕ နံမည္ၾကီး မင္းသမီးေတြ ေမာ္ဒယ္ေတြက
ကိုဆန္း ေခၚရင္ ဖင္ေတြ ရမ္းခါၿပီး ေၿပးလာၾကမွာ....”
“ မသိပါဘူးဟာ..နင္႕အေပၚ ေစတနာ ရက္ေရာလြန္းေနတာမုိ႕ ငါက ..ဟဲဟဲ....နင္နဲ႕သူနဲ႕....ဟိုဒင္းေတြ
ၿဖစ္ၿပီးကုန္ၿပီလို႕ ထင္ေနလို႕...”
“ ဆရာေပါလ္ေနာ္....မဟုတ္တာေတြ ေလ်ာက္ေၿပာမေနနဲ႕..”
ကိုေပါလ္က တဟားဟား ေအာ္ရယ္လိုက္လို႕ သူ႕မိန္းမ ပင္စီ ၾကားသြားၿပီး...“ ကိုေပါလ္....ဘာေတြ သ
ေဘာက်ေနတာလဲ...” လို႕ လာေမးသည္ ။
မိရွင္ေစာသည္ အေဖနဲ႕ အေမ ခိုင္းတာေတြကို ကူညီဖို႕ အၿမဲ ၾကိဳးစားသည္ ။
ဒီေန႕ မနက္လည္း ရြာသာယာက ေဒၚပိုးတီက ထူးထူးဆန္းဆန္း သူယူထားတဲ႕ ေငြေတြ
ၿပန္ဆပ္ခ်င္သည္ ...မလာႏိုင္လို႕ တေယာက္ေယာက္ကို လႊတ္ယူခိုင္းလိုက္ပါ လို႕ လူၾကံဳနဲ႕ ေၿပာခိုင္းလို႕
အေမက မိရွင္ေစာကို ရြာသာယာက ေဒၚပိုးတီ ဆီကို လႊတ္ေနသည္ ။
“ သမီး...ေငြေတြ ၿပန္သယ္လာရမွာမို႕ မို႕မို႕ကို အေဖၚ ေခၚသြားပါလား.....အိမ္က ၿမင္းလွည္း နဲ႕သြား
လိုက္...အေမ....ညိဳေအးကို သမီးကို လိုက္ပို႕ဖို႕ မွာထားလိုက္ၿပီးၿပီ …. ” လို႕ အေမက ေၿပာလို႕ မို႕မို႕ကို
သြားေခၚေတာ႕ မို႕မို႕ မရွိဘူး ။ မို႕မို႕ ရန္ကုန္က အေဒၚဆိကို သြားသည္ တဲ႕ ။
မိရွင္ေစာလည္း ဖြက္ထားတဲ႕ ဖုန္းကို ထုတ္ၾကည္႕ၿပီး ကိုဆန္းမ်ား ေခၚထားမလား လို႕ ၾကည္႕သည္ ။
တခါ ေခၚထားတာကို ေတြ႕ရသည္ ။ အရဲစြန္႕ၿပီး သူ႕ဆီကို ေခၚၾကည္႕လိုက္သည္ ။ ပထမဆံုး မိရွင္
ေစာက သူ႕ကို စေခၚတဲ႕ ဖုန္း ။
“ ဟယ္လို.....အေၿဖေပးေတာ႕မလား...အခ်စ္ …. ”
ရုတ္တရက္ၾကီး သူက ေၿပာလိုက္လို႕ မိရွင္ေစာ ရွက္သြားသည္ ။
“ ဟိတ္..သူ႕ဆီကို ဖုန္းေခၚတာ သူမ်ား မေၿပာရဲေတာ႕ေအာင္ မလုပ္နဲ႕ေနာ္..ဖုန္း ခ်လိုက္ရမလား...”
“ မခ်ပါနဲ႕ မိရွင္ေစာရယ္...ခ်စ္လို႕ စတာပါ....၀မ္းသာလိုက္တာ...ဒို႕ဆီကို ဖုန္းေခၚလို႕..အဲလို အၿမဲေခၚ
ေနာ္....”
“ အံမယ္....ပိုေနၿပီ..တခု ေၿပာစရာ ရွိလို႕....”
“ ေၿပာ...ဘာလဲ....အေၿဖေပးေတာ႕မလို႕လား.....”
“ အာ......ဟုတ္ဖူး.....ကိုဆန္း ဒီေန႕ အားလား....”
“ ဘယ္အခ်ိန္လဲ....မိရွင္ေစာ အတြက္ဆို ဘာၿဖစ္ၿဖစ္ ေဘးခ်ိတ္လိုက္ၿပီး အားပစ္လိုက္မယ္....အားတယ္..
ဘာလုပ္ေပးရမလဲ...ေၿပာ....”
“ ရြာသာယာကို လာႏိုင္မလား....”
“ ေတြ႕မလို႕လား....လာတာေပါ႕..ခုခ်က္ခ်င္းကို ဟယ္လီေကာ႕ပတာ နဲ႕ ေၿပးလာမယ္.....”
“ မပိုနဲ႕...လာႏိုင္ရင္ လာခဲ႕...မိရွင္ေစာ ရြာသာယာကို လာစရာ ရွိလို႕....”
“ ဟာ...၀မ္းသာလိုက္တာ....လာမယ္...အခုလား.....”
“ အင္း.....”
“ သူတို႕ ေရႊၿမင္းၿခံ နားက မေအးဆိုင္မွာ ေစာင္႕ေနမယ္....”
“ အိုေက...လာၿပီ အခ်စ္ေရ....လာၿပီ..ဆီးယူး.....ဆီးယူး....”
မိရွင္ေစာ ၿပံဳးေနသည္ ။
ကိုဆန္းနဲ႕ ခ်ိန္းလိုက္ၿပီ ။ စိတ္ထဲမွာ သူ႕ကို တအား ေတြ႕ခ်င္ေနသည္ ။
အေမက “ သမီး.....ေကာင္ေလး..ၿမင္းလွည္းနဲ႕ ေစာင္႕ေနၿပီ.....သြားေတာ႕မလား....” လို႕ လွမ္း ေမးေန
သည္ ။ “ အေမေရ...ယူစရာေလး ယူပါရေစအံုး...”လို႕ ၿပန္ေၿပာလိုက္သည္ ။
Comments
Post a Comment