( TYCOON KoKo )
အေမက ဘာလို႕ ညိဳေအးကို ေခၚေခၚခိုင္းေနသလဲ မသိပါဘူး ။
ညိဳေအး ဆိုတဲ႕ေကာင္က ဖဲသမား ။
ရြာရိုးကိုးေပါက္ လွည္႕ၿပီး ဖဲရိုက္ေနတဲ႕ေကာင္ ။ ေငြေတြကို သူနဲ႕ သြားယူရမွာ မိရွင္ေစာ စိတ္မသန္႕
လွဘူး ။
ညိဳေအး ေမာင္းတဲ႕ ၿမင္းလွည္းနဲ႕ ရြာသာယာကို သြားေနတံုး မိရွင္ေစာ စဥ္းစားေနတာပါ ။
ညိဳေအးသည္ ရြာထဲမွာ အလုပ္ တိတိပပ မရွိဘဲ သူမ်ားအိမ္ေတြက ခိုင္းတာကို ေန႕စားနဲ႕ လိုက္လုပ္
ေပးတဲ႕ အေမတို႕ရဲ႕ စာရင္းငွား ေဟာင္း ။
သူ႕မ်က္လံုးေတြက မရိုးသားဘူးလို႕ မိရွင္ေစာ ထင္မိသည္ ။ မိရွင္ေစာရဲ႕ ရင္ဘတ္နဲ႕ ကိုယ္ေအာက္ပိုင္း
ေတြကို စိုက္စိုက္ ၾကည္႕တတ္တာကို မိရွင္ေစာ သတိထားမိသည္ ။
တထံုးထံုး အသံနဲ႕ ေထာ္လာဂ်ီ တစီး မိရွင္ေစာတို႕ ၿမင္းလွည္းကို ၿဖတ္ေက်ာ္တက္သြားတဲ႕အခ်ိန္ ေထာ္
လာဂ်ီေပၚက လူသံုးေယာက္က ညိဳေအးကို လွမ္း ႏုတ္ဆက္ၾကသည္ ။
“ ေဟ႕ေကာင္ ညိဳေအး....ေနရာခ်င္း လဲမလား...မေအေပး..ၾကီးပြားေနလိုက္တာ....”
“ ေဟ႕ေကာင္..မင္း ပါးစပ္ ပိတ္ထား....ေအာင္ၿမိဳ႕..ေစာက္ရူး....”
“ ဘယ္သြားမလို႕လဲကြ....ညိဳေအး...”
“ ရြာသာယာ ကို....”
“ ငါတို႕လည္း လိုက္ခဲ႕မယ္ေလ …. ”
“ ေအာင္ၿမိဳ႕..ကိုယ္႕လမ္းကိုယ္သြားစမ္းပါကြာ.....လာမရွဳပ္နဲ႕....”
မိရွင္ေစာလည္း ညိဳေအးကို မေက်နပ္ ။ ၿပန္ရင္ အေမနဲ႕ တိုင္မည္ လို႕ စဥ္းစားေနသည္ ။ မိရွင္ေစာ
ပါတဲ႕အခ်ိန္ သူ႕အေပါင္းအသင္းေတြနဲ႕ ေအာ္ေၿပာေနတာေတြကို မၾကိဳက္ဘူး ။
ေထာ္လာဂ်ီေပၚက ေကာင္ေတြကလည္း မ်က္ႏွာေပးေတြက ၿပီတီတီ နဲ႕ ။ မ်က္လံုးေတြကလည္း တဏွာ
ခိုး ေ၀ေနတာ သိသာသည္ ။
ရြာသာယာကို ေရာက္ေတာ႕ ေငြၿပန္ဆပ္မယ္႕ ေဒၚပိုးတီရဲ႕ အိမ္ကို အရင္ဆံုး သြားလိုက္သည္ ။
ေဒၚပိုးတီက အိမ္ေပၚကို ေခၚၿပီး ေၿမြေရခြံအိတ္နဲ႕ ထည္႕ထားတဲ႕ ေငြေတြကို အစည္းလိုက္ ေရၿပသည္ ။
ညိဳေအးကို ၿမင္းလွည္းေပၚမွာ ေစာင္႕ေနခိုင္းခဲ႕တာ တဖံုးဖံုး အသံ ၾကားလို႕ ေဒၚပိုးတီရဲ႕ အိမ္ၿပဴတင္း က
ေန ၾကည္႕လိုက္ေတာ႕ ေစာေစာက လမ္းမွာ တိုးခဲ႕တဲ႕ ေထာ္လာဂ်ီ သည္ ၿမင္းလွည္းေဘးမွာ ေရာက္
ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။
ဟြန္း..ညိဳေအး ကို ေနာက္ကို ဘယ္ေတာ႕မွ မခိုင္းေတာ႕ဖို႕ အေမတို႕ကို ေၿပာရမယ္....။
မေသာက္ေတာ႕ပါဘူး လို႕ ေၿပာတာ မရလို႕ ေဒၚပိုးတီ တိုက္တဲ႕ လဖက္ရည္ ကို ေသာက္ေနရသည္ ။
ဖုန္း ပါလာခဲ႕တာေၾကာင္႕ ကိုဆန္းဆီကို ေခၚၾကည္႕လိုက္သည္ ။ ဖုန္းက လိုင္းမ၀င္ဘူး ။
“ ကဲ..ေဒၚေလးပိုတီ...သမီး သြားလိုက္အံုးမယ္....”
“ ေအးကြယ္..သမီး အေမကို ေၿပာၿပပါ..ဒီလို ေဒၚေလး တကယ္႕ကို လိုတဲ႕အခ်ိန္မွာ ကူညီတာေတြကို
တသက္ ေက်းဇူးမေမ႕ပါဘူးလို႕..ေဒၚေလး တကယ္ မလာအားလို႕ ကိုယ္တိုင္ လာမပိုု႕ေပးႏိုင္တာပါ လို႕”
“ ဟုတ္ကဲ႕ ေဒၚေလး....သမီး ေၿပာလိုက္ပါမယ္...”
ေထာ္လာဂ်ီေတာ႕ မရွိေတာ႕ဘူး ။ ၿမင္းလွည္းေပၚ တက္ေတာ႕ ညိဳေအးရဲ႕ မ်က္လံုးေတြက ေငြေတြ နဲ႕
ေၿမြေရခြံအိတ္ၾကီးကို ကြက္ၾကည္႕ ကြက္ၾကည္႕နဲ႕ ။ အင္း..ခက္တာဘဲ...တကယ္႕ ကေလက၀ကိုမွ အေမ
တို႕က ေခၚခိုင္းေနတယ္....။
ကိုဆန္းနဲ႕ ခ်ိန္းထားတဲ႕ သူတို႕ရဲ႕ “ ေရႊၿမင္းၿခံ ” ၀င္းၾကီး ေဘးက မေအးဆိုင္ကို သြား ေစာင္႕မွာမို႕
ၿမင္းလွည္းေမာင္းေနတဲ႕ ညိဳေအးကို “ မေအးဆိုင္ သိလား..ညိဳေအး...” လို႕ ေမးလိုက္သည္ ။
ညိဳေအးက “ သိတယ္...အမ.....အဲ႕ကို သြားမလား..” လို႕ ၿပန္ေမးသည္ ။
“ ေအး..အဲဒီကို သြားမယ္...ခဏ ေစာင္႕စရာ တခု ရွိတယ္....နင္လည္း မေအးဆိုင္မွာ စားခ်င္တာစား...”
လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
မေအးဆိုင္မွာ လဖက္ရည္ေကာ္ဖီ အၿပင္ လက္သုတ္တို႕ ရခိုင္မုန္႕တီတို႕လည္း ရသည္ ။ ညိဳေအးက
မေအးဆိုင္ အေရွ႕မွာ ၿမင္းလွည္းကို ရပ္လိုက္သည္ ။ ကိုဆန္းရဲ႕ ကား ကိုေတာ႕ မေတြ႕ေသးဘူး ။
ေရႊၿမင္းၿခံ ၀င္းၾကီးထဲမွာမ်ား သူ႕ကား ေရာက္ေနၿပီလား လို႕ မိရွင္ေစာ တေစ႕တေစာင္း ၾကည္႕လိုက္
မိသည္ ။ ဘာကားကိုမွ မေတြ႕ဘူး ။
ဒီအခ်ိန္မွာ တထံုးထံုးနဲ႕ ေထာ္လာဂ်ီ တစီး မေအးဆိုင္ အေရွ႕ကို ေရာက္လာသည္ ။
ဟင္..ဟို သတၱ၀ါေတြ ပါလား. . .။
ညိဳေအး နဲ႕ တဟားဟား လုပ္ေနတဲ႕ အေကာင္ေတြ ။ အခုလည္း ေထာ္လာဂ်ီအေပၚက ခုန္ဆင္းၿပီး
ညိဳေအးကို မေအးဆိုင္ထဲကို ၀င္စားဖို႕ လာေခၚေနၾကသည္။ ညိဳေအးက “ အမေကာ တခုခု ၀င္စား
အံုးမလား...” လို႕ မိရွင္ေစာကို ေမးလိုက္သည္ ။ ေစာေစာကေတာ႕ မိရွင္ေစာက မေအးဆိုင္မွာ ကိုဆန္း
ကို ေစာင္႕ရင္း တခုခု စားမလို႕ပါဘဲ ။ အခုေတာ႕ ေထာ္လာဂ်ီနဲ႕ လာတဲ႕ အေကာင္ေတြနဲ႕မို႕ မစားခ်င္
ေတာ႕ဘူး ။ “ ဟင္႕အင္း..မစားေတာ႕ဘူး..နင္ဘဲ စားလိုက္ေတာ႕..နင္စားတာ ငါ ေနာက္မွ ရွင္းေပးမယ္..
ငါ ၿမင္းလွည္းေပၚကဘဲ ေစာင္႕မယ္....” လို႕ ၿပန္ေၿပာလိုက္သည္ ။
ကိုဆန္းကလည္း မလာႏိုင္ဘူး ။ ေထာ္လာဂ်ီေကာင္ေတြေၾကာင္႕ မိရွင္ေစာ စိတ္ေတြ ရွဳပ္ေနသည္ ။
ဖုန္းေခၚၾကည္႕ေတာ႕လည္း မရဘူး ။
ေနကလည္း တအားပူလာသည္ ။ ၿမင္းလွည္းေပၚမွာ ထိုင္ရင္း ကိုဆန္းကိုဘဲ ေမွ်ာ္ေနမိသည္ ။ ရြာသာ
ယာ လမ္းမၾကီးကိုဘဲ ၾကည္႕ေနမိသည္ ။ ကိုဆန္းကား ေမာင္းလာတာကို ေမွ်ာ္ေနမိသည္ ။
မိရွင္ေစာ ေမွ်ာ္ေနတဲ႕ ဆန္းေရႊတိုးကေတာ႕ ေပၚမလာပါ ။ ၿမင္းလွည္းဆီကို ေရာက္လာတာက
ေထာ္လာဂ်ီနဲ႕ လာတဲ႕ ကေလကေၿခ သံုးေယာက္ ။
ေရွ႕ဆံုးက ညိဳေအးက ေအာင္ၿမိဳ႕လို႕ ေခၚခဲ႕တဲ႕ ဆံပင္နီေၾကာင္ေၾကာင္ သြားေခါေခါ အသားမဲတူးတူး
ေကာင္က “ မမ....တခုခု စားအံုးေလ....အထဲ ၀င္ပါအံုး.....” လို႕ လာေၿပာသည္ ။ ေတာ္ေတာ္ မ်က္ႏွာရူး
တဲ႕ေကာင္ ။ မ်က္ႏွာမွာ သနပ္ခါးေတြလည္း လိမ္းထားသည္ ။ ၀တ္ထားတာကလည္း ေၿပာက္ၾကား ဒီ
ဇိုင္း လက္ၿပတ္ စြပ္ၾကယ္...ေၿပာက္ၾကား ဒီဇိုင္း စစ္ေဘာင္းဘီနဲ႕ ။
သူ႕ကိုလည္း မၾကည္႕..ဘာမွလည္း ၿပန္မေၿပာဘဲ မိရွင္ေစာ မ်က္ႏွာကို တင္းထားသည္ ။ မတူမတန္တဲ႕
ငေပတူးေတြကို အဖက္လုပ္ၿပီး စကားမေၿပာခ်င္ ။
“ ဟာ.....မ.မ......မမကလည္းဗ်ာ....က်ေနာ္ ႕ကို အထက္မတန္သလိုနဲ႕...သူေဌးသမီး ေသြးၾကီး...ေဘးမ
နီး...ဆိုတဲ႕ စကားလိုဘဲလား.....ဟားဟားဟားဟား......”
က်န္တဲ႕ ႏွစ္ေကာင္ကလည္း တေဟးေဟးတဟားဟား နဲ႕ လိုက္ရယ္ၾကသည္ ။
“ မမ.....မမ...ၿမင္းလည္း ေနပူပူနဲ႕ ေရဆာေနမွာဘဲ...ဟိုး ေနရိပ္က ေရဘံုဘိုင္မွာ ၿမင္းကို ေရေလး
တိုက္လိုက္ရင္ မေကာင္းဘူးလားဟင္....” လို႕ ေအာင္ၿမိဳ႕က ေၿပာလိုက္၇င္း ၿမင္းလွည္း ေပၚကို လႊားကနဲ
တက္လာသည္ ။ ဒီတခါေတာ မိရွင္ေစာ မေၿပာဘဲ ေနလို႕ မရေတာ႕ပါ ။
“ ဟဲ႕...ဘာလို႕ တက္လာတာလဲ...ဆင္းစမ္း....နင္ တက္လာစရာ မလိုဘူး.....” လို႕ ခပ္မာမာ ေၿပာလိုက္
သည္ ။ သို႕ေသာ္ ေအာင္ၿမိဳ႕က ဂရုမစိုက္ပါ ။ၿမင္းလွည္းကို မေအးဆိုင္ အေရွ႕ကေန ေမာင္းထြက္ဖို႕လုပ္
သည္ ။ မိရွင္ေစာလည္း သူ႕ကို တြန္းပစ္သည္ ။ သုိ႕ေပမယ္႕ သူ႕အေဖၚ ႏွစ္ေယာက္ကလည္း အေနာက္
ဖက္အေပါက္ကေန ၿမင္းလွည္းေပၚကို ခုန္တက္လာၾကၿပီး မိရွင္ေစာကို ဖမ္းခ်ဳပ္လိုက္ၾကလို႕ မိရွင္ေစာ
လည္း သူတို႕လက္ကေန ရုန္းထြက္ဖို႕ ၾကိဳးစားေနရသည္ ။
ပါးစပ္ကလည္း “ လႊတ္..လႊတ္...မလုပ္နဲ႕ ...ေခြးေကာင္ေတြ...ကယ္ၾကပါရွင္....က်မကို မတရား အႏိုင္က်င္႕ေနၾကတယ္....” လို႕ ေအာ္သည္ ။ တေယာက္က မိရွင္ေစာရဲ႕ ပါးစပ္ကို
လက္နဲ႕ ပိတ္သည္ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ ေအာင္ၿမိဳ႕ ေမာင္းထြက္လာတဲ႕ ၿမင္းလွည္းသည္ ေရႊၿမင္းၿခံ၀င္းနဲ႕ မေအးဆိုင္ဆီကေန ေတာ္
ေတ္ာ ေ၀းေ၀းကို ေရာက္သြားေနၿပီ ။
မထင္မမွတ္ဘဲ ဒီ လူရမ္းကား လူဆိုးသံုးေယာက္ရဲ႕ အတင္း ဖမ္းေခၚတာကို ခံလိုက္ရၿပီ ။
“ ဟဲ႕..ၿမင္းလွည္းကို ရပ္လိုက္စမ္း....နင္တို႕ ေနာက္ေနတာလား..ဒါ ေနာက္စရာ မဟုတ္ဘူး...ရပ္ဆို ခု ၇ပ္
လိုက္..”
မိရွင္ေစာလည္း ေအာင္ၿမိဳ႕ရဲ႕ ေခါင္းနဲ႕ ေက်ာကို ထုရိုက္ၿပီး ေအာ္ေၿပာလိုက္သလို “ ကယ္ၾကပါ...က်မကို
အတင္း ဖမ္းေခၚေနၾကတယ္....” လို႕လည္း ေအာ္သည္ ။ တခ်ိဳ႕အိမ္ေတြက လူေတြ ထြက္ၾကည္႕ၾကေပ
မယ္႕ ၿမင္းလွည္းသည္ တစတစနဲ႕ ရြာသာယာထဲကေန ထြက္သြားၿပီ ။
တဖက္က ၿမိဳင္ၾကီးေတာရြာဖက္ကို သြားတဲ႕ လွည္းလမ္းေလးအတိုင္း ေအာင္ၿမိဳ႕က ၿမင္းလွည္းကို ဒလ
ၾကမ္း ေမာင္းေနသည္ ။ ေအာင္ၿမိဳ႕ရဲ႕ အေပါင္းအပါ ႏွစ္ေယာက္က မိရွင္ေစာကို ခ်ဳပ္ကိုင္ထားၾကတာ
မိရွင္ေစာလည္း သူတို႕ရဲ႕ လက္ေတြနဲ႕ မိရွင္ေစာရဲ႕ ကိုယ္ေတြကို ထိမိတာေၾကာင္႕ စိတ္ဆိုးၿပီး ေအာ္
ဟစ္ေနမိေပမယ္႕ ဘာမွ မတတ္ႏိုင္တဲ႕ အေၿခအေနကို ေရာက္ေနသည္ ။
ၿမိဳင္ၾကီးေတာ သည္ လူမိုက္ေတြ ေပါမ်ားတာ နံမည္ၾကီးသည္ လို႕ မိရွင္ေစာတို႕ အေဖ ေၿပာဘူးသည္ ။
ေအာင္ၿမိဳ႕က လွည္းလမ္းေလး အတိုင္း ၿမင္းလွည္းကို ၿမိဳင္ၾကီးေတာရြာဖက္ကို ေမာင္းသြားရာက ၿခံတၿခံ
ထဲကို ခ်ိဳးေကြ႕၀င္လိုက္သည္ ။
“ ေဘာ္ၾကီး....စည္းရိုးတံခါးကို ပိတ္စမ္း....”
ေအာင္ၿမိဳ႕က သူတို႕အထဲမွာ ဗိုလ္လုပ္ေနတဲ႕ေကာင္ ၿဖစ္မည္ ။ သူ႕အမိန္႕အတိုင္း မိရွင္ေစာကို ခ်ဳပ္ကိုင္
ထားတဲ႕ ႏွစ္ေယာက္ ထဲက တေယာက္က ၿမင္းလွည္း အေနာက္ကေန ခုန္ဆင္းလိုက္ၿပီး ၿခံတံခါးကို ပိတ္
လိုက္သည္ ။ သံၾကိဳးတေခ်ာင္းနဲ႕လည္း တံခါးကို ပတ္ခ်ည္လိုက္သည္ ။
မိရွင္ေစာသည္ ဒီေကာင္ေတြေတာ႕ ငါ႕ကို မုဒိန္းက်င္႕ေတာ႕မွာဘဲ လို႕ ေတြးမိၿပီး အရမ္းေၾကာက္လာ
သည္ ။ ကယ္သူမဲ႕ေနတဲ႕ အေၿခအေနေၾကာင္႕ သူတို႕ လုပ္သမွ် ခံရေတာ႕မယ္ ။
တဲၾကီးတလံုးဆီကို ၿမင္းလွည္း ထိုးဆိုက္သြားသည္ ။
“ ကဲ..သူေဌးသမီးေလ....ဆင္းပါခင္ဗ်ာ....”
ေအာင္ၿမိဳ႕က ခနဲ႕တဲ႕တဲ႕ ပံုစံနဲ႕ ကိုယ္ကို ကိုင္းညႊတ္ၿပီး ေၿပာလိုက္သည္ ။
“ မဆင္းဘူး....ဘာလို႕ ဆင္းရမွာလဲ....နင္တို႕ လုပ္ေနတာေတြ အရမ္း လြဲမွားေနတယ္...နင္တို႕ ဒီအတြက္
ေထာင္ထဲကို ေရာက္ၾကမယ္..သိလား..ေအာက္တန္းစားေတြ.....”
ေအာ္ဟစ္လိုက္တဲ႕ မိရွင္ေစာကို ေအာင္ၿမိဳ႕ရဲ႕ လူ ႏွစ္ေယာက္က ၿမင္းလွည္းေပၚက အတင္း ဆြဲခ်ၾက
လို႕ မိရွင္ေစာလည္း ရုန္းရင္းကန္ရင္း တဲၾကီးထဲကို ပါသြားရသည္ ။
တဲၾကီးထဲမွာက သံုးထပ္သားၿပားနဲ႕ကန္႕ထားတဲ႕ အခန္းေလး တခန္း ရွိသည္ ။
“ ကဲ သူေဌးသမီး....ေရႊေပၚၿမတင္ေလး.....နင္႕မာနေတြကို ငါ ခ်ိဳးဖ်က္ပစ္မယ္....နင္ မၾကာခင္ ငါ႕မယား
ၿဖစ္ေတာ႕မယ္....ေအာက္တန္းစား လိုးတာကို ခံရၿပီး ေအာက္တန္းစားရဲ႕ လီးကို တေန႕ သံုးခါေလာက္
စုတ္ေပးရလိမ္႕မယ္....ဟားဟားဟား......”
ေအာင္ၿမိဳ႕က သူ႕ေပါင္ၾကားေနရာကို လက္နဲ႕ ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ေၿပာလိုက္သည္ ။ ေဘာ္ၾကီး ဆိုတဲ႕ေကာင္က
သူ႕ဆရာသမားရဲ႕ အေၿပာကို ၾကိဳက္သြားတဲ႕ပံုနဲ႕ လက္ခုပ္တီးသည္ ။ တခြီးခြီးနဲ႕ ေမ်ာက္တေကာင္လို
ရယ္လိုက္သည္ ။
“ နင္လုပ္တိုင္း ခံမလားဟဲ႕...သတ္ပစ္လိုက္ဟာ...ငါေသရဲတယ္....”
“ မသတ္ပါဘူး..ဒီေလာက္ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ၾကီးကို...နင္႕ေငြေတြလည္း ရၿပီ....နင္႕ကိုလည္း ငါတို႕
လိုးရမယ္....ဟီး.....တခ်က္ခုတ္ ႏွစ္ခ်က္ၿပတ္....ကဲ ေဘာ္ၾကီးနဲ႕ ၿမင္႕သိန္း...အခန္းထဲကို ေခၚသြား...ၾကိဳး
နဲ႕ တုပ္ထား....”
မိရွင္ေစာကို အခန္းေလးထဲကို အတင္း ဆြဲသြင္းသြားၾကသည္ ။
ေအာင္ၿမိဳ႕သည္ ေၿမြေရခြံအိတ္ၾကီးထဲက ပိုက္ဆံေတြကို ဖြင္႕စစ္ၾကည္႕ေနသည္ ။“ ေတာက္...စားရကံၾကံဳေတာ႕ မုတ္ဆိပ္ ပ်ားစြဲတယ္ တယဘဲ..စုဒ္ေကာ လဒ္ေကာ တၿပိဳင္နက္ ၀င္တာ
ပိုက္ဆံေတြက သိန္းနဲ႕ခ်ီၿပီး ရလိုက္သလို ေတာင္႕ေတာင္႕ေခ်ာေခ်ာ ေစာ္ေလးကိုလည္း ရလိုက္တယ္...
ကဲ ေကာင္မေလးကို ၿဖဳတ္မယ္....”
ဒီအခ်ိန္မွာ ၿမင္႕သိန္းက အခန္းေလးထဲက ၿပန္ထြက္လာၿပီး “ ကိုေအာင္ၿမိဳ႕..ဒီေနရာကေန လစ္ၾကစို႕..
ညိဳေအးကို ရိုက္စစ္ရင္ သူက ေဖၚမွာ ေသခ်ာတယ္.....လြတ္ေလာက္တဲ႕ေနရာကို ေၿပးၾကရင္ ေကာင္း
မယ္ထင္တယ္္..” လို႕ အနားကပ္ၿပီး လာေၿပာသည္ ။
ေအာင္ၿမိဳ႕လည္း “ ေဟ႕ေကာင္ ၿမင္႕သိန္း....မင္း ထမိန္ ၀တ္ထားဖို႕ ေကာင္းတယ္...ေၾကာက္တတ္ရင္
လည္း ဘာလို႕ ငါနဲ႕ လာေပါင္းေနလဲ....ညိဳေအးက ဒို႕ဆီကို ေရာက္လာမွာ...ဒီေကာင္လည္း ေၿခသလံုး
အိမ္တိုင္သမား...တေကာင္ၾကြက္...သူလည္း အဲ႕ရြာမွာ ဘယ္ေနေတာ႕မလဲ....” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
ေဘာ္ၾကီးက အခန္းထဲက ထြက္လာသည္ ။
“ ေအာင္ၿမိဳ႕ေရ..ေစာ္ေလးကို မင္း လိုးၿပီးရင္ ငါ႕လည္း ေပးလိုးေနာ္..ေတာ္ေတာ္ မိုက္တဲ႕ေစာ္ေလးကြ”
လို႕ ၿပံဳးၿဖီးၿဖီးနဲ႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
ေအာင္ၿမိဳ႕သည္ ၿမင္႕သိန္း ေၿပာတာကို လက္မခံဘဲ ၿမင္႕သိန္းကို ေဟာက္ပစ္လိုက္ခဲ႕ေပမယ္႕ ေသေသ
ခ်ာခ်ာ ၿပန္စဥ္းစားလိုက္ေတာ႕ ရြာသာယာနဲ႕ ၿမိဳင္ၾကီးေတာက သိပ္ မေ၀းလွတာေၾကာင္႕ ရဲေတြ ေၿခရာ
ခံၿပီး လိုက္လာႏိုင္သည္ ဆိုတာကိုပါဘဲ ။ တခါတေလ သူက ဗိုလ္လုပ္ေနေပမယ္႕ ငယ္သားရဲ႕ ထင္ၿမင္
ခ်က္ ကလည္း ဗိုလ္ထက္ေတာင္ သာခ်င္သာေနႏိုင္သည္ ။
ဘာဘဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ ေကာင္မကို နည္းနည္းသမေပးလိုက္ၿပီးမွ ခပ္ေ၀းေ၀း ရြာတရြာကို လစ္မည္ လို႕ စဥ္းစား
လိုက္သည္ ။ အခန္းေလးထဲကို ၀င္လိုက္သည္ ။
မိရွင္ေစာသည္ တတြတ္တြတ္နဲ႕ ဘုရားစာရြတ္ေနသည္ ။ ဆုေတာင္းေနသည္ ။ ကိုဆန္း လိုက္ရွာၿပီး
လာကယ္ႏိုင္ပါေစ..လို႕လည္း ဆုေတာင္းေနသည္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ေအာင္ၿမိဳ႕ေရာက္လာသည္ ။
ေအာင္ၿမိဳ႕က ၾကိဳးတုပ္ထားတဲ႕ မိရွင္ေစာ အနားကို တိုးကပ္လာၿပီး ဇတ္ကနဲ မိရွင္ေစာရဲ႕ ဖြံ႕ၿဖိဳးလံုးထယ္
တဲ႕ ရင္သားေတြကို လက္နဲ႕ ကိုင္လိုက္သည္ ။
“ ဟဲ႕....ဘာလုပ္တာလဲ....နင္ မိုက္ရိုင္းလွခ်ည္လား.....ေသနာေကာင္....”
ေအာင္ၿမိဳ႕က တဟဲဟဲ နဲ႕ ရယ္လိုက္သည္ ။ ၿပီးေတာ႕ ေဘာင္းဘီအေနာက္အိတ္မွာ ထည္႕ထားတဲ႕ ဓါး
ကို ဆြဲထုတ္လိုက္သည္ ။ မိရွင္ေစာလည္း ဓါးကို ၿမင္လို႕ လန္႕သြားသည္ ။ ေအာင္ၿမိဳ႕က ဓါးနဲ႕ မိရွင္ေစာ
၀တ္ထားတဲ႕ အက်ၤ ီကို ဆြဲၿဖတ္ပစ္သည္ ။
“ မလုပ္နဲ႕..မလုပ္နဲ႕...မယုတ္မာနဲ႕...လူယုတ္မာ.....ေခြးေကာင္...”
ပါးစပ္က တအား ေအာ္ဟစ္ေပမယ္႕ ေအာင္ၿမိဳ႕လို လူရမ္းကားကေတာ႕ နားေထာင္ၿပီး ေနာက္ဆုတ္မွာ
မဟုတ္ပါဘူး ။ အေပၚပိုင္း တခုလံုး ဗလာက်င္းသြားေအာင္ကို အ၀တ္ေတြကို ဓါးနဲ႕ ၿဖတ္ေတာက္ပစ္
လိုက္သည္ ။ အၿဖဴေရာင္ ဘရာစီယာေလးသည္ အပိုင္းပိုင္း ၿပတ္ၿပီး ၾကမ္းၿပင္ေပၚကို ေရာက္သြားသည္ ။
ၾကိဳးတုပ္ထားလို႕ ရင္သားစိုင္ေတြကို လက္နဲ႕လဲ ကာလို႕မရ ။ ၇င္သားေတြ အလံုးအထယ္လိုက္ၾကီးကို
ေအာင္ၿမိဳ႕အတြက္ ၿပထားသလို ၿဖစ္ေနေတာ႕ ေအာင္ၿမိဳ႕လည္း ရင္စိုင္ေတြကို အားရပါးရ ဆုပ္ကိုင္ ပြတ္
သပ္ေလၿပီ ။
“ အို....မ....မ....မလုပ္ပါနဲ႕.....”
မ်က္ရည္ၿဖိဳင္ၿဖိဳင္က်ရင္း ေအာ္ငိုေနေပမယ္႕ အခ်ည္းႏွီးပါဘဲ ။ ေအာင္ၿမိဳ႕က စူထြက္ေနတဲ႕ ႏို႕သီးေလး
ေတြကို ဆြဲသည္ ။ လက္မနဲ႕ လက္ညွိဳးသံုးၿပီး ေခ်နယ္သည္ ။
“ အို......အာ......အား......”
ဒါတင္မက ငံု႕ၿပီးလည္း စို႕လိုက္သည္ ။ တဖက္ၿပီးတဖက္ ။
“ ေကာင္းလိုက္တဲ႕ ႏို႕ၾကီးေတြ..ဟားဟားဟား......နင္..ေယာက်္ားနဲ႕ ၾကံဳၿပီးၿပီလား....”
မိရွင္ေစာ မေၿဖပါ ။
ေအာင္ၿမိဳ႕က “ နင္ဟာ ငါ႕လက္ထဲ ေရာက္ေနတဲ႕ေကာင္မ..ငါသတ္ရင္ ေသမယ္႕ေကာင္မ...ေမးရင္ ေၿဖ..
ဘ၀င္မၿမင္႕နဲ႕..ဖင္ေပါက္ကိုပါ ငါလိုးလိုက္မယ္....ေစာက္ေကာင္မ...” လို႕ ေၿပာရင္း လက္ၿပန္ရိုက္ထည္႕
လိုက္သည္ ။
“ ဖ်န္း....”
“ အား.....”
“ ေၿဖေလ...နင္ ေယာက်္ားနဲ႕ ၾကံဳဖူးလား.....”
“ ဟင္႕အင္း..မၾကံဳဖူးဘူး.....”
“ နင္႕ႏို႕သီးေတြက တအား စူထြက္ေနတယ္...နင္႕ဖါသာနင္ ႏို႕သီးကို ဆြဲေခ်ကလိတယ္ မဟုတ္လား...
ဟင္..နင္...ႏွာထတဲ႕အခါ ကိုယ္႕ဟာကို ပြတ္လား...ခရမ္းသီးနဲ႕ ဆြလား.....”
ေအာင္ၿမိဳ႕က မိရွင္ေစာရဲ႕ ႏို႕ၾကီးေတြကို ဆုပ္ကိုင္ဖ်စ္ညွစ္ၾကည္႕ေနရာက ေပါင္တန္ေတြကို ပြတ္သပ္
လာသည္ ။
“ နင္ ေအးေအးေဆးေဆး ငါလိုးတာကို ခံလိုက္...ငါ ရိုက္ႏွက္ ႏွိပ္စက္တာေတြ မလုပ္ခ်င္ဘူး....နင္လည္း
အနာတရၿဖစ္..ငါလည္း ဖီလင္ေအာက္တယ္....ဖူးေယာင္နာက်င္ေနတဲ႕ နင္႕ကို လိုးရတာ မေကာင္းဘူး ”
ေအာင္ၿမိဳ႕က သူ႕ေဘာင္းဘီကို ခြ်တ္သည္ ။ ေဘာင္းဘီ ေအာက္က အတြင္းခံေဘာင္းဘီကိုလည္း ခြ်တ္
ခ်သည္ ။ လီးမဲမဲၾကီး ဘြားကနဲ ေပၚလာသည္ ။ မိရွင္ေစာလည္း မၾကည္႕ဘဲ မ်က္ႏွာလႊဲထားသည္ ။
“ နင္ ငါ႕လီးကို စုတ္ေပးရမယ္.....”
သူ႕ဟာၾကီးကို အရင္းပိုင္းကေန ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ေအာင္ၿမိဳ႕သည္ မိရွင္ေစာ မ်က္ႏွာနားကို တိုးကပ္လိုက္တဲ႕
အခါ မိရွင္ေစာလည္း ခါးခါးသည္းသည္း ၿငင္းဆန္သည္ ။
“ ေကာင္မ..ငါ ေၿပာထားတယ္ေနာ္...မရိုက္ႏွက္ခ်င္ပါဘူးဆို....ေအးေဆး စုတ္လိုက္စမ္း.....”
“ ဟင္႕အင္း..ဟင္႕အင္း..နင္႕ႏွမ နင္သြားစုတ္ခိုင္း....”
ဖ်န္း . . .
ေအာင္ၿမိဳ႕ရဲ႕ လက္၀ါးၾကီး မိရွင္ေစာ ပါးၿပင္ေပၚကို ခပ္ဆတ္ဆတ္ေလး ထိရိုက္မိသည္ ။
“ စုတ္ ဆို စုတ္....စုတ္......”
ဒီအခ်ိန္မွာ တဲအၿပင္ဖက္က လူသံေတြကို ၾကားလိုက္ရသည္ ။ ၿမင္႕သိန္းရဲ႕ ေအာ္သံေတြက က်ယ္
ေလာင္လွသည္ ။
“ ရဲေတြ..ရဲေတြ......ေရာက္ေနတယ္......ေၿပးၾက.....”
ေသနတ္သံေတြ တထိန္းထိန္း နားကြဲမတတ္ ၾကားလိုက္ရသည္ ။
ေအာင္ၿမိဳ႕လည္း ေဘာင္းဘီၿပန္ေကာက္စြပ္ၿပီး ဓါးကို ထုတ္ကိုင္ရင္း အခန္းေလးထဲက ထြက္သြားသည္ ။
ေၿပး၀င္လာတဲ႕ ရဲေတြနဲ႕ ပက္ပင္းတိုးသည္ ။
ေအာင္ၿမိဳ႕ ဓါးနဲ႕ ေၿပးထိုးသည္ ။ ရုတ္တရက္မို႕ ရဲတေယာက္ရဲ႕ ရင္၀ကို ထိုးစိုက္မိသည္ ။
“ ဟာ.....ဓါးနဲ႕ထိုးတယ္...ဆရာတင္စိန္ကို ဓါးထိုးမိတယ္...ပစ္...ပစ္.....”
ထိန္းကနဲ ထိန္းကနဲ ေသနတ္သံေတြနဲ႕ ယမ္းခိုးေတြ ေ၀သြားသည္ ။ ရဲေတြ အနီးကပ္ ပစ္ခတ္လိုက္
တာေၾကာင္႕ ေအာင္ၿမိဳ႕ ေခြကနဲ လဲက်သြားသည္ ။
ဆန္းေရႊတိုးသည္ ရဲေတြနဲ႕အတူ အခန္းေလးထဲကို ေၿပး၀င္လိုက္သည္ ။ ကိုယ္အေပၚပိုင္း ဗလာနဲ႕ မိရွင္
ေစာကို သူ ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။
“ မိရွင္ေစာ.......ကိုယ္ အၿမန္ဆံုး လိုက္လာတာဘဲ …. မိရွင္ေစာ အိုေကရဲ႕လားဟင္.....”
မိရွင္ေစာလည္း မ်က္ရည္ေတြ ၾကားက ေခါင္းညွိမ္႕ၿပသည္ ။
ဆန္းေရႊတိုးက အနားမွာ ေတြ႕တဲ႕ ေစာင္တထည္နဲ႕ မိရွင္ေစာကို ၿခံဳေပးလိုက္ရင္း တုပ္ထားတဲ႕ ၾကိဳး
ေတြကို ရဲတေယာက္ရဲ႕ အကူအညီနဲ႕ ၿဖတ္ေတာက္ေပးသည္ ။ မိရွင္ေစာက ဆန္းေရႊတိုးကို တအား
ဖက္ထားလိုက္သည္ ။
“ ကိုဆန္းရယ္....မိရွင္ေစာ ကို လာကယ္တယ္ေနာ္..ေက်းဇူးတင္လိုက္တာ....”
“ ကိုယ္ လမ္းမွာ ကားေတြ ပိတ္လို႕ ခ်က္ခ်င္း မေရာက္လာႏိုင္ဘူး...ကိုယ္လည္း ကားကို တအား ေမာင္း
တာဘဲ...ရြာသာယာကို ေရာက္ေတာ႕ မိရွင္ေစာရဲ႕ ၿမင္းလွည္းကို လူဆိုးသံုးေကာင္ အတင္း ေမာင္းေၿပး
သြားတယ္ လို႕ သိရတာနဲ႕ ခ်က္ခ်င္း ရဲစခန္းကို ဖုန္းေခၚ အကူအညီေတာင္းၿပီး လိုက္ရွာၾကတာ...ညိဳေအး
က ထြက္ေၿပးသြားေပမယ္႕ ရဲေတြက ခ်က္ခ်င္း မိေအာင္ ဖမ္းေပးၾကလို႕ သူ႕ကို စစ္လိုက္ေတာ႕ ေအာင္
ၿမိဳ႕တို႕ရဲ႕ ဒီေနရာကိ သိရတယ္...ခ်က္ခ်င္း လိုက္လာၾကတာ....”
ေအာင္ၿမိဳ႕တို႕ သံုးေယာက္စလံုး ရဲေတြကို ဓါးနဲ႕ ေၿပးခုတ္ ေၿပးထုိး ခုခံၾကလို႕ ပစ္ခတ္ဖမ္းဆီးရတဲ႕အ
တြက္ သံုးေယာက္စလံုး သည္ ဒါဏ္ရာေတြနဲ႕ ေဆးရံုကို ပို႕တဲ႕အခ်ိန္ လမ္းခရီးမွာဘဲ ေသဆံုးသြားၾက
သည္လို႕ သိရသည္ ။
ဆန္းေရႊတိုး ရဲ႕ ရြာသာယာက ေရႊၿမင္းၿခံက အလုပ္သမားေတြ ရဲ႕ အကူအညီ ..ဆန္းေ၇ႊတိုးရဲ႕ ကား
ေတြ ရဲ႕ အကူအညီေၾကာင္႕ အခုလို အခ်ိန္မွီ ၿမန္ၿမန္ ဆန္ဆန္ ကယ္ထုတ္ႏိုင္တာ လို႕ ရဲေတြက ထုတ္
ေဖၚေၿပာၾကသည္ ။
မိရွင္ေစာကို အိမ္ကုိ ၿပန္လိုက္ပို႕ၾကသည္ ။ မိရွင္ေစာရဲ႕ မိဘေတြ အတြက္လည္း သမီးပ်ိဳေလးကို တ
ၿခားရြာကို ေငြေတြ သြားယူခိုင္းဖို႕ မေကာင္းဘူး ဆိုတာ သခ္န္းစား ရသြားၾကသည္ ။
မိရွင္ေစာရဲ႕ မိဘေတြလည္း ဆန္းေရႊတိုး ကို ေက်းဇူးတင္ၾကသည္ ။ ဆန္းေရႊတိုးလည္း မိရွင္ေစာတို႕
အိမ္ကို ၀င္ထြက္ခြင္႕ ရသြားသည္ ။ မိရွင္ေစာလည္း ဒီလို ၿဖစ္ပ်က္လိုက္တဲ႕အတြက္ ညဖက္ အိပ္မေပ်ာ္
ဘဲ လန္႕ေအာ္တာ...လူစိမ္းၿမင္ရင္ တအားေၾကာက္တာေတြ ၿဖစ္လို႕ ဆရာ၀န္ၿပ ရသည္ ။ ဆန္းေရႊတိုး
က ကိုယ္တိုင္ ကားနဲ႕ လာေခၚၿပီး ဆရာ၀န္ဆီကို ပို႕ေပးသည္ ။
မိရွင္ေစာနဲ႕ အတူ အၿပင္ထြက္ရလို႕ ဆန္းေရႊတိုး အရမ္း ေပ်ာ္သည္ ။ သို႕ေပမယ္႕ မိရွင္ေစာနဲ႕သူနဲ႕က
တရား၀င္ ခ်စ္သူေတြ မဟုတ္ၾကေသး ။ မိရွင္ေစာကို ေဆးခန္းကို လိုက္ပို႕ၿပီး ၿပန္အလာ ဆန္းေရႊတိုးက
မိရွင္ေစာတို႕ရြာကို တန္းမၿပန္ဘဲ သူ႕ၿမင္းၿခံ ရွိတဲ႕ ရြာသာယာကို ေခၚလာခဲ႕သည္ ။
ေရႊၿမင္းၿခံက တာ၀န္ခံ ကိုဗလက ၀မ္းသာအားရ ဆီးၾကိဳၿပီး ၿပာၿပာသလဲ ဧည္႕ခံ လုပ္ကိုင္ေပးသည္ ။
ၿမင္းၿခံမွာ ရွိတဲ႕ ဆန္းေရႊတိုးတို႕ ၿမင္းစီးလာရင္ နားေနဖို႕ အိမ္ၾကီးထဲ ဆန္းေရႊတိုးနဲ႕ မိရွင္ေစာတို႕ ႏွစ္
ေယာက္ထဲ ရွိေနသည္ ။
မိရွင္ေစာက “ ဟင္..လူေတြ ေစာေစာက အမ်ားၾကီး....အခု တေယာက္မွ မရွိၾကေတာ႕ဘူး..ဘယ္ကို
ေရာက္ကုန္တာလဲ ကိုဆန္း...” လို႕ ဆန္းေရႊတိုးကို ေမးလိုက္သည္ ။
“ ကိုယ္လည္း မသိဘူး..မိရွင္ေစာ..သူတို႕ အလုပ္ေတြ သူတို႕ သြားလုပ္ၾကတာ ေနမွာေပါ႕...” လို႕ ဆန္း
ေရႊတိုးက ေၿပာလိုက္သည္ ။
သူတို႕ ထိုင္ေနၾကတာက ေရႊၿမင္းၿခံကို လာလည္ၾကရင္ အိပ္စက္အနားယူဖို႕ လုပ္ထားတဲ႕ အခန္းေလး
တခန္းထဲမွာ ။
ဆန္းေရႊတိုးက အခန္းတံခါးကို သြားပိတ္လိုက္သည္ ။
“ မိရွင္ေစာ....”
မိရွင္ေစာရဲ႕ လက္ကေလးကို ဖမ္းကိုင္လိုက္ၿပီး ေခၚလိုက္သည္ ။
“ ဘာလဲ..ကိုဆန္း....ဘာလို႕ တံခါးကို ပိတ္လိုက္တာလဲ....ဘာအၾကံရွိလို႕လဲ....”
မိရွင္ေစာက ၿပံဳးစိစိနဲ႕ ေမးလိုက္တာ ။
ဆန္းေရႊတိုးက မိရွင္ေစာ ကို ဖက္လိုက္သည္ ။
“ အို..ဘာလုပ္တာလဲ....”
“ ဖက္တာေလ....”
“ ဟာ.....ဖက္စရာလား..ကိုဆန္းနဲ႕ မိရွင္ေစာက မိတ္ေဆြေတြ အဆင္႕ဘဲေလ....”
“ မဟုတ္ေတာ႕ဘူး...မိရွင္ေစာ...ဒီထက္ ပိုသြားၿပီ.....”
“ အံမယ္...ဘယ္တံုးက ပိုသြားလို႕လဲ....ေလ်ာက္ေၿပာေနတယ္...”
“ မိရွင္ေစာရဲ႕ မ်က္လံုးေတြက ကိုဆန္းကို ခ်စ္ေနပါတယ္ လို႕ ေၿပာေနၾကတာ ၾကာေနၿပီ....”
ဖက္ထားရံုတင္ မက..ဆန္းေရႊတိုးက မိရွင္ေစာကို နမ္းလိုက္သည္ ။
“ အို႕...ကဲလိုက္တာ...လႊတ္ပါ..လူေတြ ၿမင္ကုန္မယ္.....”
“ ဘယ္သူမွ မရွိဘူး..လာလည္း မလာေတာ႕ဘူး.....”
“ ဟြန္း..သူ ႏွင္လိုက္တာ မဟုတ္လား..ကိုလူလည္ၾကီး....”
ဆန္းေရႊတိုးက သူ႕ႏွဳတ္ခမ္းေတြနဲ႕ မိရွင္ေစာရဲ႕ ႏွဳတ္ခမ္းေတြကို ဖိကပ္ စုတ္ပစ္လိုက္သည္ ။
သူ႕ရင္ဘတ္ကို တြန္းေနတျက မိရွင္ေစာရဲ႕ လက္ေတြသည္ ခဏၾကာတဲ႕အခါ မတြန္းၾကေတာ႕ဘဲ သူ႕
ပုခံုးကို သိုင္းဖက္တာမွ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ၿဖစ္လာေတာ႕သည္ ။
ႏွဳတ္ခမ္းခ်င္း အခြာမွာ “ အ၇မ္းခ်စ္တယ္ မိရွင္ေစာရယ္....ကိုယ္႕ကိုလည္း ခ်စ္တယ္ မဟုတ္လား...”
လို႕ ဆန္းေရႊတိုးက ေမးလိုက္တဲ႕အခါ မိရွင္ေစာလည္း ၿပံဳးစိစိနဲ႕ “ အင္း...ခ်စ္တယ္....ကိုဆန္း..” လို႕ ေၿဖ
သည္ ။ ဒီတခါ ဆန္းေရႊတိုးက ႏွဳတ္ခမ္းစုတ္လိုက္တဲ႕အခါ မိရွင္ေစာရဲ႕ ၿပန္တံု႕ၿပန္စုတ္တာေတြကို ရလာ
သည္ ။ ဆန္းေရႊတိုးရဲ႕ စိတ္ေတြ ပူေလာင္ ၿပင္းထန္လာသည္ ။ ထၾကြလာသည္ ။
မိရွင္ေစာကို ႏွဳတ္ခမ္းေတြကို စုတ္ရင္း ကုတင္ေလးေပၚကို လွဲခ်လိုက္သည္ ။
ဒီတခါေတာ႕ မိရွင္ေစာသည္ သူ႕ကို မတြန္းဖယ္ . .။ မရုန္းကန္ ။ ဘာမွလည္း မတားမေၿပာေတာ႕ ။
မိရွင္ေစာလည္း သူ႕လိုဘဲ စိတ္ေတြ ထၾကြၿပင္းထန္ေနၿပီလား မသိဘူး ။
ၿပီး
ေနသန္
Comments
Post a Comment