တိုင္ကြန္းကိုကို- အပိုင္း ၁

အေတြပင္လယ္ျပာမွ ကူးယူသည္.....

တိုင္ကြန္း ကိုကို  ( ၁ )
(  TYCOON KoKo )
ေနသန္ ေရးသည္

မိရွင္ေစာ အေစာၾကီး ႏိုးေနသည္ ။

ဒီေန႕ ရန္ကုန္ကို မို႕မို႕တို႕နဲ႕ လိုက္သြားမွာမို႕ သူတို႕ လာေခၚတဲ႕အခ်ိန္ အဆင္သင္႕ ၿဖစ္ေအာင္ ၿပင္ဆင္ထား

ရမည္ ။ အေဖက အိမ္ေရွ႕မွာ ေခါက္တံု႕ေခါက္ၿပန္ လမ္းေလ်ာက္ရင္း ပုတီးစိပ္ေနသည္ ။ အေမက မီးဖိုေခ်ာင္မွာ

 မိရွင္ေစာ စားဖို႕ တခုခု စီစဥ္ေနသည္ ။

မို႕မို႕ရဲ႕ အေဖ ဦးကံရက ရန္ကုန္မွာ အလုပ္လုပ္သည္ ။ တလ တခါေလာက္ဘဲ ရြာကို ၿပန္လာလည္ႏိုင္သည္ ။

မို႕မို႕နဲ႕ သူ႕အေမ ေဒၚသန္းသန္းက တခါတခါ ဦးကံရဆီကို သြားလည္တတ္သည္ ။ ဦးကံရက ဘုရားလိုက္ပို႕

ေစ်းလိုက္ပို႕သည္ ။

မို႕မို႕က ဒီတခါ သူနဲ႕ သူ႕အေမ ရန္ကုန္ကို သြားရင္ မိရွင္ေစာ လိုက္ခဲ႕ပါလား လို႕ ေခၚလို႕ လိုက္သြားမလို႕ ။

အေဖတို႕အေမတို႕ကလည္း မို႕မို႕တို႕ သားအမိနဲ႕ ဆိုရင္ စိတ္ခ်သည္ ။ လိုက္သြား သမီး..အေမတို႕ကလည္း

အလုပ္ရွဳပ္ေနၾကေတာ႕ သမီးကို လိုက္မပို႕ႏိုင္ဘူး လို႕ အေမက ေၿပာသည္ ။

မိရွင္ေစာတို႕ ရြာက ရန္ကုန္နဲ႕ သိပ္ မေ၀းလွပါဘူး ။

ဒါေပမယ္႕ အေရးၾကီး ကိစၥ မရွိရင္ ရန္ကုန္ကို မေရာက္ၿဖစ္ၾကဘူး ။

ဒီတခါေတာ႕ မို႕မို႕တို႕အေဖ ဦးကံရက ဒီေန႕ သူ႕အလုပ္ကေန ခြင္႕ရလို႕ ေရွာ႕ပင္စင္တာ အသစ္ေတြကို ေခၚသြား

ေပးမွာမို႕ မို႕မို႕က “ မိရွင္ေစာရယ္...အတူတူ ေစ်းေလးဘာေလး ၀ယ္ၾကရေအာင္ပါ ..လိုက္ခဲ႕ပါဟာ...” လို႕ တဖြဖြ

ေၿပာေနတာနဲ႕ မိရွင္ေစာလည္း လိုက္မယ္ လို႕ လုပ္လိုက္တာပါ ။

မိရွင္ေစာတို႕ အေ၀းေၿပးကားၾကီးနဲ႕ ရန္ကုန္ကို သြားၾကသည္ ။

ရြာထိပ္က ကားဂိတ္ေလးမွာ ကား အလာ ထိုင္ေစာင္႕ေနတဲ႕အခ်ိန္ မိရွင္ေစာတို႕နဲ႕ ရြယ္တူ ေကာင္ေလးေတြက

မိရွင္ေစာနဲ႕ မို႕မို႕ကို မၾကားတၾကား စၾကေနာက္ၾကသည္ ။ သူတို႕ရုပ္ေတြက ေၿပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္ ၿပီတီတီနဲ႕ ။

မို႕မို႕က “ အဲဒါ မိရွင္ေစာ ပါလို႕ လုပ္တာ သိလား....မို႕မို႕ တေယာက္ထဲ အၿပင္ထြက္ရင္ ဘယ္ဘဲမွ မေနာက္

မေၿပာင္ပါဘူး...” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။

“ အမယ္....အမယ္...ၿဖစ္ရၿပန္ၿပီ . . မယ္မင္းၾကီးမ ရယ္.....ငါ႕ေၾကာင္႕ဘဲ.....”လို႕ မိရွင္ေစာက မို႕မို႕ကို ေၿပာလိုက္
သည္ ။

“ ဟုတ္တယ္....ညည္းက ခါးေသးရင္ခ်ီတင္ကား မဟုတ္လား..ရုပ္ကလည္း ရုပ္ရွင္မင္းသမီးေတြလိုဘဲ လွတယ္ေလ..

အင္း....ညည္း လင္ေကာင္းသားေကာင္း ရမွာ အေသအခ်ာဘဲ..မိရွင္ေစာ...အဟိ..အဲဒီအခါက်ရင္သာ မို႕မို႕ ဆိုတဲ႕

နင္႕ သူငယ္ခ်င္းကို မေမ႕ပါနဲ႕ေနာ္ . . ”

“ ဟိတ္ တိုးတိုးေၿပာ..ဟိုေကာင္ေတြ ၾကားသြားအံုးမယ္ . . ”

မို႕မို႕ရဲ႕ အေဖ ဦးကံရက ယေန႕ေခတ္ ဒိတ္ဒိတ္ၾကဲ က်ိက်ိတက္ ခ်မ္းသာတဲ႕ သူေဌးၾကီး တေယာက္ရဲ႕ ကား

ေမာင္းတဲ႕ ဒရိုင္ဘာၾကီးပါ ။ သူေဌးၾကီး ဆိုေတာ႕ ဒရိုင္ဘာကိုလည္း လခေကာင္းေကာင္း ေပးထားလို႕ မို႕မို႕တို႕

အေဖက မိသားစုကို ေကာင္းေကာင္း တာ၀န္ယူႏိုင္သည္ ။ တခုဘဲ ...။ သူေဌးၾကီး သြားလိုရာကို အၿမဲ ပို႕ေဆာင္

ေပးေနရတာေၾကာင္႕ ရြာကို ၿပန္မလာႏိုင္ဘူး ။ တခါတေလမွဘဲ သူေဌးၾကီး နယ္သြားတဲ႕အခါ ၿဖစ္ၿဖစ္ ..ႏိုင္ငံၿခား

သြားတဲ႕အခါ ၿဖစ္ၿဖစ္ သူ႕ကို ခြင္႕ေပးတတ္သည္ ။

တလမ္းလံုး မို႕မို႕နဲ႕ မိရွင္ေစာတို႕ စကားေၿပာသြားၾကလို႕ ငိုက္ၿမည္းေနတဲ႕ မို႕မို႕ရဲ႕ အေမ ေဒၚသန္းသန္းက

“ ညည္းတို႕ကလည္း..တလမ္းလံုး စကားမ်ားလာလိုက္ၾကတာ ၿမင္းအီးေပါက္သလို က်ေနတာဘဲ..ငါ ခဏေလး ေမွး

တာ ညည္းတို႕ စကားသံ..ဟီလာတိုက္သံေတြေၾကာင္႕ လန္႕ႏိုးလာရတယ္....” လို႕ ေၿပာသည္ ။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕က အရင္လို မဟုတ္ဘူး ။ ကားေတြ ၿပည္႕ၾကပ္ေနသည္ ။

မို႕မို႕တို႕ အေဖ ေနတဲ႕ နံမည္ၾကီး သူေဌးၾကီးရဲ႕ ၿခံကို တက္ဆီကာနဲ႕ သြားၾကရသည္ ။

မိရွင္ေစာတို႕ သူေဌးၾကီးရဲ႕ ၿခံေပါက္၀ တံခါးေရွ႕မွာ တက္ဆီေပၚက ဆင္းၾကရသည္ ။ မို႕မို႕အေမ က ၿခံတံခါးၾကီး

မွာ ေစာင္႕ေနတဲ႕ လံုၿခံဳေရး အေစာင္႕ကို ဦးကံရရဲ႕ မိသားစုပါ..ဦးကံရဆီ လာၾကတာပါ လို႕ သြားေၿပာလိုက္ေတာ႕

အေစာင္႕ၾကီးက စကားေၿပာစက္နဲ႕ တေနရာကို ေၿပာေနတာကို ေတြ႕ရသည္ ။

မိရွင္ေစာတို႕ ခဏ ေစာင္႕ေနၾကရသည္ ။ မၾကာခင္ မို႕မို႕ရဲ႕ အေဖ ဦးကံရ ေရာက္လာသည္ ။

“ လာၾက..လာၾက....”

ရုပ္ရွင္ကားေတြထဲမွာ ေတြ႕ရတဲ႕ သူေဌးေတြ ေနတဲ႕ ေနရာ ဆိုတာေတြထက္ ေတာင္ သားနားေသးသည္ ။

အေရာင္ဆင္တူ၀တ္ထားတဲ႕ အလုပ္သမားေတြ ၿခံထဲမွာ အလုပ္လုပ္ေနတာေတြကို ေတြ႕ရသည္ ။ ဦးကံရက

သူေဌးရဲ႕ တိုက္ၾကီး ေဘးကေန ေကြ႕ပန္းၿပီး အေနာက္ဖက္ကို ေခၚသြားသည္ ။

“ ဒါက သူေဌး မိသားစုေတြ စီးၾကတဲ႕ ကားေတြ...တၿခားမွာလည္း ထားေသးတယ္....”

ဦးကံရက ၿဖတ္သြားရင္း ကားဂိုေဒါင္ရွည္ၾကီး တလံုးထဲက ကားမ်ိဳးစံုကို ၿပသည္ ။ ေဒၚသန္းသန္းက “ အမေလး...

ခ်မ္းသာလိုက္ၾကတာေနာ္...ကားေတြက ေ၇ာင္စံုဘဲ....” လို႕ တအံ႕တၾသ ေၿပာလိုက္ပါသည္ ။

“ ဒါက ငါတို႕ အလုပ္သမားေတြ ေနတာ....အေပၚထပ္ေရာ ေအာက္ထပ္ေရာ....”

အလုပ္သမားေတြ ေနတာက ႏွစ္ထပ္တိုက္ေလး တလံုး ဆိုတာကို မိရွင္ေစာ တအံ႕တၾသ ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။

ဦးကံရက သူ႕အတြက္ ရထားတဲ႕ အခန္းေလးကို ေခၚသြားသည္ ။

“ ကဲ ခဏ ေစာင္႕ၾက..ငါ အ၀တ္အစားလဲလိုက္အံုးမယ္ . .”

မိရွင္ေစာတို႕ ထိုင္ေစာင္႕ေနတဲ႕အခ်ိန္ ဦးကံရ အခန္းရဲ႕ ေဘးမွာ ေနတဲ႕ သူေဌးၾကီးရဲ႕ စားေတာ္ကဲ ( ထမင္းခ်က္

တာ၀န္ခံ ) ဦးၾကင္စိန္က လာႏုတ္ဆက္သည္ ။ “ ကိုကံရရဲ႕ မိသားစုလား....ဘုရား တက္ၾကမလို႕လား....တခုခု

စားၾကမလား....ပဲၿပဳတ္ ထမင္းေၾကာ္နဲ႕ ငါးေၾကာ္ ရွိတယ္...စားသြားပါလား....” လို႕ ဖိတ္ေခၚသည္ ။

အထဲခန္းက ဦးကံရ ထြက္လာၿပီး..“ မစားေတာ႕ပါဘူး...ဦးၾကင္စိန္..က်ေနာ္တို႕ ဒီေန႕ ေၾကးအုိးၿပဳတ္ စားၾကမလို႕

ဗ်..” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။

ဦးၾကင္စိန္က ဟိုတယ္ေတြမွာ ထမင္းခ်က္ၾကီးေတြ ၀တ္သလို အၿဖဴေရာင္ အက်ၤ ီၾကီး ၀တ္ထားသည္ ။

“ သူေဌးသား...သူငယ္ခ်င္းေတြ လာစားၾကမွာမို႕ က်ေနာ္ ေၿပးခ်က္လိုက္အံုးမယ္...ကိုကံရေရ...” လို႕ ေၿပာၿပီး တိုက္

ၾကီးဖက္ကို ခပ္သုတ္သုတ္ ထြက္သြားပါသည္ ။

ဦးကံရက “ ကဲ ..သြားၾကမယ္.....ငါလည္း သူေဌး ထိုင္းကို ထြက္သြားလို႕ ခြင္႕ရတာ...” လို႕ ေၿပာလိုက္ၿပီး လာရာ

လမ္းအတိုင္း ၿခံေပါက္၀ဆီကို ထြက္ခဲ႕ၾကသည္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ၿခံေပါက္ကေန တိုက္ၾကီးဖက္ကို ဦးတည္ ေမာင္းလာ

တဲ႕ သစ္လြင္ေတာက္ပတဲ႕ ကားၾကီးတစီးကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ ကားၾကီးေပၚမွာ လူေတြ အၿပည္႕ ။ ေသေသခ်ာ

ခ်ာ ၾကည္႕လိုက္ေတာ႕ မိရွင္ေစာတို႕ အရြယ္ လူငယ္ေတြ...အမ်ားၾကီးဘဲ ။ မိန္းကေလးေတြလည္း ပါသည္ ။

ရယ္ေမာ ဆူညံေနၾကသည္ ။

သူတို႕ထဲ႕ ေကာင္ေလး တေယာက္က ဦးကံရကို လက္ၿပ ႏုတ္ဆက္သြားသည္ ။

ဦးကံရက လက္ၿပန္ၿပ ႏုတ္ဆက္လိုက္တာကို ေတြ႕ရသည္ ။

“ အဲဒါ သူေဌးသားေလ....သားတေယာက္ထဲ ရွိတာ......” လို႕ မိရွင္ေစာတို႕ကို ေၿပာၿပသည္ ။

“ အင္း သူေဌးသား ဆိုေတာ႕ အပူအပင္မရွိ လိုတာရ တခ်ိန္လံုး ေပ်ာ္ေနမွာဘဲေနာ္ ” လို႕ မို႕မို႕က တိုးတိုးေလး

ေၿပာလိုက္သည္ ။

မိရွင္ေစာတို႕ကို ေသေသခ်ာခ်ာ စိုက္ၾကည္႕သြားတဲ႕ သူေဌးသား နဲ႕ မ်က္လံုးခ်င္း ဆံုမိၾကသည္ ။ သူ႕ေဘးမွာက ခပ္ေခ်ာေခ်ာ ေကာင္မေလးေတြ ေအာ္ဟစ္ ရယ္ေမာေနၾကသည္ ။

ၿမန္မာၿပည္မွာ ေခတ္အဆက္ဆက္ ထဲက အလြန္အမင္း ခ်မ္းသာ တဲ႕ သူေဌးေတြ ေရွးတံုးထဲက ရွိခဲ႕ၾကပါသည္ ။

သို႕ေပမယ္႕ ေခတ္ကလ အေၿခအေနေတြ  အရ  မ်ိဳးရိုးစဥ္ဆက္ အလြန္အမင္း ခ်မ္းသာခဲ႕ၾကတဲ႕ သူေဌးၾကီးေတြသည္ ကိုယ္႕ခ်မ္းသာ ၾကြယ္၀မွဳေတြကို မၿပသဘဲ

အေနကုပ္ကုပ္နဲ႕ ေနခဲ႕ၾကတဲ႕ ႏွစ္ေတြ ေတာ္ေတာ္ ၾကာခဲ႕သည္ ။

အခုေတာ႕ ေခတ္ စနစ္ေတြလည္း အခါခါ ေၿပာင္းခဲ႕ၿပီ ။ တိုင္းၿပည္သည္လည္း တံခါးဖြင္႕ ၀ါဒနဲ႕ ၿပည္ပ ရင္းႏွီးမွဳေတြ ပူးတြဲ ဖက္စပ္ လုပ္ကိုင္မွဳေတြနဲ႕ တရွိန္ရွိန္

တိုးတက္ေနၿပီ ဆိုေတာ႕ တိုင္ကြန္း ( TYCOON )သူေဌးၾကီးေတြသည္ ေပၚေပၚထင္ထင္ နဲ႕ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းၾကီးေတြကို အၿပိဳင္အဆိုင္ လုပ္ကိုင္ေနၾကတဲ႕

ပြင္႕လင္း ၿမင္သာတဲ႕ ေခတ္ကုိ ေရာက္ရွိေနၿပီ ။

ၿမန္မာၿပည္ရဲ႕ စီးပြားေရး ကို ေရွ႕ဆံုး ထိပ္ဆံုးကေန လုုပ္ကိုင္ေနတဲ႕ တိုင္ကြန္းၾကီးေတြ အနက္ ဦးေရႊတိုးသည္ လူသိမ်ား နံမည္ေက်ာ္ၾကားတဲ႕ သူေဌးၾကီး တေယာက္

 ၿဖစ္သည္ ။

ဦးေရႊတိုးသည္ တခ်ိဳ႕ သူေဌးၾကီးေတြလို တခုခု ပြေပါက္ တိုးလို႕ ၿဖစ္ေစ.. အစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြနဲ႕ ပလဲနံသင္႕ ေၿပလည္လို႕ ရင္းႏွိးလို႕ ၿဖစ္ေစ လုပ္ပိုင္ခြင္႕ေတြ ရၿပီး

ၿဗံဳးကနဲ ဒိုင္းကနဲ ထၾကီးပြားလာတဲ႕ မိုးက်ေရႊကိုယ္ သူေဌးၾကီး မ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ သူ႕မိဘေတြ လက္ထက္ထဲက သစ္ထုတ္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းၾကီးေတြ ေရနံတြင္း

လုပ္ငန္းၾကီးေတြကို ပိုင္ဆိုင္ လုပ္ကိုင္ခဲ႕တဲ႕ သူေဌးမိသားစုက ေပါက္ဖြားလာသူ ၿဖစ္ေလသည္ ။

ဦးေရႊတိုး နဲ႕ ဇနီး ေဒၚစိန္လ်ံတို႕သည္ လက္ရွိ ေခတ္မွာလည္း ဘဏ္လုပ္ငန္းေတြ ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းေတြ သြင္းကုန္ထုတ္ကုန္ လုပ္ငန္းေတြကို အၾကီးအက်ယ္

 လုပ္ကိုင္ေနၾကတဲ႕ တိုင္ကြန္းၾကီးေတြ အၿဖစ္ ေက်ာ္ၾကား လူသိမ်ားေနသည္ ။

သူတို႕သည္ အသက္အရြယ္ ရလာၾကၿပီမို႕ သူတို႕ရဲ႕ စီးပြားေရး လုပ္ငန္း အ၀၀ကို သူတို႕ရဲ႕ တဦးတည္းေသာ သားေလး ဆန္းေရႊတိုးကို ဆက္လက္ တာ၀န္ယူ

ေစခ်င္ၾကေပမယ္႕ ဆန္းေရႊတိုးကေတာ႕ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းေတြကို စိတ္၀င္စားမွဳ မရွိဘဲ အေပ်ာ္အပါးဖက္ကိုဘဲ စိတ္ေရာက္ေနသည္ကို သူတို႕ ေတြ႕ရၿပီး

အားမလိုအားမရ ၿဖစ္ေနၾကရသည္ ။ ဒါေပမယ္႕ တဦးတည္းေသာသားေလးကို ဖူးဖူးမွဳတ္ အလိုလိုက္ထားၾကတဲ႕ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္သည္ သားေလးကို

အတင္းအၾကပ္ၾကီး မလုပ္ခိုင္းၾကဘဲ ( သူ ေပ်ာ္ပါေစ ) ဆိုၿပီး ခြင္႕လႊတ္ခြင္႕ၿပဳထားၾကေလသည္ ။

ဆန္းေရႊတိုးကလည္း ေပ်ာ္ပါသည္ ။ အေပါင္းအသင္းေတြနဲ႕ ေပ်ာ္လိုက္တာမွ အိမ္ကို မကပ္ဘူး ။ သူ႕ရဲ႕ ၀ါသနာကလည္း တခ်ိန္လံုး ေၿပာင္းေနသည္ ။ သူမ်ား

ဆြယ္ရင္ ပါတတ္သလို သူမ်ားတခုခု လုပ္ေနတာကို သြား စပ္စုၿပီး သေဘာက်သြားတတ္သည္ ။

ငါးအလွ ေမြးသူနဲ႕ ေတြ႕ရင္ သူလည္း ငါးေတြ ေမြးခ်င္သြားသည္ ။ သူ႕သူငယ္ခ်င္း ၿငိမ္းလတ္က သူ႕အိမ္မွာ မွန္ကန္ၾကီးနဲ႕ ေရႊငါးေတြ ေမြးသည္ ။ ဆန္းေရႊတိုး

စိတ္၀င္စားသြားၿပီး ၿငိမ္းလတ္ကိုဆရာတင္ၿပီး ေရႊငါးေတြ ေမြးၿဖစ္သြားသည္ ။ ပထမေတာ႕ ေရႊငါးမွ ေရႊငါး ။ တခ်ိန္လံုး ငါးေရာင္းတဲ႕ ဆိုင္ေတြ..ငါးေဖါက္စားတဲ႕

ေနရာေတြကို လိုက္ၾကည္႕သည္ ။ ၾကိဳက္တဲ႕ေရႊငါး အေကာင္းစားေတြ ၀ယ္သည္ ။ ေမြးသည္ ။ မွန္ကန္ အၾကီးစားၾကီးေတြ လည္း တကန္ၿပီး တကန္ ၀ယ္သည္ ။

ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ႕ သူ႕စိတ္ေတြကို ဆြဲေဆာင္ေစတဲ႕ တခုခုကို ေတြ႕သြားၿပီး ငါးေမြးတာေတြကို သူတို႕အိမ္က ဗာရီဟ လုပ္ကိုင္ေပးေနတဲ႕ ေဇာ္ေဇာ္ကဘဲ

ဆက္လက္ တာ၀န္ယူေနရတာ ဒီကေန႕ အထိပါဘဲ ။

ေခြး လည္း ဒီလိုဘဲ ။ သူ ေခြးေမြးခ်င္သြားၿပန္ၿပီး ေခြး အေကာင္းစားေတြကို ၿမန္မာၿပည္တြင္းမွာ ေဖါက္စား ေရာင္းတဲ႕လူေတြဆီက ၀ယ္ရံုနဲ႕ အားမရဘဲ ႏိုင္ငံၿခားကပါ

 လွမ္း မွာ၀ယ္သည္ ။

ေခြးေတြလည္း အိမ္မွာ အမ်ားၾကီး ၿဖစ္လာသည္ ။

သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ၿမင္းစီးရတာကို ၾကိဳက္တယ္ ဆိုၿပီး ၿမင္းသြား စီးတတ္သလို တခါတေလ လည္း ကာရာအိုေက သြားဆိုရင္း သီခ်င္း ဆိုရတာ တီးရတာေတြ ဖက္ကို

 စိတ္ေရာက္သြားၿပန္ေရာ ။

သူ ဘာလုပ္လုပ္ ၿဖစ္ေနေတာ႕ တီး၀ိုင္းေတြ အဆိုေတြ ပါတဲ႕ ႏိုက္ကလပ္ ဖြင္႕ခ်င္လာလို႕ ဖြင္႕လိုက္ၿပန္ေရာ ။ စီးပြားေရး နားလည္လို႕ လုပ္ခ်င္လို႕ လုပ္တာေတြ

မဟုတ္ဘဲ သူ႕အေပ်ာ္နဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြ ၿဖစ္ခ်င္တာကို သူက လိုက္လုပ္ေပးေနတာ ။

သူ႕မိဘရဲ႕ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေဆာင္တာေတြကို အားလံုး ၾကီးၾကပ္ လုပ္ကိုင္ေပးေနတဲ႕ ဦးထိုက္က (  လုပ္ခ်င္တာသာ လုပ္ ကိုဆန္း..မင္း လုပ္တာေတြေၾကာင္႕

မင္းမိဘေတြရဲ႕ စည္းစိမ္ေတြက ပါးေတာင္ ပါးမသြားဘူး....မင္းက တဦးတည္းေသာ သားဘဲေလ.....) လို႕ ေၿပာၿပီး သူ႕ကို အေနာက္ကေန ကုန္က်တာေတြကို လိုက္

 ရွင္းေပးသည္ ။

ဦးထိုက္က သူ႕မိဘေတြရဲ႕ သြင္းကုန္ထုတ္ကုန္ ေအဂ်င္စီၾကီးမွာ ( အမ္ဒီ ) ဦးေဆာင္ ဒါရိုက္တာၾကီးေပါ႕ ။

လက္ညွိဳး ညႊန္ရာ ေရလည္း ၿဖစ္ ေရႊလည္း ၿဖစ္တဲ႕ ဆန္းေရႊတိုးသည္ ႏိုင္ငံၿခား တိုင္းၿပည္ေတြကို သြားခ်င္တဲ႕ စိတ္ေတြ ၿဖစ္မိေပမယ္႕ သူ႕မိဘေတြက

သူ႕တေယာက္ထဲ သြားမွာကို စိုးရိမ္ၾကသည္ ။ ဦးထိုက္ အလုပ္နဲ႕ သြားရင္း သားကို ေခၚသြားေပးမယ္ ဆိုရင္ေတာ႕ သား သြားလည္ေပါ႕လို႕ ဆန္းေရႊတိုးကို

မိဘေတြက ေၿပာၾကသည္ ။

ႏိုင္ငံၿခား သြားခ်င္တာကို သြားခြင္႕မၿပဳလို႕ ဆန္းေရႊတိုးသည္ မိဘေတြကို စိတ္ေကာက္သည္ ။ မိဘေတြကလည္း သားေလး စိတ္ေၿပသြားေအာင္ နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႕

ေခ်ာ႕သည္ ။

သားၾကိဳက္မယ္ ထင္တဲ႕ ကားေတြ ဆိုင္ကယ္ေတြ တီဗီေတြ ၀ယ္ေပးသည္ ။

ဦးထိုက္ကလည္း ဆန္းေရႊတိုး အတြက္ ႏိုင္ငံၿခား ခရီးကို လိုက္ေပးပါမည္ လို႕ ဆန္းေရႊတိုးကို လွမ္း ဖုန္းဆက္ေပးသည္ ။

ဆန္းေရႊတိုးသည္ တကယ္ေတာ႕ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိ ၿဖစ္ေနတာပါ ။ ဒီအေတာအတြင္း သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ Good time ဆိုတဲ႕ သူပိုင္ ႏိုက္ကလပ္ မွာ တီး၀ိုင္းနဲ႕

အဆိုေတာ္ေတြ သီခ်င္းဆို ခုန္ေပါက္ ကေနတာေတြကို ထိုင္ၾကည္႕ရင္း  သူ႕ကို ၿပံဳးစိစိနဲ႕ လုပ္ေနတဲ႕ နံမည္မၾကီးေသးတဲ႕ အဆိုေတာ္မေလး တေယာက္ကုိ

စိတ္၀င္စားမိေနသည္ ။

ဒီ ေကာင္မေလးက နံမည္ မထြက္ေသးေပမယ္႕ အသံက ေကာင္းသည္ ။ အရင္ေခတ္အခါက နံမည္ၾကီးခဲ႕တဲ႕ ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္ သီခ်င္းေတြကို သူက စင္ၿမင္႕ေတြမွာ

 ဆိုၿပတာကို လူေတြ ေတာ္ေတာ္ ၾကိဳက္ၾကသည္ ။

ဆန္းေရႊတိုးက သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြကို  သူက ဘယ္သူလဲ..နံမည္ သိလား....} လို႕ ေမးလိုက္သည္ ။ သူငယ္ခ်င္းေတြက သူ႕ကို နားမလည္သလို

ၾကည္႕လိုက္ၾကသည္ ။ ရစ္ခ်တ္က  ကိုဆန္း..မင္းက ေနာက္ေနတာလားကြာ...သိရက္နဲ႕ အတည္ေပါက္ နဲ႕ ေနာက္တာလား...} လို႕ ေမးလိုက္သည္ ။ ၿငိမ္းလတ္နဲ႕

 ဇံၿမင္႕မိုလ္တို႕ကေတာ႕ ဘာ ထင္ၿမင္ခ်က္မွ မေပး ။ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ေၿပာေနတာေတြကို နားေထာင္ေနသည္ ။

ဆန္းေရႊတိုးက  ( ငါ မေနာက္ပါဘူး..တကယ္ မသိလို႕ ေမးတာပါ ....) လို႕ေၿဖသည္ ။ ရစ္ခ်တ္က ( ဒီ ေစာ္ေလးက အင္တာနက္မွာ ပါ..ဂ်ာနယ္ေတြထဲ

သတင္းစာေတြထဲ ပါ နဲ႕ မင္းက ဘာလို႕ မသိရတာလဲ ကိုဆန္းရယ္....) လို႕ မယံုသလို ေၿပာလိုက္သည္ ။ ဆန္းေရႊတိုးက ရယ္သည္ ။

( ငါ တကယ္ မမသိတာပါ....) လို႕ ေၿပာသည္ ။ ရစ္ခ်တ္က ( သူ႕နံမည္က ၀သုန္နန္း ....တီး၀ိုင္း ေခါင္းေဆာင္ ကိုေပါလ္က သူ႕စတိုင္လ္ေလးက ဆန္းတာမို႕ မင္းမ်ား

 ၾကိဳက္မလား ဆိုၿပီး ေခၚလာတာ..ဘယ္လိုလဲ..သူဆိုတာေတြ မင္း ၾကိဳက္တယ္ မဟုတ္လား....) လို႕ ေၿပာလိုက္တဲ႕အခ်ိန္ တီး၀ိုင္း ေခါင္းေဆာင္ ကိုေပါလ္

ေရာက္လာသည္ ။

ရစ္ခ်တ္က ( ကိုေပါလ္ ..လာပါအံုုး....ကိုဆန္းကို ခင္ဗ်ား ေခၚလာတဲ႕ အဆိုေတာ္မေလး အေၾကာင္း ေၿပာၿပလုိက္ပါအံုး...) လို႕ ေၿပာလိုက္တဲ႕အခါ ကိုေပါလ္လည္း...(

 သူက က်ေနာ္တို႕ ဆိုေန တီးေနတဲ႕ ဟစ္ေဟာ႕ပ္ နဲ႕ မတူဘဲ ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္ေတြ ဆိုေတာ႕ ကိုဆန္းေရႊတိုးတို႕မ်ား အေၿပာင္းအလဲ ဆိုေတာ႕ တမ်ိဳး

သေဘာက်မလားလို႕ ေခၚလာခဲ႕တာပါ..အားမနာနဲ႕ေနာ္..မၾကိဳက္ရင္ ေနာက္ကို ေခၚမလာေတာ႕ပါဘူး....) လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။

ဆန္းေရႊတိုးက ( အဲ..ေခၚလာတာ ေက်းဇူးတင္တယ္...က်ေနာ္ တအား ၾကိဳက္တယ္ဗ်..ကိုေပါလ္ ....ၾကိဳက္တယ္..သူ႕ကို ေန႕တိုင္း လာဆိုခိုင္းပါ.....) လို႕

ေၿပာလိုက္သည္ ။ ကိုေပါလ္လည္းရယ္ၿပီး..( ေတာ္ပါေသးရဲ႕ ကိုဆန္းေရႊတိုးရယ္....အိုေက အိုေက...သူ႕ကို နည္းနည္းပါးပါး ေပးလည္း ရတယ္...သူက သီခ်င္း

ဆိုေနရရင္ကို ေက်နပ္ေနတာ..ဆင္းရဲရွာတယ္ဗ်ာ....မိဘေတြကို တဖက္တလမ္းက ေငြရွာေပးခ်င္ေနတာ..သူ႕ကို စီးရီး ထုတ္ေပးမယ္႕လူလည္း မရွိဘူး....)လို႕

ေၿပာၿပသည္ ။

( ကိုေပါလ္....လာဗ်ာ..ဟိုဖက္ခန္းကို..က်ေနာ္ ခင္ဗ်ားနဲ႕ စကားေၿပာခ်င္လို႕....)

ဆန္းေရႊတိုးက ကိုေပါလ္ကို ႏိုက္ကလပ္ရဲ႕ မန္ေနဂ်ာ အခန္းထဲကို ေခၚသြားသည္ ။ မန္ေနဂ်ာအၿဖစ္ ဆန္းေရႊတိုးက ခန္႕ထားတဲ႕ ညီညီလတ္ က ၿပာၿပာသလဲ (

ကိုဆန္း..ဘာလိုလဲ..ဘာလုပ္ေပးရမလဲ...) လို႕ ေမးလိုက္သည္ ။ ညီညီလတ္သည္ ဆန္းေရႊတိုး ေမြးထားတဲ႕ လူတေယာက္ ။ သူက ဂီတ အေၾကာင္း အကအခုန္ေတြ

 အေၾကာင္း ကလပ္ေတြ အေၾကာင္း သိတဲ႕ နားလည္တဲ႕ လူငယ္ တေယာက္မို႕ ဆန္းေရႊတိုးက အလုပ္ေပးထားတာ ။

( ငါနဲ႕ ကိုေပါလ္နဲ႕ သီးသန္႕ စကား ေၿပာခ်င္လို႕ မင္း အၿပင္က ေစာင္႕ ) လို႕ ညီညီလတ္ကို ေၿပာလိုက္သည္ ။

( ထိုင္..ကိုေပါလ္....)

( ဟုတ္..ကိုဆန္းေရႊတိုး...)

( က်ေနာ္႕ကို ကိုေပါလ္ ေခၚလာတဲ႕ အဆိုေတာ္ ေပါက္စေလး ၀သုန္နန္း အေၾကာင္း အေသးစိတ္ ေၿပာၿပပါဗ်ာ..က်ေနာ္ စိတ္၀င္စားလို႕...)

( အာ..အဟဲ..ကိုဆန္းေရႊတိုး..သိခ်င္ရင္ ေၿပာၿပရမွာေပါ႕....)

တီး၀ိုင္း တီးခတ္ေနတဲ႕ စင္ၿမင္႕ နားမွာ ဆန္းေရႊတိုးရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း  ဆန္းေရႊတိုး တေယာက္ ညီညီလတ္ အခန္းထဲမွာ ကိုေပါလ္နဲ႕ ဘာေတြ

ေဆြးေႏြးေနသလဲ ဆိုတာ သိခ်င္ေနၾကသည္ ။ ရစ္ခ်တ္က ( ကိုဆန္းက ေကာင္မေလးကို သေဘာက်သြားတယ္ ထင္တာဘဲ...) လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။

ဆန္းေရႊတိုး နဲ႕ ကိုေပါလ္တို႕ အခန္းထဲက ၿပန္ထြက္လာၿပီး တဲ႕ေနာက္ ကိုေပါလ္က တီး၀ိုင္းနားမွာ ကုလားထိုင္ေလးနဲ႕ ထိုင္ေနတဲ႕ ၀သုန္နန္း ကို

လွမ္းေခၚလိုက္သည္ ။

၀သုန္နန္း....

ဟုတ္...ကိုေပါလ္.....

ကိုဆန္းေရႊတိုးက နင္႕ကို ေန႕တိုင္း ငါတို႕နဲ႕ လိုက္လာ ဆိုပါ တဲ႕..ကဲ...နင္ အလုပ္ရသြားၿပီ......ၾကိဳးစား အလုပ္လုပ္..ဟုတ္လား.....

၀သုန္နန္းရဲ႕ မ်က္ႏွာေလး ၀င္းပသြားသည္ ။

ေက်းဇူးတင္ပါတယ္.....

အသံတုန္တုန္ေလး နဲ႕ ၀သုန္နန္းက ဆန္းေရႊတိုးကို ေၿပာလိုက္သည္ ။ သူ႕မ်က္ႏွာေလးက ၿပံုးၿပံဳးေလး ။ သေဘာေကာင္းမွန္း သိသာသည္ ။

အနီးကပ္ ေတြ႕ရေတာ႕ ဒီေကာင္မေလးရဲ႕ အသားအရည္က ေတာ္ေတာ္လွသည္ လို႕ ဆန္းေရႊတိုး သိလိုက္ရသည္ ။ တကယ္ေတာ႕ ဆန္းေရႊတိုး အနီး

ပတ္၀န္းက်င္မွာက ဒီလို ခပ္ေခ်ာေခ်ာေကာင္မေလးေတြက အမ်ားၾကီးဘဲ ။ လူဂုဏ္တန္ အသိုင္းအ၀ိုင္းက ေကာင္မေလးေတြက ဆန္းေရႊတိုးလို ဘီလ်ံနာ သူေဌးသား

တေယာက္ကို အရမ္း ခင္မင္ခ်င္ၾကတယ္ မဟုတ္လား ။

ေမြးေန႕ပါတီေတြကို ဖိတ္သည္ ။ ဆန္းေရႊတိုးက သိပ္ စိတ္မ၀င္စားလွ ။

ဆန္းေရႊတိုး ေဘာ္ဒါ တေယာက္နဲ႕ ခ်ိန္းထားတာကို သတိရလိုက္လို႕ ရစ္ခ်တ္တို႕ကို ေခၚၿပီး ကလပ္ကေန ထြက္ခဲ႕သည္ ။ ၿငိမ္းလတ္က ကားေပၚလည္း ေရာက္ေရာ (

 ကိုဆန္း..မင္း ဒီေကာင္မေလးကို သေဘာက်သြားလို႕လား...) လို႕ ေမးလိုက္ေတာ႕ ဆန္းေရႊတိုးက ( သူ သီခ်င္းဆိုတာကို ငါ

သေဘာက်ပါတယ္....သူ႕အမူအရာေလးကို ပို သေဘာက်တာ...သေဘာေကာင္းတဲ႕

ပံုေလးေလ...) လို႕ ေၿဖလိုက္သည္ ။ ဇံၿမင္႕မိုလ္က ( သူ႕ကို ပံ႕ပိုးေပးလိုက္ရင္ နံမည္ၾကီးလာႏိုင္တယ္..အခုက ပံုရိုးရိုးေလး ၿဖစ္ေနတယ္....ပညာရွင္ေတြ နဲ႕

ရွိဳင္းေပးလိုက္ရင္ ေတာက္ပတဲ႕

စတားေလး တေယာက္ ၿဖစ္လာလိမ္႕မယ္...မယံုရင္ လုပ္ၾကည္႕လိုက္ၾက..) လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ ရစ္ခ်တ္ကေတာ႕ အၿမဲတမ္း ေနာက္တတ္စတတ္တဲ႕လူ ဆိုေတာ႕

 (ဆန္းေရႊတိုးက ေၿမွာက္ေပးလိုက္ၿပီး စားလိုက္လို႕လည္း ရတယ္ေလ..ေၿမွာက္စားလိုက္တယ္ ဆိုတဲ႕ စကား အတိုင္းေပါ႕ ဟီးဟီး..) လို႕ ေၿပာေလသည္ ။

ၿငိမ္းလတ္က ( ကိုဆန္း က မမေမစီ တေယာက္လံုး ရွိေနေတာ႕ ေတာ္ရံု ေစာ္ေလးေတြကို စိတ္၀င္စားမွာ မဟုတ္ပါဘူးကြာ.....) လို႕ ၀င္ေၿပာလိုက္သည္ ။

ဆန္းေရႊတိုးက ဘာမွ မေၿပာဘဲ ၿပံဳးေနသည္  ။ ကားေမာင္းေနတဲ႕အခ်ိန္ ဦးထိုက္ဆီက ဖုန္းလာသည္ ။

( ကိုဆန္း....စကားေၿပာလို႕ ရလား..နည္းနည္း ေၿပာစရာ ရွိလို႕....)

( ရတယ္..ဦးထိုက္..ေၿပာပါ...)

( အဖိုးၾကီး အဖြားၾကီးက ကိုဆန္းကို ႏိုင္ငံၿခားခရီး ပို႕ေပးပါ တဲ႕ ေၿပာေနတယ္....ကိုဆန္း သြားမယ္ မဟုတ္လား...ဦးထိုက္ စီစဥ္လိုက္မယ္....)

( လတ္တေလာေတာ႕ က်ေနာ္ မအားေသးဘူး..ဦးထိုက္..လုပ္စရာေလးေတြ မၿပတ္ေသးလို႕.....)

( အိုေက ကိုဆန္း....ဦးထိုက္နဲ႕ ကိုဆန္း ဟိုတခါက ေနရာေလးမွာ ဘီယာေသာက္ၿပီး တိုင္ပင္ၾကရေအာင္ကြာ..ၿပန္သြားခ်င္တယ္

မဟုတ္လား..အဲဒီေနရာ..ဟားဟားဟား...)

( ဟိုေနရာလား..အင္း..သေဘာက်တယ္..ဦးထိုက္..ေကာင္းၿပီေလ..ဒီညေန အားရင္ က်ေနာ္ ဖုန္းေခၚလိုက္မယ္.....)

ဦးထိုက္ ေၿပာတဲ႕ေနရာက ၿခံ၀င္းၾကီး တခုရဲ႕ ၿမက္ခင္းၿပင္က်ယ္ၾကီးမွာ သီးသန္႕တဲအိမ္ေလးေတြနဲ႕ စားေသာက္လို႕ ရတဲ႕ စားေသာက္ဆိုင္တခုပါ ။ သူနဲ႕ ဦးထိုက္

ဘီယာသြားေသာက္ၾကေတာ႕ သူတို႕ကို လာၿပီး ဧည္႕ခံတဲ႕ ေကာင္မေလးေတြက တအား မိုက္လို႕ သူတို႕ ေတာ္ေတာ္ သေဘာက်ခဲ႕ၾကပါသည္ ။

ဦးထိုက္သည္ အသက္ ငါးဆယ္ ဆိုေပမယ္႕ ဘိုက္ခ်ပ္ခ်ပ္ နဲ႕ ၾကည္႕ေကာင္းဆဲ ဘဲၾကီး ။ ခုထိ မိန္းမ မယူေသးဘဲ လူပ်ိဳၾကီး ဘ၀နဲ႕ ကဲခ်င္တံုး ။ သူ႕လိုလူကို

အမိဖမ္းခ်င္ေနတဲ႕ ေစာ္ေတြက မ်ားလြန္းေနေတာ႕ ဦးထိုက္က အတည္ မလုပ္ရဲဘူး ။ ေစာ္လည္း မထားဘူး ။ ဟိုတယ္ စားေသာက္ဆိုင္ နဲ႕ အႏွိပ္ခန္း ေကတီဗီက

ေစာ္ေလးေတြကိုဘဲ ေငြေပးၿပီး လိုက္စားေနတဲ႕လူၾကီး ။

( အခု ကိုဆန္း ေတြ႕မယ္႕လူက ကားပြဲစားလား.....) လို႕ ၿငိမ္းလတ္က ေမးသည္ ။

( ကားပြဲစားစစ္စစ္ေတာ႕ မဟုတ္ပါဘူး.....တခါတေလ ၀ယ္ေရာင္း လုပ္တဲ႕ လူတေယာက္ေပါ႕ ၿငိမ္းလတ္...)

( သူ ၿပမယ္႕ကားက ဘာကားလဲ....) လို႕ ရစ္ခ်တ္က ေမးသည္ ။

( ဆူဘရူးေလး ပါ ...)

ဇံၿမင္႕မိုလ္က ( မေမစီ အတြက္လား...) လို႕ ေမးေတာ႕ ဆန္းေရႊတိုးက ( အင္း ) လို႕ ေၿဖလိုက္သည္ ။

ဒီေန႕ မေမစီရဲ႕ ေမြးေန႕ ၿဖစ္သည္ ။

ညေနပိုင္း မေမစီနဲ႕ ေတြ႕ဖို႕ ရွိသည္ ။ ဆူဘရူးကားေလးကို မေမစီရဲ႕ ေမြးေန႕ လက္ေဆာင္ အၿဖစ္ ေပးခ်င္သည္ ။ ဒါေၾကာင္႕ သူ ကားၾကည္႕ဖို႕ ထြက္လာတာ ။

မေမစီ ။

ေမစီတင္သိန္း ။

ေမစီတင္သိန္းကို ၿငိမ္းလတ္ နဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး ဆန္းေရႊတိုး သိရတာ ။

မေမစီက ၿငိမ္းလတ္ အကိုရဲ႕ ရည္းစား ။

ၿငိမ္းလတ္ရဲ႕ အကုိ ေသသြားေတာ႕ ဆန္းေရႊတိုးတို႕ နာေရးအလုပ္ေတြ လိုက္ လုပ္ေပးၾကရင္းနဲ႕ မေမစီနဲ႕ ဆံုၾက ခင္မင္မိၾကသည္ ။ မေမစီသည္ မိန္းမဆံပင္ေတြ

ညွပ္ ၿပင္တဲ႕ အလုပ္ကို လုပ္သည္ ။ ေငြ အရင္းအႏွီး မရွိလို႕ အလုပ္ေတာ္ေပမယ္႕လည္း သူမ်ား ဆိုင္တဆိုင္မွာ လုပ္ရသည္ ။

မေမစီသည္ ၿဖဴၿဖဴေဖြးေဖြး ေရေဆးငါးၾကီးလို႕ ေၿပာရမည္ ။ ရင္ထြားထြား တင္ကားကား နဲ႕ ၿဖဴၿဖဴေဖြးေဖြး တတံုးတခဲၾကီး ေပါ႕ ။ မေမစီက ၿငိမ္းလတ္ အကို

ဖုန္းလတ္နဲ႕ ၿပင္ဆင္ စိတ္ကူးထားတဲ႕ေရွ႕ေရးေတြ အကုန္လံုးက ဖုန္းလတ္ ေသသြားလို႕ ပ်က္စီးၿပိဳကြဲသြားတဲ႕အခ်ိန္ စိတ္ဓါတ္ေတြ အရမ္းက်ေနသည္ ။

ဆန္းေရႊတိုးသည္ ကိုဖုန္းလတ္နဲ႕လည္း ခင္သည္ ။ မေမစီကိုလည္း သနားမိသည္ ။

ကိုဖုန္းလတ္ ေသၿပီးလို႕ ေၿခာက္လေလာက္ ၾကာတဲ႕အခ်ိန္ ဆန္းေရႊတိုးသည္ ၿငိမ္းလတ္နဲ႕ တိုင္ပင္ၿပီး မေမစီကို လိုအပ္တဲ႕ အကူအညီေတြ ေပးဖို႕ လုပ္သည္ ။

သူ႕မိဘေရာ ဦးထိုက္ေရာမသိဘဲ သူ႕ကိုယ္ပိုင္ ရွိေနတဲ႕ ေငြေတြနဲ႕ မေမစီကို ဆံပင္မိတ္ကပ္ အလွၿပဳၿပင္ေရး ဆိုင္တဆိုင္ ဖြင္႕ဖို႕ မတည္ေပးလိုက္သည္ ။

ဆန္းေရႊတိုးက သူ ဒီလို အကူအညီေပးတာေတြကို လူမသိေစပါနဲ႕လို႕ မေမစီကိုေရာ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုပါ ေသေသခ်ာခ်ာ မွာထားသည္ ။ မေမစီကို ဖန္ခ်င္လို႕ သူ

အခုလို ေငြထုတ္ၿပီး ကူညီတာ မဟုတ္ဘူး လို႕ ၿငိမ္းလတ္ အပါအ၀င္ ေဘာ္ဒါေတြကို ေၿပာသည္ ။

ၿငိမ္းလတ္တို႕က ( မင္းစိတ္ကို ဒို႕ သိပါတယ္ကြာ....မင္း ေစတနာသက္သက္နဲ႕ ကူညီတယ္ ဆိုတာ ဒို႕အားလံုး သိၾကပါတယ္ ) လို႕ ေၿပာၾကသည္ ။

မေမစီရဲ႕ ဆိုင္ေလးသည္ ဆန္းေရႊတိုးရဲ႕ ပံ႕ပိုးမွဳေတြေၾကာင္႕ အဆင္ေၿပေၿပနဲ႕ ဖြင္႕ႏိုင္လိုက္သည္ ။ မေမစီရဲ႕ အရည္အခ်င္းနဲ႕ ၾကိဳးစားမွဳေတြေၾကာင္႕ တႏွစ္အတြင္း

 စီးပြားတိုးတက္လာသည္ ။

မေမစီရဲ႕ ( ေမစီ ၿဗဴတီ စလြန္း ) ကို ဆန္းေရႊတိုး ဆိုင္ဖြင္႕ပြဲေန႕မွာ ေရာက္ၿပီးကထဲက တခါမွ ထပ္ မေရာက္ဘူး ။ မေမစီနဲ႕ ဖုန္းေပၚမွာဘဲ

စကားေၿပာၿဖစ္သည္ ။

ၿငိမ္းလတ္နဲ႕ တဆင္႕ဘဲ ေငြထပ္လိုတာေတြကိုလည္း ပို႕ေပးခဲ႕သည္ ။

ဒါေပမယ္႕ တေန႕မွာေတာ႕ မေမစီရဲ႕ ဖုန္းကို သူ မေမွ်ာ္လင္႕ထားတဲ႕အခ်ိန္ ရလိုက္သည္ ။

( ကိုဆန္းေလး.....မေမစီပါ......ကိုဆန္းေလး အလုပ္မ်ားေနလား.....)

( အလုပ္လား..က်ေနာ္က အလုပ္လုပ္တဲ႕လူမွ မဟုတ္လား..လည္ရာ ၿပန္စားေရး ဆိုတာ က်ေနာ္႕အလုပ္ေပါ႕...ၿပန္ေတာင္ မစားပါဘူးဗ်ာ..ၾကံဳရာ ဆိုင္ မွာ

စားလိုက္တာပါဘဲ....)

မေမစီက ရယ္သည္ ။

( ကိုဆန္း အခု တေယာက္ထဲလား..ၿငိမ္းလတ္တို႕ အတူ ရွိလား....) လို႕ မေမစီက ေမးလိုက္သည္ ။

( မရွိဘူး..မမေရ..သူတို႕ အလုပ္ေတြ ရွိလို႕ မလာဘူး..က်ေနာ္ တေယာက္ထဲ....ေခြးေတြနဲ႕ အလုပ္ရွဳပ္ေနတယ္....က်ေနာ္ ေခြး အသစ္ေတြ ဂ်ာမဏီက မွာတာ

ေရာက္လာလို႕.....)

( ဟယ္....ဂ်ာမန္ရွဲပတ္ ေတြလား...ေပါက္စေလးေတြ မွာတာလား....)

( ဟုတ္တယ္..မမေမစီ....အထီးတေကာင္..အမတေကာင္ မွာတာ..သူတို႕ကို တေန႕က် ေဖါက္မွာေလ....)

( အင္း ရွင္ဘုရင္႕ပုဆိုး ပိုးခ်ည္း ဆိုတာ...ဒါေပါ႕..ကိုဆန္းအတြက္က အကုန္ လုပ္ႏိုင္တယ္ေလ....ေခြးေတာင္ ဂ်မဏီက မွာေမြးတာ..ခိခိ.....၀မ္းသာပါတယ္

ေမာင္ေလးရယ္...ေမာင္ေလး ကိုဆန္းတို႕ ဒီထက္ ခ်မ္းသာ က်န္းမာ အဆင္ေၿပ လိုတာ ၿပည္႕စံုၾကပါေစ မမ အၿမဲ ဆုေတာင္းေနတာပါ...)

( မမလည္း အလုပ္ အဆင္ေၿပတယ္ မဟုတ္လား....)

( ေၿပတယ္..ေမာင္ေလး..မမလည္း ၾကိဳးစား လုပ္ေနတယ္.....ဒါေတြ အားလံုးဟာ ေမာင္ေလးရဲ႕ ေက်းဇူး..ေမာင္ေလးေၾကာင္႕ ၿဖစ္လာတာေတြပါ.....)

ဆန္းေရႊတိုးလည္း သူ႕ကို ဒီလို ေၿပာၾကရင္ မေနတတ္ပါ ။ သူက ကူညီတတ္ေပမယ္႕ ဒီလို မ်က္ႏွာေရွ႕ထားၿပီး ခ်ီးမြမ္းၾကရင္ သူ မေနတတ္ ။

( မမေမစီ..လိုတာရွိ အားမနာနဲ႕ေနာ္ ဖုန္းဆက္လိုက္....အခ်ိန္မေရြး......)

( ဘာမွ မလိုပါဘူးကြယ္...အင္း..လိုတာ ရွိရင္လည္း မမ ဆက္မွာပါ..ကိုဆန္း....အခု ဆက္တာလည္း ..ကိုဆန္း ဒီေန႕ ညေန အားလားလို႕ ေမးခ်င္လို႕...)

( အင္း..အားတယ္ လို႕ဘဲ ဆိုရမွာပါဘဲ....မမ ဘာလုပ္စရာ ရွိလို႕လဲ..အားမနာနဲ႕ ေၿပာ..က်ေနာ္ ကူညီမယ္..ကားလိုခ်င္ရင္လည္း ေၿပာ....ကားတစီး

ပို႕ေပးရမလား..မမ ကားေမာင္းတတ္တယ္ မဟုတ္လား...)

( မမ ဘာ အကူအညီမွ မလိုပါဘူး..မမ ကိုဆန္းနဲ႕ ေတြ႕ခ်င္လို႕...ကိုဆန္း မမဆိုင္ကို လာခဲ႕မလားဟင္....မမ ဆိုင္က ေၿခာက္နာရီဆို ပိတ္ၿပီ...လာခဲ႕ေနာ္..မမ

ေစာင္႕ေနမယ္....)

( ဟုတ္..လာခဲ႕မယ္ မမ..)

ညေန ေၿခာက္နာရီခြဲေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္မွာ ဆန္းေရႊတိုး သည္ မမေမစီရဲ႕ ( ေမစီ ၿဗဴတီဆလြန္း ) ကို ေရာက္သြားပါသည္ ။

မေမစီ တေယာက္ထဲ ရွိေနသည္ ။

( လာ ကိုဆန္း..အထဲကို....သြားရေအာင္.....)

ဆိုင္ အေနာက္ဖက္မွာ မေမစီရဲ႕ သီးသန္႕ အခန္းေလး ရွိသည္ ။ ေသးေပမယ္႕ ကုတင္ေလး တလံုး နဲ႕ ပက္လက္ကုလားထိုင္ေလး တလံုး ရွိေနသည္ ။

မေမစီရဲ႕ အေနာက္ကေန ဒီ အခန္းေလးထဲကို ၀င္လိုက္သြားရတဲ႕အခ်ိန္ ဆန္းေရႊတိုးရဲ႕ ရင္ေတြ တဒံုးဒံုး ခံုလာသည္ ။ မမေမစီရဲ႕ ခါးေသးေသးရဲ႕ ေအာက္ က

စြင္႕ကားထြက္ေနတဲ႕ တင္ပါးလွလွေတြက ၿမင္တာနဲ႕ စိတ္ရိုင္းေတြ ဆူေ၀ထၾကြစရာ ။ ဘယ္သူမွ မရွိေနတဲ႕ ဆလြန္းထဲမွာ သူနဲ႕ မေမစီနဲ႕ ႏွစ္ေယာက္ထဲ

မဟုတ္လား ..။

ကိုဖုန္းလတ္ မေသခင္တံုးက ကိုဖုန္းလတ္နဲ႕ မေမစီတို႕ ရည္းစား သဘာ၀ ႏွစ္ေယာက္ခ်င္း ခ်ိန္းေတြ႕ၾကတဲ႕အခါ သူတို႕ကို ေခ်ာင္းေၿမာင္း ၾကည္႕ခဲ႕တဲ႕ ၿငိမ္းလတ္က

သူ ၿမင္ခဲ႕ရတာေတြကိုသူငယ္ခ်င္း အရင္းအၿခာေတြမို႕ ဆန္းေရႊတိုးကို အားလံုး ေၿပာၿပခဲ႕သည္ ။ ကိုဖုန္းလတ္နဲ႕ မေမစီတို႕ ဆိတ္ကြယ္ရာမွာ ဘာေတြ လုပ္ၾကသည္

 ဆိုတာေတြကို အေသးစိတ္ ေၿပာၿပခဲ႕သည္ ။

ဒါေၾကာင္႕ မေမစီရဲ႕ မိေမြးတိုင္း အလွအပေတြကို ၿမင္ဘူးတဲ႕ ၿငိမ္းလတ္က သူ႕ကို ေၿပာၿပခဲ႕တာေတြကို ၿပန္လည္ ၾကားေယာင္မိသည္ ။

အခန္းေလးက က်ဥ္းသည္ ။

မေမစီနဲ႕ ဆန္းေရႊတိုးတို႕ အရမ္း နီးကပ္ေနသည္ ။ မေမစီဆီက ေရေမႊးနံ႕ သင္းသင္းေလးကို သူ ရေနသည္ ။

( ေမာင္ေလး..ကိုဆန္း..အခု ရည္းစားေတြ ဘာေတြ ရွိေနရေနၿပီလား..)

( မရွပါဘူး..မမရယ္..သူငယ္ခ်ငး္ေတြနဲ႕ဘဲ ေပ်ာ္ေနေတာ႕ အခ်ိန္အား မရွိသလို ၾကိဳက္တဲ႕သူလည္း မေတြ႕ေသးပါဘူး....) လို႕ ရယ္ၿပီး ေၿပာလိုက္သည္ ။

( လာ ကိုဆန္း.....)

မေမစီက ကုတင္ေပၚမွာ သူနဲ႕ အတူတူ ယွဥ္တြဲကာ ထိုင္လိုက္သည္ ။

( ကိုဆန္းကို မမက ေပးခ်င္တဲ႕ လက္ေဆာင္ေလးေတြ ရွိလို႕....ဒီလို မမနဲ႕ ေတြ႕တာ ဘယ္သူ႕မွ မေၿပာၿပနဲ႕ကြာယယယယ) လို႕ ေၿပာၿပီး ဆန္းေရႊတိုးကို

ဖက္လိုက္ပါါသည္ ။

( မေမစီ...က်ေနာ္...က်ေနာ္.....)

( သိတယ္..ေမာင္ေလးက ဘာ ေမွ်ာ္လင္႕ခ်က္နဲ႕မွ ကူညီခဲ႕တာ မဟုတ္ဖူး ဆိုတာ.....ဒါေပမယ္႕ေလ..မမက ေမာင္ေလးကို ၿပဳစုေပးခ်င္တယ္...ကိုဆန္းေလးရယ္....)

( မမ....မ....မ....မ..လုပ္ပါနဲ႕....ေန...ေန....ေနပါေစ...)

( ဟင္႕အင္း...ေမာင္ေလးကို မမ ၿပဳစုရမွ ၿဖစ္မယ္...ဒီတခါထဲ မဟုတ္ဖူးေနာ္...ေမာင္ေလးကို အခုလို တိတ္တဆိတ္ အၿမဲ ၿပဳစုေပးမွာ....)

မမေမစီသည္ သူ႕ခါးက ခါးပတ္ကို ၿဖဳတ္ေနသည္ ။ တခုၿပီး တခု ဖြင္႕ခြ်တ္ေနသည္ ။

( အို...မမ.....)

မေမစီသည္ သူ႕ဖြားဖက္ေတာ္ကို တင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္ထားေနၿပီ ။

( မထင္ထားဘူး..ကုိဆန္းရယ္..ကိုဆန္းက တကယ္ ၾကီးတယ္.......)

မေမစီရဲ႕ ႏွဳတ္ခမ္းၿပဲၿပဲ ထူထူေတြက သူ႕လိင္တန္ထိပ္ဖူးကို တၿပြတ္ၿပြတ္နဲ႕ စုတ္ေပးေနပါၿပီ ။

( အိုး......မမ.....မမ........အား.......အား......)

( အိုး....မမ.......အား........အား................)

မေမစီရဲ႕ ပညာသားပါပါနဲ႕ စုတ္ေပးတာေတြေၾကာင္႕ ဆန္းေရႊတိုး တေယာက္ လမ္းဆံုးကို ေရာက္ခါနီး ၿဖစ္သြားသည္  ။ တုန္တုန္ရီရီနဲ႕ သုတ္ရည္ေတြ ထိန္းမရဘဲ

 ပန္းထြက္ေတာ႕မယ္႕ဆဲဆဲ ...။

မေမစီက သူ႕ဖြားဖက္ေတာ္ကို ပါးစပ္ထဲက ထုတ္ေပးလိုက္သည္ ။

( ေကာင္းလား...ေမာင္ေလး.....)

( ေကာင္းတယ္ ....မမ.....အရမ္းေကာင္းတယ္......)

( ကဲ.....မမကိုေရာ ယက္ေပးမလား...)

( ရတယ္ေလ..မမ....ယက္ေပးမယ္......)

မေမစီသည္ ကိုယ္ေပၚက အ၀တ္ေတြကို တခုမက်န္ ခြ်တ္ပစ္လိုက္သည္ ။

အရပ္ၿမင္႕ ေတာင္႕တင္းစိုေၿပတဲ႕ မေမစီသည္ ခါးေသး ဘိုက္ခ်ပ္တာေၾကာင္႕ တင္ပါးၾကီးေတြက အေနာက္ကို

ေကာ႕ထြက္ကားေနတာက ဆန္းေရႊတိုးရဲ႕ ကာမစိတ္ရိုင္းေတြကို တ၀ုန္း၀ုန္း ထၾကြေစသည္ ။

ပက္လက္လွဲေပးလိုက္တဲ႕ မေမစီရဲ႕ ေပါင္တန္ေတြ ၾကားထဲက မို႕ေဖါင္းေနတဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးကို အငမ္းမရနဲ႕

သူ ယက္ေပးလိုက္သည္ ။ မေမစီသည္ ရည္းစား ၿဖစ္သူ ေသဆံုးၿပီး ကထဲက ငတ္ၿပတ္ေနပံုရသည္ ။

“ အို..ေမာင္ေလးရယ္...အမေလး....အို႕...အိ.....အ......” နဲ႕ အသံမ်ိဳးစံုထြက္ကာ ေပါင္ေတြကို အစြမ္းကုန္ ၿဖဲကား

ဖင္ၾကီးေတြ တဆတ္ဆတ္ ခါၿပီး ဆန္းေရႊတိုး ယက္သမွ်ကို ခံယူေနေပသည္ ။

မေမစီနဲ႕ ပြင္႕လင္း ၿမင္သာသြားၿပီ ။ ကူညီတံုးက ဒါေတြကို ေမွ်ာ္လင္႕မထားခဲ႕တာ အမွန္ပါဘဲ ။ သေဘာရိုးနဲ႕

သနားလို႕ ကူညီခဲ႕တာပါ ။ အခုေတာ႕ မေမစီက သူ႕ကို ရက္ရက္ေရာေရာနဲ႕ သူ႕မွာ ရွိတဲ႕ အဖိုးတန္ အမ်ိဳးမွန္

ေတြကို အကုန္ ေပးေနၿပီ ။

မေမစီရဲ႕ ၿပဴးေထာင္ေနတဲ႕ အစိေလးကို လ်ာထိပ္နဲ႕ ကလိကစားေပးလိုက္ေတာ႕ မေမစီ ထြန္႕ထြန္႕လူးသြားၿပီး

ကာမပန္းတိုင္းကို တက္လွမ္း ေရာက္သြားသည္ ။

“ အိုး....ကိုဆန္းရယ္...မင္းေလး ဒါေတြ တတ္ေနမွန္း မမ တကယ္ မသိခဲ႕တာပါ..အဲ႕လိုမွန္း သိရင္ ေမာင္ေလးကို

မမ ေစာေစာထဲက ေပးေကြ်းပါတယ္ကြာ....” လို႕ ေၿပာေလသည္ ။

“ လာ..မမကို ခ်စ္ေပးေတာ႕ ေမာင္ေလး....” လို႕ ေၿပာၿပီး သူမကိုယ္ေပၚကို တက္ခိုင္းတဲ႕အခါ ဆန္းေရႊတိုးလည္း

မေမစီအေပၚကို တက္လိုက္ၿပီး ေပါင္ၾကားက ေရႊၾကဳတ္ေပါက္ကုိ သူ႕ဒုတ္နဲ႕ ေတ႕ေထာက္လိုက္သည္ ။

“ ဟင္း..နည္းတာၾကီး မဟုတ္ပါလားကြာ....လူနံပိန္ ကြ်ဲဂ်ိဳလိန္ေလး....ခိခိ.....”

ဆန္းေရႊတိုးလည္း သူ႕ဒစ္ဖူးၾကီးကို ေရႊၾကဳတ္ေပါက္ထဲကို ဖိသြင္းလိုက္သည္ ။ ဘာဂ်ာမွဳတ္ထားလို႕ ေစာက္ရည္

ေတြေရာ သြားရည္ေတြေရာ စိုစိုရႊဲေနတဲ႕ မေမစီရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ထဲကို သူ႕လထစ္ဖူးၾကီး ပိကနဲ ၀င္ေရာက္ သြားတဲ႕

အခါ ၿပတ္လပ္တာ ၾကာေနၿပီ ၿဖစ္တဲ႕ မေမစီသည္ ( အို႕ဟို....အို႕ဟို ….      အာအာအာအာ......အား....အား....အီး.....)

လို႕ အသံေတြ ထြက္လ်က္ အၾကိဳက္ေတြ႕သြားေပသည္ ။

ဆန္းေရႊတိုးလည္း ၿဖဴၿဖဴေတာင္႕ေတာင္႕ ေရေဆးငါးၾကီးကို ပံုစံ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ အားရပါးရ လိုးေလေတာ႕သည္ ။

မေမစီသည္ သေဘာေကာင္းစြာနဲ႕ သူ လိုခ်င္တဲ႕ ပံုစံေတြကို ေနေပးသည္ ။ ဖင္ကုန္းေပးသည္ ။ အေပၚက တက္

ေဆာင္႕ေပးသည္ ။ လီးကို အခါခါ စုတ္ေပးသည္ ။

စိတ္တိုင္းက် သံုးခ်ီ လိုးၿပီးတဲ႕အခ်ိန္ မေမစီက မမ နဲ႕အတူ ေရခ်ိဳးပါ ကိုဆန္းရယ္...လို႕ ေခၚတာေၾကာင္႕ မေမစီ

ရဲ႕ ဆိုင္ေလးက ေရခ်ိဳးခန္းမွာ အတူတူ ေရခ်ိဳးၿဖစ္ၾကသည္ ။ မေမစီသည္ သူ႕လီးကို က်က်နန ေဆးေၾကာ သန္႕

စင္ေပးသည္ ။ ဆန္းေရႊတိုးက တံု႕ၿပန္ ေစတနာနဲ႕ သူမ ေစာက္ဖုတ္ကိုလည္း ႏွိဳက္ခြ်တ္ကာ ေဆးေၾကာေပးလိုက္

သည္ ။ တေယာက္ ပစၥည္းကို တေယာက္က ကိုင္တြယ္ေနေတာ႕လည္း စိတ္ေတြက ၿပန္ထၾကြလာရသည္ ။

မေက်ပြဲေလး တပြဲ ထပ္ ဆြဲလိုက္ၾကရသည္ ။ မေမစီက ဖင္ပူးေတာင္း ေထာင္ေပးတာေၾကာင္႕ ဖင္ၾကီးေတြရဲ႕

အေပၚကို တက္ခြၿပီး လီးကို အေပၚက ေအာက္ “ ေၿမစိုက္လိုးနည္း ” နဲ႕ တစြပ္စြပ္ လိုးလိုက္ရတာ ဆန္းေရႊတိုး

အရမ္းကို အရသာေကာင္းလွသည္ ။

မေမစီသည္ ကားေမာင္းတတ္ေပမယ္႕ ကားမရွိေသး ။ ဆန္းေရႊတိုးလည္း မေမစီ ကို အိမ္တိုင္ရာေရာက္ လိုက္ပို႕

ေပးလိုက္သည္ ။

“ ေမာင္ေလး....မမ တခုေတာႈ ေတာင္းပန္ခ်င္တယ္ကြယ္...မမနဲ႕ ကိုဆန္းတို႕ အေၾကာင္းကို သူငယ္ခ်င္းေတြကို

ေတာင္ မေၿပာပါနဲ႕ကြယ္..ဒါ ဒို႕ႏွစ္ေယာက္ထဲ သိထားတဲ႕ဟာ...”

“ အင္း..စိတ္ခ်ပါ မမ . .မေၿပာပါဘူး.....”

မေမစီ ကားလိုမွန္း သိေနတာေၾကာင္႕ ဆန္းေရႊတိုးသည္ မေမစီအတြက္ ေမြးေန႕လက္ေဆာင္ ကားတစီး

 ၀ယ္ေပးဖို႕ ဆံုးၿဖတ္ခဲ႕သည္ ။

ၿပန္ေတြ႕ရတဲ႕ သူေဌးသား

ဒီေန႕ မနက္ ေနသာသည္ ။

“ သမီးေရ ….     ရွင္ေစာ......မိရွင္ေစာ..ဒီမွာ ညည္းရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြ လာေနတယ္...မို႕မို႕ေရာ ညြန္႕ညြန္႕ေရႊေရာ....”

အေမ႕ေအာ္ေခၚသံေၾကာင္႕ မိရွင္ေစာ အိမ္ေပၚထပ္က ေၿပးဆင္းခဲ႕သည္ ။

မို႕မို႕တို႕နဲ႕ ဟုိဖက္ရြာက အလွဴကို သြားၾကမလို႕ ခ်ိန္းထားၾကသည္ေလ ။

အိမ္ေရွ႕မွာ ၀တ္ေကာင္းစားလွနဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြ သူ႕ကို ေစာင္႕ေနၾကသည္ ။ အုပ္ေကာင္းလို႕ အေဖတို႕

 အေမတို႕က စိတ္ခ်သည္ ။ အလွဴလုပ္တာကလည္း အေဖ႕သူငယ္ခ်င္း လင္မယားေလ ။

အေမ႕ကို ႏုတ္ဆက္ၿပီး မိရွင္ေစာတို႕ အိမ္ကေန ထြက္ခဲ႕ၾကသည္ ။

အရီးေလးေရႊစာတို႕ ၿခံထဲက ၿဖတ္ၿပီး အေနာက္က ကြင္းထဲကို မိရွင္ေစာတို႕ အုပ္စု ေရာက္လာၾကသည္ ။

 ဒီအခ်ိန္မွာေခ်ာင္းရိုးအတိုင္း လာေနၾကတဲ႕ ၿမင္းစီးသမား ေလးေယာက္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။

ထန္းေတာေလးထဲကေန ဒုန္းဆိုင္း စီးလာတဲ႕ ၿမင္းသမားေတြကို ၾကည္႕ၿပီး မို႕မို႕က ( ဒီဘဲေတြက ရုပ္ရွင္ထဲက

 ဇာတ္လိုက္ေတြ က်ေနတာဘဲ ...ဂ်င္းေဘာင္းဘီေတြ ဦးထုပ္ေတြနဲ႕..” လို႕ ေ၀ဖန္လိုက္ရာက တၿဖည္းၿဖည္းနဲ႕

 နီးကပ္လာတဲ႕အခါ မို႕မို႕တေယာက္ ပါးစပ္ အေဟာင္းသား ၿဖစ္သြားတာကို မိရွင္ေစာ ေတြ႕ရသည္ ။

( ဟယ္....ဒါ...ဒါ.......ဒါ...ငါ႕အေဖရဲ႕ သူေဌး.....ရဲ႕သား.......ဘဲ..မိရွင္ေစာရဲ႕.......)

မိရွင္ေစာလည္း မို႕မို႕ ၿပတဲ႕ သူတို႕ဆီ ကို ဦးတည္ စီးလာေနတဲ႕ ဘဲ ကို ၾကည္႕လိုက္သည္ ။

အညိဳေရာင္ ၿမင္း လွလွၾကီးနဲ႕ ကိုလူေခ်ာ ။

ဟိုတခါ ကားၾကီးထဲမွာ ေကာင္မေလးတအုပ္နဲ႕ ရယ္ေမာေနတဲ႕ သူေဌးသား ။

သူတို႕ အုပ္စုကို ၿမင္လို႕ သူေဌးသားနဲ႕ အဖြဲ႕သည္ ၿမင္းေတြရဲ႕ အရွိန္ကို ေလ်ာ႕ခ်ၿပီး ၿဖည္းၿဖည္းမွန္မွန္ စီးလာၾကတာကို သတိထားမိသည္ ။

ေတာ္ေတာ္ေလး နီးလာေတာ႕ “ ဘယ္သြားၾကမလို႕လဲ...” လို႕ သူေဌးသားက စၿပီး ေမးလိုက္သည္ ။ မိရွင္ေစာတို႕

အထဲမွာ ႏုတ္သြက္တဲ႕ ညြန္႕ညြန္႕ေရႊက “ ဟိုဖက္ရြာကို..အလွဴသြားမလို႕..” လို႕ ၿပန္ေၿဖလိုက္သည္ ။

သူေဌးသားရဲ႕ အေဖၚတေယာက္က “ က်ေနာ္တို႕ေရာ လိုက္ခဲ႕လို႕ ရမလား...” လို႕ ၿပံဳးစိစိနဲ႕ ေမးလိုက္သည္ ။

ညြန္႕ညြန္႕ေရႊက “ မရဘူး....မရဘူး.....” လို႕ ရယ္ၿပီး ၿပန္ေၿပာလိုက္သည္ ။

မိရွင္ေစာကေတာ႕ သူတို႕ကို မၾကည္႕ဘဲ ခပ္တည္တည္နဲ႕ ဆက္ေလ်ာက္လိုက္သည္ ။ ( အ၀ါေရာင္ေလး က သိပ္လွတာဘဲ..တကယ္....) လို႕ ေၿပာလိုက္တဲ႕

သူေဌးသားရဲ႕ အသံကို ၾကားလိုက္ရသည္ ။ မိရွင္ေစာတို႕ အုပ္စု ထဲမွာ အ၀ါေရာင္ ၀တ္တာ မိရွင္ေစာေလ ။

သူတို႕ ဆက္မလိုက္လာဘူး ။ မိရွင္ေစာတို႕ အုပ္စုလည္း ( ဟိုတေယာက္က နင္႕ဘဲ..ဒီတေယာက္က ငါ႕ဘဲ ) နဲ႕

ေနာက္ေၿပာင္ၿပီး ထြက္လာခဲ႕ၾကသည္ ။ မို႕မို႕က “ ၿမင္းညိဳၾကီးနဲ႕ ကိုကို ကေတာ႕ ငါ႕သူငယ္ခ်င္းေလး မိရွင္ေစာ ရဲ႕ ဘဲ ….     မိရွင္ေစာေရ....သူေဌးၾကီး

ကေတာ္ ၿဖစ္လာရင္ မို႕မို႕ကို မေမ႕နဲ႕ေနာ္ . . ” လို႕ စသည္ ။

မိရွင္ေစာကို လွတယ္ ေၿပာတဲ႕ သူေဌးသားကို ရင္ခံုမိတာေတာ႕ အမွန္ဘဲ ။

ပါးစပ္ကေတာ႕..“ အမေလး..မို႕မို႕ရယ္....သူေဌးသားမို႕ အထင္ၾကီးၿပီး ၾကိဳက္မယ္႕ မိန္းမစားမ်ား ထင္ေနသလား...

ဟြန္း....ေ၀းေသး........” လို႕ ေၿပာလိုက္တာေပါ႕ ။

သူတို႕အိမ္ကို ေရာက္ဖူးတာမို႕ တအားနင္း ခ်မ္းသာတဲ႕ သူတို႕နဲ႕ ကိုယ္နဲ႕က မိုးနဲ႕ေၿမလို ကြာၿခား လြန္းတာမို႕

ေခါင္းထဲ မထည္႕တာဘဲ ေကာင္းပါတယ္ လို႕ စိတ္ကူး အေတြးေတြကို ရပ္တန္႕လိုက္မိသည္ ။

ၿမင္ၿမင္ၿခင္း ခ်စ္မိသြားသည္

ၿပာမွိဳင္းတဲ႕ ေတာင္တန္းၾကီးေတြ နဲ႕ စိမ္းညိဳ႕ေနတဲ႕ ေတာတန္းေလးေတြသည္ ၿပာလဲ႕လဲ႕ ေကာင္းကင္ၾကီးနဲ႕ လိုက္ဖက္လွသည္ ။

အၿပာေရာင္ ေကာင္းကင္ၾကီးမွာ ငွက္တအုပ္သည္ တန္းစီကာ ပ်ံသန္းေနသည္ ။

ဆန္းေရႊတိုး ၿမင္းစီးေနသည္ ။

တေယာက္ထဲ စီးၿခင္း မဟုတ္ ။ သူ႕ေရာင္းရင္းေတြနဲ႕ တေပ်ာ္တပါးၾကီး စီးေနၾကတာ ၿဖစ္သည္ ။

ၿငိမ္းလတ္..ဇံၿမင္႕မိုလ္ နဲ႕ရစ္ခ်တ္တို႕သည္ ဆန္းေရႊတိုးရဲ႕ အရင္းအၿခာ ေရာင္းရင္းေတြပါ ။ ငယ္ငယ္ထဲက  သြားအတူ လာအတူ စားအတူ ေက်ာင္းေနဖက္ေတြ ။

“ ရြာသာယာ ” က ၿခံထဲမွာ ဆန္းေရႊတိုးတို႕ မိသားစုပိုင္ ၿမင္းေတြ ထားသည္ ။

စေနနဲ႕ တနဂၤေႏြေန႕ေတြမွာ ဆန္းေရႊတိုးတို႕ မိသားစုေတြ ၿမင္းသြားစီးေလ႕ရွိသည္ ။ ဦးေရႊတိုး က ၿမင္း ၀ါသနာပါ ၿမင္းခ်စ္တာေၾကာင္႕ ၿမင္းေကာင္းေတြ လာေရာင္းၾကရင္လည္း

၀ယ္ထားသည္ ။ ဦးထိုက္ကလည္း ၀ယ္၀ယ္ထားသည္ ။ ခုေတာ႕ ၿမင္းေတြ အမ်ားၾကီးဘဲ ။

ဆန္းေရႊတိုးသည္ သူ႕ေရာင္းရင္းေတြကို ေခၚသြားေလ႕ရွိသည္ ။

 ဒီေန႕ သူတို႕ တအား ေပ်ာ္သည္ ။ လယ္ကြင္းၿပင္ထဲမွာ ေကာင္မေလး တအုပ္နဲ႕ ဆံုလို႕ ။

ေကာင္မေလးေတြက အနီးအနားက ရြာတရြာက ၿဖစ္မည္ ။ ေကာင္မေလး သံုးေယာက္ အနက္ တေယာက္က ေတာ္ေတာ္လွသည္ ။ ရုပ္ကေလးေရာ

ကိုယ္လံုးေလးေရာ ။ ဆန္းေရႊတိုးတို႕ အုပ္စုသည္ ရြယ္တူ ေကာင္မေလးေတြကို ေတြ႕တဲ႕အခါ စခ်င္ေနာက္ခ်င္ၾကသည္ ။ ေကာင္မေလးေတြရဲ႕

မ်က္ေစာင္းေလးေတြက ခ်စ္စရာေကာင္းလွသည္ လို႕ ရစ္ခ်တ္က ေၿပာသည္ ။

 ( ငါက ဆံပင္ အရွည္ၾကီးနဲ႕ အ၀ါေရာင္ေလး ၀တ္ထားတဲ႕ ေကာင္မေလးကို အရမ္းၾကိဳက္သြားတယ္ကြာ.....ငါ သူ႕ကို

ထပ္ေတြ႕ခ်င္တယ္.....တကယ္..တကယ္......)

ဆန္းေရႊတိုးက အလွဆံုး ေကာင္မေလးကို သူၾကိဳက္သည္ လို႕ ေၿပာလိုက္လို႕ ေဘာ္ဒါေတြက သူ႕ကို လွည္႕ၾကည္႕ၾကသည္ ။ ရစ္ခ်ပ္က ဆန္းေရႊတိုးကို ( မင္းလို

ေမာ္ဒယ္မေလးေတြ ၀ိုင္း၀ိုင္းလည္ေနတဲ႕သူက အဲ႕ေတာသူေလးကို စဥ္းေတာင္ မစဥ္းစားသင္႕ဘူး..... လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။

ဆန္းေရႊတိုးက  ( ရစ္ခ်တ္..ငါ႕မွာ အဲဒီလို ဘက္ဂေရာင္းကို ၾကည္႕တဲ႕ အေလ႕အထ မရွိတာ မင္းလည္း သိသားနဲ႕ကြာ..) လို႕ ရစ္ခ်ပ္ကို ၿပန္ေၿပာလိုက္သည္ ။

ၿငိမ္းလတ္ကေတာ႕ “ ငါသိလိုက္တယ္...အဲ႕ေကာင္မေလးရဲ႕ ဒီဇိုင္းက ငါ႕ေကာင္ ကိုဆန္း ၾကိဳက္မယ္႕ရုပ္မ်ိဳး...မင္းတို႕ မွတ္မိလား....ဖေလာ္ေဆာ္ဖီက ဟို

စီစီစိမ္႕ဆိုတဲ႕ေစာ္ေလး လို ပံုေလး....” လို႕ ေၿပာသည္ ။

ဇံၿမင္႕မိုလ္ကေတာ႕ “ ၾကိဳက္ရင္ ဒို႕ ထပ္သြားၾကမယ္ေလ....အဲ႕ရြာ မွတ္မိတယ္ မဟုတ္လား....” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။

သူတို႕ စကားေၿပာေနၾကတဲ႕ အနားမွာ ရွိေနတဲ႕ ဆန္းေရႊတိုးတို႕ ၿမင္းေတြကို ေစာင္႕ေရွာက္ေပးေနတဲ႕ ကိုဗလၾကီးက “ ဆရာေလးတို႕ ... ဘယ္နားက

ရြာလဲ..” လို႕ ၀င္ေမးလိုက္သည္

 ။ ၿငိမ္းလတ္က“ ေခ်ာင္းစပ္ကရြာ  လို႕ ေၿဖသည္ ။

ကိုဗလၾကီးက ဒီအနီးအနားက ရြာေတြကို ႏွံ႕စပ္ က်င္လည္တဲ႕လူၾကီး ။

“ အဲဒါ ...ပ်ဥ္းမရြာ....အဲဒါ ကိုဆန္းတို႕ အိမ္က ဦးကံရၾကီးရဲ႕ ရြာေလ . .ဦးကံရမွာလည္း သမီး တေယာက္ ရွိတယ္....မို႕မို႕တဲ႕..သိပ္ မလွဘူး..ပိန္ကပ္ကပ္ ညိဳညိဳေလး

....ဆရာေလးတို႕..ဘယ္ေကာင္မေလးမ်ား ေတြ႕လာသလဲ မသိဘူး....ဧကံတ....ဦးေစာၾကီးရဲ႕ သမီးေလး မ်ားလား..အဲ႕ကေလးမ က တအားလွတာ.....”

ဆန္းေရႊတိုးက “ ကိုဗလၾကီး....ခင္ဗ်ားက သိလို႕လား....” လို႕ ေမးလိုက္သည္ ။

“ သိတာေပါ႕ ဆရာေလးကိုဆန္း.....က်ဳပ္က အဲ႕ဘက္ အသုဘေတြ ရွိရင္ ဖဲလည္ရိုက္ခဲ႕တဲ႕ေကာင္ေလ...ဟီး..ဒီရြာေတြမွာက ေကာင္မေလး ေခ်ာေခ်ာ လွလွ ေတာ္ေတာ္

ရွားသား..ကိုဆန္းေရ.....ဒီ ဦးေစာၾကီးရဲ႕ သမီးေလး တေယာက္ဘဲ တအား လွတာဗ်.....သူ႕နံမည္က မိရွင္ေစာ...”

“ အင္း...ဒါဆို ခင္ဗ်ားကို က်ေနာ္တို႕ ေနာက္တခါ အဲ႕ဘက္ ၿမင္းစီးထြက္ရင္ ေခၚသြားမယ္...သူတို႕ရြာထဲ ၀င္ၿပီး အဲ႕ေကာင္မေလးကို သြား စံုစမ္းရေအာင္....”

“ ရတယ္ ကိုဆန္း...က်ဳပ္ လိုက္ခဲ႕ေပးမယ္....စိတ္ခ် ..ကိုဆန္း အိမ္က ဦးကံရၾကီးကို ေမးၾကည္႕ပါလား...သူ႕သမီး မို႕မို႕ နဲ႕ မိရွင္ေစာက သူငယ္ခ်င္းေတြ ၿဖစ္လိမ္႕မယ္...တရြာထဲ က အ၇ြယ္တူေတြ ဆိုေတာ႕   .”

ဆန္းေရႊတိုးသည္ မိရွင္ေစာ ကို ေတြ႕ခ်င္စိတ္ေတြ အရမ္းမ်ားေနသည္ ။

ဦးကံရၾကီးကို မိရွင္ေစာ အေၾကာင္းကို ေမးခ်င္ေနသည္ ။ ဦးကံရက ဆန္းေရႊတိုးရဲ႕ အေဖ နဲ႕ ခရီးသြားေနလို႕ အိမ္မွာ မရွိဘူး ။ ဖုန္းေခၚၿပီး ေမးဖို႕ကလည္း ဦးကံရက သူ႕အေဖနဲ႕ အတူတူ

ရွိေနေတာ႕ ဒီအေၾကာင္း ကို အေဖ သိသြားမွာ စိုးသည္ ။ အေဖနဲ႕ ဦးကံရ  ခရီးက ၿပန္လာမွ ေမးေတာ႕မည္ လို႕ ေအာင္႕အည္းထားလိုက္ရသည္ ။

( ကိုဗလ....)

( ဗ်ာ..ကိုဆန္း ....)

( ဘာတဲ႕...နံမည္က မိရွင္ေစာ...ဟုတ္လား........ )

( ဟုတ္တယ္...ကိုဆန္း......)

မိရွင္ေစာ....မိရွင္ေစာ........အင္း...သူကေလးကို ....က်ေနာ္ တကယ္ဘဲ တအား ခ်စ္မိသြားၿပီဗ်ာ...........

ဒုန္း...ဒုန္း......ဖန္း.....ဒက္..ဒက္....ဒက္...ဒုတ္...ဒုတ္..ဒုတ္ . . .ေဖါင္း......ေဖါင္း . . . .။

ေၿပးတက္လာတဲ႕ ရန္သူ စစ္သားေတြကို ပထမ ေအေက၄၇ ေမာင္းၿပန္ ရိုင္ဖယ္နဲ႕ ဒလစပ္ ပစ္ခတ္ေနသည္ ။

ေနာက္ေတာ႕ အာ၇္ပီဂ်ီ ဒံုးပစ္ေလာင္ၿခာ နဲ႕ ေၿပာင္း ပစ္သည္ ။ ရန္သူေတြ ေလထဲကို ေၿမာက္တက္ လြင္႕စင္

ကုန္သည္ ။ မီးခိုးလံုးေတြ ၾကားထဲက တခဲနက္ ဆဲဆို ေအာ္ဟစ္ၿပီး ထပ္ ေပၚလာတဲ႕ ရန္သူေတြကို ဒီတခါေတာ႕

ေဆာ လို႕ေခၚတဲ႕ စက္လတ္ၾကီးနဲ႕ ထပ္ ေၿခမွဳန္းသည္ ။

ဆန္းေရႊတိုး ဗီဒီယို ဂိန္း ကစားေနသည္ ။

“ ကိုဆန္း....က်ေနာ္႕ကို ကိုဆန္း ေခၚတယ္ ဆိုလို႕...”

အေနာက္က သူ႕ကို စကားေၿပာလိုက္တဲ႕ ဦးကံရ ရဲ႕ အသံေၾကာင္႕ ဂိန္းကို ခဏ ရပ္လိုက္သည္ ။

“ ဟာ..ဦးကံရ …..     ဟုတ္တယ္...အေရးတၾကီး ေမးစရာ ရွိလို႕ဗ်ာ......ထိုင္ပါအံုး.....”

“ မထိုင္ေတာ႕ဘူး..ကိုဆန္း......သူေဌးကို လိုက္ပို႕စရာ တခု ရွိေသးတယ္....ခ်က္ခ်င္းေတာ႕ မဟုတ္ပါဘူး....ကိုဆန္း

ဘာလိုလဲ သိခ်င္လို႕ပါ.....”

“ ဦးကံရ က ပ်ဥ္းမရြာကေနာ္ ..”

“ ဟုတ္တယ္..ကိုဆန္း....ဘာ..ဘာမ်ား....”

“ က်ေနာ္ လိုရင္းဘဲ ေၿပာမယ္ဗ်ာ..က်ေနာ္....မိရွင္ေစာ ဆိုတဲ႕ ေကာင္မေလး အေၾကာင္းကို သိခ်င္လို႕...သိလား.....

မိရွင္ေစာကို...ဦးေစာၾကီးရဲ႕ သမီး......”

“ သိပါတယ္ ကိုဆန္း....ဒီ ကေလးမက က်ေနာ္႕သမီး မို႕မို႕နဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြပါ.....ကိုေစာၾကီးကလည္း က်ေနာ္

နဲ႕ ခင္မင္ပါတယ္..တရြာထဲသားခ်င္းေတြဘဲ.....”

“ ေကာင္းလိုက္တာ...ေနာက္တခါ ဦးကံရ ရြာကို ၿပန္တဲ႕အခါ က်ေနာ္ လိုက္ခဲ႕လို႕ ရမလား......”

“ ဟုတ္ကဲ႕ ရပါတယ္..ကိုဆန္း . . ”

“  ေကာင္းလိုက္တာ ဦးကံရရယ္...ဒါနဲ႕ အဲဒီ မိရွင္ေစာ ဆိုတဲ႕ ေကာင္မေလး က သေဘာေကာင္းလား....”

“ အဲ..ဟုတ္...ေကာင္းတယ္....ကိုဆန္း..တခါက သူတို႕ ရန္ကုန္ကို လာေတာ႕ ကိုဆန္းတို႕ အိမ္ကိုေတာင္ လာေသး

တယ္....”

“ ဗ်ာ....ဟာ....က်ေနာ္ မသိလိုက္ပါလား......”

“ ကိုဆန္း သတိမထားမိလို႕ ၿဖစ္ပါလိမ္႕မယ္....လာတယ္ ဆိုတာကလည္း..ေနာက္ေဖးက က်ေနာ္႕ တန္းလ်ား အ

ခန္းကို လာတာပါ...”

“ ေအးဗ်ာ....ဦးကံရ..ရြာကို ၿပန္ဗ်ာ....”

“ ဗ်ာ....ကိုဆန္း...”

“ ေအာ္...ရြာကို ၿပန္ဖို႕ လုပ္ဗ်ာ....ခြင္႕ေပးဖို႕ က်ေနာ္႕ အေဖကို က်ေနာ္ ေၿပာလိုက္မယ္..က်ေနာ္..ပ်ဥ္းမရြာကို သြား

လည္ခ်င္လို႕...”

“ ဟုတ္..ကိုဆန္း....သူေဌးကုိ ေၿပာစရာ မလိုပါဘူး..မန္ေနဂ်ာ ဦးထိုက္ကိုသာ ေၿပာလိုက္ေပါ႕ သူက က်ေနာ္႕ေနရာ

မွာ ေရခဲ ကို အစားထိုး ထားေပးလိုက္ရင္ ၿပီးတာပါဘဲ ...သူေဌးက ေရခဲေမာင္းတာကိုလည္း သေဘာက်ပါတယ္

ကိုဆန္း....”

“ အိုေကေလ.....ၿမန္ၿမန္ သြားၾကရေအာင္...”

“ ဟုတ္..ကိုဆန္း......”

ဦးကံရလည္း ထြက္သြားေရာ ဆန္းေရႊတိုးသည္ မန္ေနဂ်ာ ဦးထိုက္ကို ဖုန္းလွမ္းဆက္လိုက္သည္ ။ ဦးထိုက္က

“ အခ်ိန္မေရြးပါ ကိုဆန္း..ၾကိဳက္တဲ႕အခ်ိန္ ေခၚသြားလိုက္...ေရခဲက ခန္႕ထားၿပီးသား....ဦးကံရ မရွိရင္ အစားထိုး

ဖို႕ ခန္႕ထားတာ...” လို႕ ေၿပာသည္ ။

ဂိန္း ဆက္ မကစားခ်င္ေတာ႕လို႕ ေအာက္ထပ္ကို ဆင္းခဲ႕တဲ႕အခါ ထမင္းခ်က္ေပးတဲ႕ အေဒၚၾကီး ေဒၚပြင္႕နဲ႕ တိုး

သည္ ။

“ ေဒၚပြင္႕...”

“ ရွင္..ကိုဆန္း.....”

“ ဘာဟင္းေတြ ခ်က္လဲ.....”

“ ကိုဆန္းတို႕ မိသားစုအတြက္က ငါးပုဏၰားဟင္း....ငါးရံ႕အူဟင္း...ဆိတ္သားဟင္း..ပုဇြန္သုပ္.....အိမ္သားေတြ အ

တြက္ကေတာ႕ ဆိတ္ကလီဇာ....ငါးခူဆီၿပန္ ..ငါးေခါင္းခ်ဥ္ရည္.....ကိုဆန္း..စားမလားဟင္...ၿပင္လိုက္မယ္ေလ...”

ဆန္းေရႊတိုးက စဥ္းစားသလို ၿငိမ္ေနၿပီးမွ “ မစားေတာ႕ဘူး.....” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။

“ ဟင္း မၾကိဳက္လို႕လားဟင္...ေဒၚပြင္႕ ဘာခ်က္ေပးရမလဲ....ငါးဖယ္သုပ္ ေပးရမလား...”

“ ႏိုး.....သြားစရာ ရွိလို႕...”

ေဘးေပါက္ကေန အၿပင္ကို ထြက္လိုက္သည္ ။ အပင္ေတြ ေရေလာင္းေနတဲ႕ ေမာင္ၿမင္႕ေသြးကို “ ေမာင္ၿမင္႕ေသြး

ကားသြား ထုတ္ခဲ႕ကြာ..ငါ အၿပင္သြားမလို႕..” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။

ေမာင္ၿမင္႕ေသြးက ကားဂိုေဒါင္ဖက္ကို ေၿပးထြက္သြားသည္ ။

ဖုန္းနဲ႕ မေမစီကို ေခၚလိုက္သည္ ။

“ ဟယ္လို..ကိုဆန္္းလား.....”

“ မေမစီ...ေမြးေန႕ လက္ေဆာင္ ၾကိဳက္လားဟင္....”

“ အို..အရမ္းၾကိဳက္တယ္...ကိုဆန္းရယ္..အရမ္း ၀မ္းသာတာဘဲ.......ေက်းဇူးကမၻာ...ေနာ္......”

“ မေမစီ...ဆိုင္ ပိတ္ေတာ႕မလား.....”

“ ဟုတ္..ပိတ္ၿပီ...ကိုဆန္း လာခဲ႕မလားဟင္..လာခဲ႕ေနာ္......ေစာင္႕ေနမယ္.....”

“ ေတြ႕မယ္....မေမစီ.....”

ေမာင္ၿမင္႕ေသြး ေမာင္းလာတဲ႕ သူ႕ကားေလး သူ႕ေဘးနားကို ေရာက္လာသည္ ။ ေမာင္ၿမင္႕ေသြးက ကားေပၚက

အၿမန္ဆင္းေပးသည္ ။

မေမစီဆီကို ကားေမာင္း ထြက္ခဲ႕လိုက္သည္ ။

မိရွင္ေစာ.....ကို မၾကာခင္ သြားေတြ႕မည္ ။

မိရွင္ေစာမွာ ရည္းစားမ်ား ရွိေနႏွင္႕ၿပီလား.....။

ဘုရား..ဘုရား..သူ...ရည္းစား မရွိပါေစနဲ႕အံုး......။

မိရွင္ေစာသည္ သူ႕ကို ၿပန္ခ်စပါ႕မလား...။ အင္းေလ......ၿပန္ခ်စ္ေအာင္ ၾကိဳးစားရမွာေပါ႕...သူ႕ကို ခ်စ္ေၾကာင္း ၿပ

ရင္ တေန႕ သူ ၿပန္ခ်စ္လာႏိုင္မယ္ ထင္တာဘဲ ။

တစ္တစ္တစ္...တစ္တစ္တစ္....တစ္တစ္တစ္.....

ဘယ္သူ ေခၚသလဲ.......ဟင္...စီစီစိမ္႕......။

ဖေလာ္ေဆာ္ဖီက စီစီစိမ္႕....။

မေမစီသည္ ဆန္းေရႊတိုးကို ခါတိုင္းလိုဘဲ ဆိုင္ အေနာက္ဖက္က သီးသန္႕ အခန္းေလးထဲကို ေခၚသြားပါသည္ ။

“ ကိုဆန္းရယ္....ကိုဆန္းရဲ႕ ေမြးေန႕ လက္ေဆာင္က အရမ္းလွတာဘဲ.....ေစ်းၾကီးမွာဘဲေနာ္....တကယ္ေက်းဇူးတင္

တယ္ ကိုဆန္းရယ္.....”

ဆန္းေရႊတိုးက ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲက နီညိဳေရာင္ ဘူးေလး တဘူးကို ထုတ္လိုက္သည္ ။

“ ဒါလည္း မေမစီ အတြက္ဘဲ....”

“ ဟာ..အို..ကိုဆန္းရယ္....ဆူဘရူးကားေလးနဲ႕တင္ မ်ားလွပါၿပီ.....”

“ ဒါ မေမစီအတြက္ က်ေနာ္ စက္ာပူ သြားတံုးက ၀ယ္လာခဲ႕တာပါ.      …...အခုမွ ေပးၿဖစ္တာ...”

ေမစီတင္သိန္းက ဘူးေလးကို ဖြင္႕ၾကည္႕သည္ ။

 အညိဳေရာင္ သားေရ လက္ပတ္ၾကိဳးနဲ႕ တန္ဖိုးၾကီး မိုဗားဒိုး လက္ပတ္နာရီေလး ။

“ ဟာ..လွလိုက္တာ ကိုဆန္းရယ္...ေစ်းၾကီးမွာဘဲေနာ္.............”

မေမစီရဲ႕ လက္ကေလးက ဆန္းေရႊတိုးရဲ႕ ကိုယ္ေအာက္ပိုင္းကို လာထိသည္ ။ ေပါင္ၾကားေနရာကို ဖြဖြေလး လာ

ပြတ္ေပးသည္ ။ ဆန္းေရႊတိုးရဲ႕ ဖြားဖက္ေတာ္ လက္နက္ၾကီးသည္ တမဟုတ္ခ်င္း ေခါင္းေထာင္ထြားထလာသည္ ။

“ ဟင္းဟင္း....မာလာၿပီ.....မမ ေဘာင္းဘီ ခြ်တ္လိုက္မယ္ေနာ္.....”

“ အင္း.....”

မေမစီရဲ႕ ကုတင္ေလးေပၚမွာ ပက္လက္ လွဲအိပ္ခ်လိုက္တဲ႕ ဆန္းေရႊတိုးသည္ သူ႕လိင္တန္ကို ႏွာေခါင္းနဲ႕ လိုက္

နမ္းေနတဲ႕ မေမစီေၾကာင္႕ ကာမစိတ္ေတြသည္ ၿပင္းထန္စြာ ထၾကြေပါက္ကြဲလာ၇သည္ ။

“ ၾကီးလိုက္တာ ….     ကိုဆန္းရယ္...ဟင္႕...ဟင္႕......ၾကိဳက္တယ္ကြာ..မမ......ၾကိဳက္တယ္.......”

ညဳတုတု အသံေလးနဲ႕ မေမစီတင္သိန္း ေၿပာလိုက္ၿပီး မွိဳပြင္႕ၾကီးတပြင္႕လို ကားလံုးေနတဲ႕ သူ႕ထိပ္ဒစ္ဖူးၾကီးကို

ပြပ္ပနဲ စုတ္လိုက္သည္ ။

“ အင္း....ၾကိဳက္တယ္.....”

မေမစီ ကိုင္ၿပီ ။ ပုေလြ ...။

ၿပြတ္ၿပြတ္...ၿပြတ္ၿပတ္ၿပတ္......ၿပြတ္ၿပြတ္...ၿပြတ္ၿပြတ္.......

အား...ဟင္း....အင္း.......ေကာင္းတယ္.....ေကာင္း....အိုး.....ေကာင္း...

မေမစီရဲ႕ လ်ာက တအားကို သြက္သြက္ေလး ေၿပးကစားေနသည္ ။ ဒစ္ဖူးၾကီးကို ေရေရလည္လည္ ကလိသည္ ။

အိုး......အား.......အား.....အား......ေတာ္.....ေတာ္.......ေတာ္ၿပီ......

ဆန္းေရႊတိုးသည္ တအားတအား ေကာင္းလာလို႕ အရည္ေတြ ပန္းထြက္ ၿပီးေတာ႕မယ္ ဆိုတာ သိလိုက္လို႕ မေမ

စီကို တားရင္း သူ႕လိင္တန္ကို မေမစီရဲ႕ ပါးစပ္ထဲက ဆြဲထုတ္ဖို႕ ၾကိဳးစားလိုက္သည္ ။

မေမစီက ထုတ္ခြင္႕မေပးဘူး ။ အတင္းၾကီးဘဲ ဆက္ စုတ္ေနသည္ ။

“ အိုး......အိုး.......အိုး.....အားဟား........ၿပီး......ၿပီး..........ၿပီးသြားၿပီ.......”

ဆန္းေရႊတိုးရဲ႕ လရည္ပ်စ္ပ်စ္ေတြ အခ်က္ေပါင္း မ်ားစြာ မေမစီရဲ႕ ပါးစပ္ထဲကို ပန္းထြက္သြားသည္ ။

မေမစီသည္ တရွိန္ထိုး ၀င္လာတဲ႕ လရည္ေတြကို တကြပ္ကြပ္နဲ႕ ၿမိဳခ်ေနသည္ ။

“ ေဆာရီးဘဲ မေမစီရယ္.....ဒါေၾကာင္႕ က်ေနာ္ ေတာ္ၿပီ ဆိုၿပီး ၿပန္ထုတ္ဖို႕ ၾကိဳးစားတာ.....”

“ ဟင္႕အင္း...မမ......ၾကိဳက္တယ္...ရတယ္.....ကိုဆန္း အတြက္ဆို မမ အကုန္ လုပ္ေပးခ်င္တယ္...ေနာင္ကိုလည္း

မမ ပါးစပ္ထဲမွာဘဲ ၿပီးလိုက္.....”

မေမစီရဲ႕ ကုတင္ေလးေပၚမွာ မေမစီရဲ႕ ႏို႕လံုးေခ်ာၾကီးေတြကို ဆုပ္ညွစ္ နယ္ဖတ္လိုက္ ႏို႕သီးေခါင္း နီညိဳညိဳေလး

ေတြကို စို႕လိုက္ စုတ္လိုက္ ေပါင္တန္ေဖြးေဖြးေတြကို ပြတ္သပ္လိုက္ ေပါင္ၾကားက အကြဲေၾကာင္းၾကီးကို နမ္းလိုက္

ယက္လိုက္နဲ႕ လုပ္ေနရင္း မၾကာခင္မွာဘဲ ဆန္းေရႊတိုးရဲ႕ လိင္တန္ေခ်ာင္းသည္ ၿပန္လည္ မာေက်ာ ေတာင္မတ္

လာၿပန္သည္ ။

မေမစသည္ ဒစ္ဖူးဖ်ားကို ငံုကာ စုတ္ေပးၿပန္သည္ ။ ဒီ အစုတ္ေၾကာင္႕ လိင္တန္သည္ တစတစနဲ႕ တအား ၾကီး

ထြား သန္မာလာသည္ ။ အေၾကာၾကီးေတြ ထင္းေထာင္ေနၿပီး တဆတ္ဆတ္ တခါခါ နဲ႕ အလုပ္လုပ္ဖို႕ အဆင္

သင္႕ ၿဖစ္ေနၿပီ ။

မေမစီက ဆန္းေရႊတိုး ဘာမွ မေၿပာပါဘဲနဲ႕ ဖင္ပူးေတာင္းေထာင္ ကုန္းေပးသည္ ။

 ဖင္လွလွၾကီးေတြကေကာ႕ေထာင္ေနတာ လွလြန္းလို႕ ဆန္းေရႊတိုးလည္း လက္နဲ႕ ကိုင္လိုက္ လ်ာနဲ႕ ယက္လိုက္

နဲ႕ တအားကို သေဘာက်ေနသည္ ။ ဖင္တံုး ၿဖဴၿဖဴၾကီးေတြ ၾကားက အေၿမာင္းလိုက္ ၿပဴးထြက္ေနတဲ႕ နီညိဳညိဳ

ေစာက္ဖုတ္ၾကီးကေတာ႕ ဆန္းေရႊတိုးကို “လုပ္ပါေတာ႕ လီးနဲ႕ ထိုးသြင္းပါေတာ႕” လို႕ ေခၚဖိတ္ေနၿပီ ။

မေမစီရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ေပါက္ထဲကို လီးထိပ္ ေတ႕လိုက္ၿပီး ဖိသြင္းထည္႕လိုက္သည္ ။

“ အိုး....အင္း..အင္း......”

တဖ်စ္ဖ်စ္နဲ႕ တိုး၀င္သြားတဲ႕ လိင္တန္တုတ္ၾကီးသည္ ေမစီရဲ႕ အတြင္းသားေတြကို အတင္းၾကီး ထိုးပြတ္သြားေလ

ေတာ႕ ေမစီလည္း ေကာင္းလည္းေကာင္း ကြဲၿပဲမွာလည္း စိုးလို႕ ၿဖည္းၿဖည္းေမာင္ေလးလို႕ ေၿပာလိုက္ရင္း

ဆန္းေရႊတိုး ထပ္လိုးတာကို ေစာင္႕စားေနေအသည္ ။ ဆန္းေရႊတိုးလည္း ဆက္တိုက္ဘဲ ဖိေဆာင္႕ထည္႕ လိုးပါ

ေတာ႕သည္ ။

ဖြဖတ္ဖြတ္   ဖပ္ဖပ္  ဖြတ္ဖြတ္ ဖပ္ဖပ္

အား.....အား....အား.......

ဆန္းေရႊတိုး ေဆာင္႕ထည္႕လိုက္တိုင္း ဖင္တံုးကားကားၾကီးေတြ တုန္ခါသြားသည္ ။

တဖတ္ဖတ္ အသံေတြ နဲ႕ မေမစီရဲ႕ ေအာ္သံေတြ ထြက္ေပၚေနသည္ ။

ဆန္းေရႊတိုးက မေမစီကို ပံုစံေၿပာင္းဖို႕ ေၿပာလိုက္ၿပီး မေမစီကို ပက္လက္ ေပါင္ကားၿဖဲ ခိုင္းလိုက္ၿပီး ေၿခေထာက္

ႏွစ္ေခ်ာင္းကို သူ႕ပုခံုးေပၚ တင္ထမ္းကာ လိုးၿပန္သည္ ။

ဒီတခါမွာေတာ႕ ဆန္းေရႊတိုးသည္ မေမစီနဲ႕ အတူ လမ္းဆံုးကို ၿပိဳင္တူလို တက္လွမ္းသြားရသည္ ။ ႏွစ္ေယာက္စ

လံုး အေပးအယူမွ်တဲ႕ ထိထိမိမိ ရွိလွတဲ႕ အလိုးပြဲေလး တပြဲ ၿဖစ္သည္ လို႕ ဆန္းေရႊတိုး ထင္မိသည္ ။

“ မိရွင္ေစာ....ငါနဲ႕ ရြာသာယာကို လိုက္ခဲ႕ဟာ...ငါ႕အေဖ ခိုင္းထားတာ တခု သြားလုပ္ရမွာမို႕ ….     ”

“ ရတယ္ေလ ...နင္နဲ႕ အေဖၚလိုက္သလို ငါ ၿမိဳင္ယံ ကို သြားစရာ ရွိရင္ နင္လည္း ငါနဲ႕ လိုက္ရမယ္ မို႕မို႕..”

“ အမေလး....လိုက္မွာပါ မိရွင္ေစာရယ္....နင္နဲ႕ အၿမဲ လိုက္ခဲ႕ေပးေနတာဘဲ ဥစၥာကို......”

မို႕မို႕ရဲ႕ စကူတာ ဆိုင္ကယ္ေလးနဲ႕ ရြာသာယာကို မိရွင္ေစာ လိုက္သြားသည္ ။

“ ရြာသာယာက ဘယ္သူ႕ဆီကို သြားမွာလဲ မို႕မို႕.......”

“ ေရႊ ၿမင္းၿခံ ကို.....”

“ ၿမင္းၿခံ..........ၿမင္းေမြးတဲ႕ ၿခံလား......”

“ ဟုတ္တယ္.....ၿမင္းေတြ အမ်ားၾကီး ေမြးထားတဲ႕ ၿမင္းၿခံ.......”

ရြာသာယာမွာ ေရႊၿမင္းၿခံသည္ သံဇကာ ၿခံစည္းရိုး အေကာင္းစားနဲ႕ သံတံခါး ဂိတ္ၾကီးနဲ႕ ေတာ္ေတာ္႕ကို သပ္ရပ္

သားနားသည္ ။ မို႕မို႕က သူ႕အေဖ ေပးခိုင္းလိုက္တဲ႕ ပစၥည္းထုပ္ကို အဲဒီၿမင္းၿခံက ကိုဗလၾကီး ဆိုတဲ႕ လူကို သြား

ေပးတာ ။ ကိုဗလၾကီးက “ မို႕မို႕...ထိုင္အံုးေလဟာ...တခုခု ေသာက္သြားအံုး.....” လို႕ ေၿပာသည္ ။ မိရွင္ေစာလည္း

နီညိဳေရာင္ ေဆးသုတ္ထားတဲ႕ ၿမင္းေဇာင္းၾကီးကို စပ္စုေနသည္ ။ ၿမင္းေတြက အေရာင္စံုဘဲ ။ အနက္ေရာင္ အၿဖဴ

ေရာင္..အုန္းခြံေရာင္ အညိဳရင္႕ရင္႕ အေရာင္...။

“ ဒါ ငါ႕အေဖရဲ႕ သူေဌး ပိုင္တာေလ..သူတို႕မိသားစုရဲ႕ ၿမင္းေတြ ထားတာ..သူေဌးသား ၿမင္းလာစီးတတ္တယ္ေလ..

ဒို႕နဲ႕ေတာင္ တခါ တိုးေသးတယ္ေလ....နင္႕ကို စိုက္ၾကည္႕သြားလို႕ေလ.....” လို႕ မို႕မို႕က ေၿပာၿပရင္း ေနာက္ေၿပာင္

ေနသည္ ။

“ မို႕မို႕ရယ္....သူနဲ႕ မစနဲ႕ဟာ...သူနဲ႕ ငါက ဘယ္လိုမွ ဆက္စပ္လို႕ မရတာ နင္လည္း အသိဘဲ....”

“ ဟာ...မိရွင္ေစာကလည္း...ဘာလို႕ မၿဖစ္ႏိုင္ရမွာလဲ..နင္ကေကာ ဆင္းရဲလို႕လား...ငါတို႕ ပ်ဥ္းမရြာမွာ နင္႕အေဖ

ဦးေစာၾကီးက အခ်မ္းသာဆံုး လယ္ပိုင္ရွင္ ၿခံပိုင္ရွင္..ႏြားသူေဌး....”

“ အမေလး..မို႕မို႕ရယ္..နင္႕အေဖတို႕ သူေဌး အေၾကာင္း နင္ အသိဆံုးပါ..ဘယ္႕ႏွယ္ ငါတို႕နဲ႕ လာႏွိဳင္းယွဥ္ေနရတာ

လဲ.....ဘုရား..ဘုရား.....ေအးေအး ေနပါရေစဟာ....မၿဖစ္ႏိုင္တာကို လုပ္မိရင္ ရင္ပူရမွာ က ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါး ၾကီးဟ....”

မို႕မို႕က ရယ္သည္ ။ ကိုဗလၾကီးက လဖက္ရည္ခြက္ေတြနဲ႕ ေရာက္လာသည္ ။

“ မို႕မို႕..ေသာက္လုိက္အံုး...နင္႕သူငယ္ခ်င္းကိုလည္း တိုက္.....”

မို႕မို႕က “ မိရွင္ေစာ..လဖက္ရည္ လာေသာက္....” လို႕ လွမ္းေခၚလိုက္သည္ ။

ကိုဗလၾကီး အံ႕အားသင္႕သြားသည္ ။

သူေဌးသားကိုဆန္း ေၿပာတဲ႕ သူၾကိဳက္သြားတဲ႕ ေကာင္မေလး ပါလား . .ဆိုၿပီး ။

မိရွင္ေစာကို အကဲခတ္ ၾကည္႕လိုက္သည္ ။ တင္ပါး အထိ ရွိတဲ႕ ဆံပင္နက္နက္ရွည္ရွည္နဲ႕..မ်က္လံုးလွလွ အသား

ေဖြးၿဖဴတဲ႕ အခ်ိဳးက်တဲ႕ ကိုယ္လံုးနဲ႕ ေကာင္မေလး ။

(  အင္း..ကိုဆန္း ၾကိဳက္ရင္လည္း ၾကိဳက္ေလာက္တယ္...တကယ္ ေခ်ာလွတဲ႕ ခ်ာတိတ္မေလးဘဲ.....) လို႕

 ကိုဗလၾကီး လည္း စိတ္ထဲမွာ မွတ္ခ်က္ ခ်လိုက္ေလသည္ ။

“ မိရွင္ေစာ....လဖက္ရည္ေသာက္..ငါ အိမ္သာေၿပး တက္လိုက္အံုးမယ္.....”

မို႕မို႕က မိရွင္ေစာကို ၿမင္းေဇာင္းၾကီး ေဘးက စားပြဲေလးမွာ ထားခဲ႕ၿပီး ၿမင္းေဇာင္းေဘးက အိမ္ကေလးထဲကို ေၿပး

၀င္သြားသည္ ။ လဖက္ရည္ ယူလာေပးတဲ႕ ကိုဗလၾကီးလည္း ဘယ္ကို ေရာက္သြားမွန္း မသိဘူး ။ မိရွင္ေစာ တ

ေယာက္ထဲ လဖက္ရည္ေသာက္ၿပီး က်န္ခဲ႕သည္ ။

ၿမင္းဟီသံေတြနဲ႕ ၾကက္သံေတြ က လြဲလို႕ တေလာကလံုးသည္ ၿငိမ္သက္ တိတ္ဆိတ္ေနသည္ ။

အေနာက္က ေၿခသံလိုလို ၾကားမိလို႕ မိရွင္ေစာ လွည္႕ၾကည္႕လိုက္သည္ ။

ဟင္....

သူေဌးသား ဆန္းေရႊတိုးသည္ သူ႕ဆီကို ေလ်ာက္လာေနသည္ ။ ၿပံဳးၿပံဳးၾကီးနဲ႕ ။

ဟင္...မိမို႕....ငါ႕ကို တမင္ ေခၚလာၿပီး သူနဲ႕ ေတြ႕ေပးတာ ပါလား ...။

မိရွင္ေစာလည္း ရင္ေတြ တအား ခံုၿပီး စိတ္ေတြ အရမ္းကို လွဳပ္ရွားသြားသည္ ။

“ မိရွင္ေစာ ...”

ဆန္းေရႊတိုးက သူ႕နံမည္ကို ေခၚလိုက္လို႕ မိရွင္ေစာ သူ႕ကို ၾကည္႕လိုက္သည္ ။

“ ဟုတ္ကဲ႕ ….      ေၿပာပါ...” လို႕ ၿပန္ေၿပာလိုက္တဲ႕ မိရွင္ေစာ ရဲ႕ အသံေတြက တုန္ေနသည္ ။

“ က်ေနာ္႕နံမည္...ဆန္းေရႊတိုး ပါ ….မသိေသးဘူး ထင္လို႕ ေၿပာၿပတာပါ.....မိရွင္ေစာနဲ႕ ဟိုတခါ ၿမင္းစီးထြက္ရင္း

လမ္းမွာ ဆံုခဲ႕ဘူးတယ္ေလ..မွတ္မိလား...မိရွင္ေစာနဲ႕ ထပ္ေတြ႕ခ်င္ခဲ႕တယ္....မိရွင္ေစာ...”

မိရွင္ေစာလည္း သူေၿပာတာကို နားေထာင္ေနမိသည္ ။ သူ႕လိုဘဲ မိရွင္ေစာလည္း သူနဲ႕ ထပ္ေတြ႕ခ်င္မိခဲ႕ပါသည္ ။

ဘယ္သူမွ မသိတဲ႕ မိရွင္ေစာရဲ႕ စိတ္ထဲက ၿဖစ္ခ်င္တာေလးပါ ။

အခုေတာ႕ သူနဲ႕ မိရွင္ေစာတို႕ ေတြ႕ေနၾကၿပီ ။

“ မိရွင္ေစာကို က်ေနာ္ တကယ္ဘဲ စြဲစြဲလန္းလန္းနဲ႕ ခ်စ္မိတယ္ဗ်ာ.....က်ေနာ္ အၿမဲတမ္းကို မိရွင္ေစာကို ၿမင္ေယာင္

ေနတယ္....သတိရေနတယ္....ေတြ႕ခ်င္ေနတယ္......”

“ အခု ေတြ႕ေနၿပီေလ....ေက်နပ္ၿပီလား......”

“ ဟာ....ဟုတ္....ေက်နပ္တယ္.....အရမ္း ၀မ္းသာတယ္ဗ်ာ......အဲ...ဒါေပမယ္႕ ေနာင္ကိုလည္း မိရွင္ေစာနဲ႕ အၿမဲ ထပ္

ေတြ႕ခ်င္တယ္....ေတြ႕ခြင္႕ေပးမလားဟင္......”

“ ဒါေတာ႕ က်မ မသိေသးဘူး....မေသခ်ာေသးလို႕ ဘာေၿဖရမွန္း မသိဘူး ကိုဆန္းေရႊတိုး...အခု ဒီေန႕က မို႕မို႕က

သူ႕အေဖ ပို႕ခိုင္းတဲ႕ အထုပ္ သြားပို႕တာ လိုက္ခဲ႕ပါ ဆိုလို႕ က်မ ေရာက္လာတာ...က်မ မိဘေတြ က ခုလို ကို

ဆန္းေရႊတိုးနဲ႕ ေတြ႕ၾကတယ္ ဆိုတာ သိရင္ ဒီကို လႊတ္ခ်င္မွ လႊတ္မယ္.....”

“ ဟုတ္ၿပီ..က်ေနာ္ သေဘာေပါက္တယ္.....က်ေနာ္႕ကို ဖုန္း ဆက္ခြင္႕ေပးမလား....”

မိရွင္ေစာလည္း သူ႕မ်က္ႏွာကို ဖ်တ္ကနဲ ၾကည္႕လိုက္မိသည္ ။

“ က်မမွာ ဖုန္း မရွိဘူး ….     ”

“ က်ေနာ္ ဖုန္းတလံုး ေပးမယ္....မိရွင္ေစာနဲ႕ က်ေနာ္ ဖုန္းေၿပာဖို႕....”

“ က်မ လက္မခံပါရေစနဲ႕..က်မ မိဘေတြ သိရင္ က်မကို ဆူၾကလိမ္႕မယ္. . .  .”

“ မိရွင္ေစာနဲ႕ ေန႕စဥ္ ထိေတြ႕ေနဖို႕ စကားေတြ ေၿပာႏိုင္ဖို႕က ဒီနည္းဘဲ ရွိတယ္ေလ.....လက္ခံပါဗ်ာ...”

ဆန္းေရႊတိုးက သူ႕ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲက ဖုန္းေလး တလံုးကို ထုတ္ၿပီး မိရွင္ေစာကို ေပးသည္ ။

မိရွင္ေစာလည္း သူနဲ႕ေတာ႕ စကားေၿပာခ်င္သား ။ စိတ္ထဲမွာ သူ႕ကို သေဘာက်ေနမိသလိုလို ။

သူေပးတဲ႕ ဖုန္းေလးကို လွမ္း ယူလိုက္မိသည္ ။