Skip to main content

Posts

Showing posts from June, 2018

အေႂကြးႏြံ

အခ်စ္တကၠသိုလ္မွ ကူးယူသည္... အေၾကြးႏြံ ====== ဖဲဝုိင္းကဒီေန႔ေစာေစာသိမ္းလုိက္သည္။ ေဒၚတင္တင္ ဒီေန႔ေတာ္ေတာ္ႏုိင္သြားမွန္းသိသာသည္။ သူမလက္ေပြ႔အိတ္ထဲကုိ ၅ေထာင္တန္ေတြ ၁ ေသာင္းတန္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ထည့္လုိက္တာေတြ႔ရသည္။ေကသီလည္းဒီေန႔ႏုိင္တယ္ဆုိေပမဲ႔ ေဒၚတင္တင္ေလာက္ေတာ့မႏုိင္။၃ သိန္းေလာက္သာရွိမည္။ဒီတစ္ခါေတာ့ ေမာင္ခုိင္ကုိသင္ခန္းစာေပးလုိက္ရသည္။  ေမာင္ခုိင္ကပါလာေသာဆြဲႀကိဳးလက္စြပ္ဆုိင္ကယ္မ်ားပါ ကုန္သည့္အျပင္ေဒၚတင္တင္ကုိေပးရန္ အေၾကြး ၅ သိန္းေလာက္တင္သြားသည္။ ေမာင္ခုိင္အမ မင္းအိမ္လုိက္ယူရမွာလား။ ေမာင္ခုိင္မ်က္ႏွာေလးငယ္သြားတာကုိေတြ႔ရသည္။ အမ ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ၂ ရက္ ၃ ရက္ေလာက္ေစာင့္ေပးႏုိင္မလား။ နင္တုိ႔ကေျပာလုိက္ဒီအတုိင္းႀကီးဘဲ။ မရဘူးေနာ္ေမာင္ခုိင္။ ငါကေပးစရာရွိလဲဝုိင္းျပီး အျပတ္ေပးတာ။ ရစရာရွိလည္းခုခ်က္ခ်င္း႐ရမွ။ ေမာင္ခုိင္က အခုရႈံးသြားေသာေငြေတြကလည္း သူ႔ပုိက္ဆံခ်ည္း မဟုတ္မွန္းေကသီရိပ္မိသည္။ ေမာင္ခုိင္ကား ၁၈ႏွစ္ဝန္းက်င္သာရွိေသာ လူေခ်ာတစ္ဦး။ လူပ်ဳိတစ္ေယာက္ပင္။ မိဘေတြကေတာ့မရွိၾကေတာ့။ဒီေငြကုိဒီေကာင္ေလးဘယ္လုိဆပ္မည္ေတာ့မေျပာတတ္။ေရႊဆုိင္ပုိင္ရွင္ ဦးမ်ဳိးလြင္၏ အမ်ဳ္းသမီးေဒၚတင္တင္ထံမွအေၾကြးသြားတင္ေနသည...

ခ်စ္ေသာ သူသူ

အခ်စ္တကၠသိုလ္မွ ကူးယူသည္... သူသူ ( ဇြဲမာန္ေအာင္ ) သား....ဇြဲမာန္... ထမင္းေၾကာ္ထားၿပီ ထ မ်က္ႏွာသစ္ေတာ့.... အေမ၏ႏိႈးေဆာ္သံႏွင့္အတူေစာင္ကိုခြာ၍ လူးလြန္႔ရင္း ကေလးဘဝကိုလြမ္းေမာမိသည္။ ႐ွမ္းျပည္နယ္ေတာင္ပိုင္း ၿမိဳ႕ေလးတၿမိဳ႕ရဲ႕ ဧပရယ္လ ရာသီဥတုက ေအးစိမ့္စိမ့္ႏွင့္....ခ်စ္စရာ႐ႈခင္းမ်ားျဖင့္ က်ေနာ့ ဇာတိၾကီးျပင္းရာေျမ...သၾက္န္ပိတ္ရက္ စက္ရံုပိတ္ေသာေၾကာင့္ မိသားစုလိုက္ အေမ့အိမ္ျပန္ေရာက္ေနသည္။ သားႏွစ္ေယာက္ကလည္း အဖြားရဲ႕ ထမင္းေၾကာ္ပူပူကို ပဲပုပ္ ဆီတို႔ဟူးတို႔ျဖင့္ ေခါင္းမေဖာ္တမ္းအားေပးလ်က္.... အေမ့.....က်ေနာ္သူငယ္ခ်င္း ကိုျမင့္ေအာင္က ဒီၿမိဳ႕မွာ ျခံေလးဝယ္ခ်င္တယ္ေျပာေနတာ ဘယ္မွာေမးရမလဲ.....အေမ့အသိထဲ႐ွိလား... အသိထဲေတာ့ မ႐ွိပါဘူး...သားသူငယ္ခ်င္းေတြေမးၾကည့္ပါလား... ဟုတ္ အေမ... သူငယ္ခ်င္းမ်ားကိုဖုန္းဆက္ေမးၾကည့္ရာ ေရာက္ေနတာကိုမေျပာပဲ လိုမွ ဖုန္းဆက္ေသာေၾကာင့္ ဝိုင္းဝန္းေထာပနာေပးၾကသည္။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ေျပာၾကားခ်က္ေၾကာင့္ ရပ္ကြက္တခုတြင္ ေစ်းသင့္ေသာ အိမ္ဝိုင္းေလးေတြ႐ွိေၾကာင္း သိ႐ွိခဲ့ရသည္။ မနက္စာစားၿပီး  ထိုရပ္ကြက္ကေလးသို႔ သြားစံုစမ္းရာ ျခံနံပါတ္ ေမးျမန္းရင္း ရင္းနီး ခဲ့ဖူးေသာ လမ္းကေလးေပၚသို႔...

ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္တည္းမၾကည့္နဲ႔

အခ်စ္တကၠသိုလ္မွ ကူးယူသည္..... "ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ထဲ မၾကည့္နဲ ့…" ကိုၾကီး မလုပ္နဲ ့ေတာ့ တစ္ေယာက္ေယာက္ ေတြ ့သြားလိမ့္မယ္ ခနေလးပါ မီမြန္ရယ္…………. ကိုညီ ေနာက္ကေန ခပ္သြက္သြက္ေလးလုပ္ျပီးေတာ့ တင္ပါးေပၚကို လရည္ေတြ တင္ေပးလိုက္တယ္ ကိုၾကီး သုတ္ေပးဦး ေအးေအး…… ကိုညီလဲ ျမန္ျမန္သုတ္ျပီးေတာ့ ညီေတာ္ေမာင္ကို ပါ ျမန္ျမန္သန္ ့ရွင္းေရးလုပ္ျပီးေတာ့ တံခါးကို ဟျပီး ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္တယ္ ဘယ္ဝန္ထမ္းမွ ေကာ္ရစ္တာ မွာ မရွိတာ ေသခ်ာမွ Tray ကိုိ ယူျပီး…….ထြက္လာလိုက္တယ္……. ျဖစ္ပံုကေတာ့ ဒီလိုေလ…. ရန္ကုန္ျမိဳ  ့ရဲ့ နာမည္ သိပ္မၾကီးတဲ့ အတြဲေတြလဲ လာ ပံုမွန္ guest ေတြလဲ လာတတ္တဲ ့ Hotel အလတ္စား တစ္ခုမွာေပါ့ Waiter လုပ္ေနတဲ့ ကိုညီ ဆိုတဲ့ ေကာင္ေလးနဲ ့ မီမြန္စိုး ဆိုတဲ့ Housekeeping ေကာင္မေလးတုိ ့Guest Check out လုပ္သြားတဲ့ အခန္းထဲမွာ တစ္ေယာက္ကလဲ အခန္းရွင္းဖို ့ လာရင္း ပန္းကန္ေတြ သိမ္းဖို ့ လွမ္းေခၚရာကေန လူလစ္တုန္း အလုပ္ျဖစ္ေနတာပါ…….. အခ်ိန္ကလဲ ေန ့ခင္းဆိုေတာ့ လူလည္းရွင္း ျပီးေတာ့ အလုပ္လုပ္ရတာကလည္း ကိုယ့္ အလႊာနဲ ့ကိုယ္ဆိုေတာ့ ဘယ္သူမွ မသိလိုက္ပဲ အဆင္ေျပသြားတာေပါ့ မီမြန္ မွတ္မွတ္ရရေျပာရရင္ေတာ့ ျပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္ပ...

တိုင္ကြန္းကိုကို - အပိုင္း ၃

တိုင္ကြန္း ကိုကို ( ၃ ) ( TYCOON KoKo ) အေမက ဘာလို႕ ညိဳေအးကို ေခၚေခၚခိုင္းေနသလဲ မသိပါဘူး ။ ညိဳေအး ဆိုတဲ႕ေကာင္က ဖဲသမား ။ ရြာရိုးကိုးေပါက္ လွည္႕ၿပီး ဖဲရိုက္ေနတဲ႕ေကာင္ ။ ေငြေတြကို သူနဲ႕ သြားယူရမွာ မိရွင္ေစာ စိတ္မသန္႕ လွဘူး ။ ညိဳေအး ေမာင္းတဲ႕ ၿမင္းလွည္းနဲ႕ ရြာသာယာကို သြားေနတံုး မိရွင္ေစာ စဥ္းစားေနတာပါ ။ ညိဳေအးသည္ ရြာထဲမွာ အလုပ္ တိတိပပ မရွိဘဲ သူမ်ားအိမ္ေတြက ခိုင္းတာကို ေန႕စားနဲ႕ လိုက္လုပ္ ေပးတဲ႕ အေမတို႕ရဲ႕ စာရင္းငွား ေဟာင္း ။ သူ႕မ်က္လံုးေတြက မရိုးသားဘူးလို႕ မိရွင္ေစာ ထင္မိသည္ ။ မိရွင္ေစာရဲ႕ ရင္ဘတ္နဲ႕ ကိုယ္ေအာက္ပိုင္း ေတြကို စိုက္စိုက္ ၾကည္႕တတ္တာကို မိရွင္ေစာ သတိထားမိသည္ ။ တထံုးထံုး အသံနဲ႕ ေထာ္လာဂ်ီ တစီး မိရွင္ေစာတို႕ ၿမင္းလွည္းကို ၿဖတ္ေက်ာ္တက္သြားတဲ႕အခ်ိန္ ေထာ္ လာဂ်ီေပၚက လူသံုးေယာက္က ညိဳေအးကို လွမ္း ႏုတ္ဆက္ၾကသည္ ။ “ ေဟ႕ေကာင္ ညိဳေအး....ေနရာခ်င္း လဲမလား...မေအေပး..ၾကီးပြားေနလိုက္တာ....” “ ေဟ႕ေကာင္..မင္း ပါးစပ္ ပိတ္ထား....ေအာင္ၿမိဳ႕..ေစာက္ရူး....” “ ဘယ္သြားမလို႕လဲကြ....ညိဳေအး...” “ ရြာသာယာ ကို....” “ ငါတို႕လည္း လိုက္ခဲ႕မယ္ေလ ….    ” “ ေအာင္ၿမိဳ႕..ကိ...

တိုင္ကြန္းကိုကို- အပိုင္း ၂

တိုင္ကြန္း ကိုကို ( ၂ ) ( TYCOON KoKo ) “  မို႕မို႕...ညည္း ေတာ္ေတာ္ လယ္တယ္ေနာ္..သိပ္ ဥာဏ္မ်ားတာဘဲ....ဒီက သေဘာရိုး ထင္ၿပီး လိုက္လာတာ...” မို႕မို႕က ရယ္ေနသည္ ။ “ ဒီလိုမွ မလုပ္ရင္ ညည္းတို႕ ႏွစ္ေယာက္ ဆံုၾကမွာ မဟုတ္ဘူး .. သူက ညည္းကို အရမ္း စြဲလန္းေနတာ...မိရွင္ ေစာရဲ႕..ငါ႕အေဖကို ပ်ဥ္းမရြာကို သြားမယ္ခ်ည္း ေၿပာေနတာ တဲ႕..မိရွင္ေစာတို႕မ်ား လွလြန္းေတာ႕ ေတာ္ေကာက္ ခံရတာေပါ႕ဟယ္...ငါ သိပ္ ၀မ္းသာပါတယ္......နင္႕အတြက္ . . . ” “ အို..သူနဲ႕ငါနဲ႕ ဘာမွ မၿဖစ္ေသးဘဲနဲ႕ အဲလိုၾကီး ေၿပာမေနပါနဲ႕ဟာ.....ငါကေတာ႕ မၿဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႕ ထင္တာပါဘဲ...” “ အမေလး..နင္နဲ႕သူနဲ႕ ခ်စ္ၾကဖို႕ဘဲ အေရးၾကီးတာကို...စိတ္ညစ္မေနစမ္းပါနဲ႕....” မို႕မို႕ကို ဆန္းေရႊတိုး ဖုန္းေပးသြားတယ္ ဆိုတာ မိရွင္ေစာ မေၿပာၿပပါ ။ ဖုန္းကို အသံပိတ္ၿပီး ဘိုင္ဘေရးရွင္း လုပ္ တာကို ဆန္းေရႊတိုးက ၿပေပးသြားသည္ ။ မဟုတ္ရင္ အေဖတို႕ အေမတို႕ ဖုန္းသံကို ၾကားသြားႏိုင္သည္ ။ မေန႕က အိမ္ၿပန္ေရာက္ၿပီးတဲ႕အခ်ိန္ သူ ဖုန္းေခၚလာသည္ ။ အေဖတို႕ မသိေအာင္ အိပ္ခန္းထဲ ကုတင္ေပၚ လွဲရင္း သူ႕ကို “ ဟိတ္..ဘာလို႕ ေခၚတာလဲ....ခုဘဲ ေတြ႕ခဲ႕တဲ႕ ဥစၥာ..” လို႕ သူ႕ကို တိုးတိုးေလး ...